18 november 2007
We liggen nog in Vero Beach waar we over anderhalf uur gaan vertrekken voor de vier etappes over de ICW die ons nog restten voordat we in Ft. Lauderdale zijn. Het is de bedoeling dat we daar de Pas de Deux tot begin januari op de kant zetten. Wij vliegen dan in principe terug naar Nederland op 28 november. De boot mag dan even uitrusten en opdrogen en wij gaan zelf met onze families onder de kerstboom zitten en andere dingen doen die in de December maand in Nederland thuis horen.
Ons laatste verslag van 14 november meldde dat we in de schaduw van het Kennedy Space Center voor anker waren gegaan. Het is eigenlijk steeds mooi weer gebleven. Op donderdag voeren we naar een Cocoa om inkopen te doen. In tegenstelling tot Daytona Beach, was Cocoa een leuke plaats met veel ambiance en sfeer. Hoewel we er maar een paar uur voor anker lagen hadden we het er zeer naar onze zin. 
Aan het einde van de dag voeren we niet naar Rock Point, want er zou ’s nachts een koufront overtrekken met daar achter veel wind en dan lig je niet lekker achter een heel klein rond eilandje. We verkozen een plek achter het talud, maar moesten toch verkassen naar de westzijde omdat we in de aantrekkende wind in een vervelende deining en in de vlagen die onder de brug door kwamen.
Als een koufront hier passeert, dan draait om te beginnen de wind naar het NW (een verschijnsel waar we straks in de Bahama's gebruik van hopen te kunnen maken, maar de temperatuur daalt ook zo’n 15 graden. Op donderdag 27-28 graden Celcius, op vrijdag ochtend werden we wakker met niet meer 12 graden! Veel wind, gelukkig van achter, dus zeilen omhoog en met een vaartje van 6 knopen onder Grootzeil en uitgeboomde Yankee naar Vero Beach.
Onze ontvangst daar was groots. Er stond een speciale dockmaster voor ons klaar. Onze slip was gereserveerd. De hele club was op de hoogte van onze komst en we konden douchen, de was doen en lekker klussen aan de boot met een steiger naast ons. Dat scheelt behoorlijk. ’s Avonds werden we ontvangen opgewacht door de Vice Commodore, Dennis Joslin, die maar al te graag club ensigns met ons wilde wisselen.
Zaterdag maakten we onze klussen af. Vergaapten ons in een enorme Wal Mart in een gigantische Shopping Mall aan de andere kant van Vero Beach en ’s avonds kwam een vroegere zakelijke relatie van mij uit Vero Beach, Bruce McEvoy, onze boot bekijken. 
Hij nodigde ons uit om te gaan dineren (jasje, dasje!) in de Moorings Yacht Club. Moorings is eigenlijk een hele grote Country club, waar golf en tennis belangrijker zijn dan watersport. Het is een club voor de rijken (waarvan er heel veel zijn in Vero Beach) De club ligt schitterende aan de Indian River, golf course rondom. De eertse verdiepnging is een grote gym en spa. De huizen van veel leden staan er om heen veelal met diep water voor de deur, zodat het eigen (motor)jacht aan het dock voor het eigen grasveld kan liggen. Kortom een bijzondere avond. De dassen hadden we zelf bij ons. De jasje kregen we van Bruce en zijn vrouw Anne te leen.
De eieren liggen in de pan. Robert heeft het ontbijt klaar. Zo meteen nog even inloggen, deze posting proberen te plaatsen, foto’s uploaden, mail ophalen en de reis gaat verder. Never a dull moment!
Michiel en Robert
posted @ zondag 18 november 2007 17:03