21 januari 2008
Vandaag zou het weer niet zo goed zijn. We besloten daarom vandaag onze kennismaking van de stad Havana uit te breiden. Jorge is min of meer onze onafscheidelijke gids/chauffeur geworden en gebleven. We waren vandaag dus weer in zijn handen.
De stad Havanna is een belevenis op zich. Je valt van de ene verbazing in de andere. Enerzijds is er het verval van wat eens een prachtige majestueuze stad was. Anderzijds is er het bruisende leven van de grote stad dat zich grotendeels op straat afspeelt. Het is een bijzonder soort mengeling van triestheid en vrolijkheid onder een deken van opzwepende muziek die de magie van Havanna bepaald. Er valt niet aan te ontsnappen. Je gaat mee in de maalstroom. Muziek groepen spelen op straat in de bars en restaurants en de mensen in dit land bewegen zich op een ritmische manier die alleen in de Cariben kan.
Dit is niet de plaats om een opsomming te geven van alle plekken die we bezochten. Dat wordt te veel en zou niet passen in de paar regels die dit boek van de dag telt. Ook vandaag maakte we weer veel foto's. Door de zeer beperkte beschikbaarheid van toegang tot het internet in Cuba, lukt het niet om de teksten die we over Cuba schrijven te voorzien van plaatjes. ook voor de foto's van vandaag vragen we enig geduld.
We dronken koffie in het Ambus Mudos Hotel, waar Ernest Hemingway verbleef. We liepen gewoon de trappen op naar de hotelkamer, van waar uit hij uitzicht had op Obispo Street. Het Capitolio, vroeger de zetel van de regering en het Parlement, is een indrukwekkend gebouw dat, opvallend genoeg geheel in oude luister bewaard bleef.
Robert nam achter de regeringstafel plaats en opende, voor de zekerheid, het nieuwe parlementaire jaar. De bakermat van de Daiquiri is La Floridita op Obispo Street. Hemingway hangt er, tegenwoordig in het brons, in zijn favoriete hoek, aan de bar.
We sloten de dag af in een plaatselijke kroeg met veel lawaai Cubanen, waar we net voor het vechten begon vertrokken waren. Vervolgens rondden we de avond af met een heerlijk maal in een private house met uitzicht op zee, dat in stijl niet onder hoeft te doen voor de betere restaurants van de grote steden in de wereld. Cuba is een bijzonder land en dat is het (vrij naar de vader van Dik Trom).
posted @ woensdag 23 januari 2008 17:14