13 januari 2008
Vandaag werd een toeristische dag. Eerst netjes opgedroogd van de “Sloppy-Joe-etc.-avond” die voorafging. Daarna per Pasdeautje naar de stad, waar we eerst heel kneuterig anderhalf uur in de Conch Trein zijn gaan zitten. Het is totaal nep want de locomotief is een vermomde jeep en de wagons zijn aanhangwagens op vrachtwagen wielen, maar je krijgt wel een totale indruk van de stad. Zodat we nu weten hoe Key West in elkaar steekt en waar je e.e.a. kunt vinden. Key West mag dan een dorp op een eiland in het uiterste Zuiden van de USA zijn, klein is Key West niet. 
Het heeft ongeveer de oppervlakte van Bilthoven, schat ik. De trein was ons van vele kanten aangeraden. Er is veel te zien en de uitleg onderweg is het aanhoren alleszins waard. Geheel in de trant van “On the next corner coming up on the right hand side of my truck, you will see…………, enzovoort, anderhalf uur lang met twee tussenstops; heel comfortabel en nog leuk ook.
‘s Middags huurden we twee fietsen waarmee we onze eigen route maakten, langs de klassieke schoeners, een rondleiding in het huis van Hemmingway, de verplichte foto bij “the most southern point of the continental US”, weer Sloppy Joe’s, de supermarkt en tenslotte nog een keer naar de kermis van de sunset celebration aan the waterfront van Key West.
Morgen gaan we uitklaren bij US Customs en onze voorraden aanvullen voor de oversteek naar Cuba. We hebben wel een idee wat we daar zullen aan treffen, maar we zijn er nog niet en je weet maar nooit. Voordat je het weet zit je zonder bacon voor de eggs.
Tot later. Wordt vervolgd.
posted @ maandag 14 januari 2008 03:12