Naar de hak van de laars van Italië

5 september 2011
Van Crotone naar Santa Maria de Leuca

Gisteren aan het einde van de middag liepen we, tussen de gaseilanden voor de kust door, Crotone binnen. We werden welkom geheten in de haven van de Lega Navale. Dit is een soort koepel organisatie van jachthavens van Italiaanse watersport clubs. Ze hebben hun zaakjes doorgaans goed voor elkaar en je hebt er geen last van de opdringerige, soms zelfs agressieve "ormeggiatori". In de haven, een verrassing. We liggen drie plaatsen naast een schip met de KNZ&RV vereenigings vlag op de achter steven. Het is de ROSSA! van Diederik Bangert. We kennen elkaar oppervlakkig van vroeger uit Muiden, maar Diederik verblijft al jaren in Italië, waar hij in Venetië een vaste ligplaats heeft. Het gesprek gaat al spoedig over de Nederlandse roeiers, waaronder die uit Muiden, die hij ontmoet heeft bij gelegenheid van de Voga Longa.

De ROSSA! is op de terugweg naar Venetië en gaat net zo als wij naar Sta. M. de Leuca. Het is ruim 70 mijl, waarbij we de Golf van Taranto (de holte onder de Italiaanse laars) van SW naar NO oversteken. Het zicht is slecht en we zien 65 mijl niets anders dan water. Aanvankelijk motorzeilen met weinig wind, maar Aeolus is ons gunstig gezind en na een paar uurtjes kan de spi er op. Het wordt een oefening in het hijsen en weer binnen brengen van de voordewindse zeilen, want de wind verandert voortdurend, zowel van richting als in kracht. Uiteindelijk lopen we net na zes uur, ruim voor donker (het schemert hier al vanaf 7 uur) de haven binnen. De log wijst ruim 71,83 mijl aan en daar deden we 11 uur over, zonder dat het veel moeite koste. Zelfs in de Middellandse Zee hoeft het niet altijd op de motor.
Jan doet verwoede pogingen om met zijn in Crotone nieuw gekochte tonijnen vangtuig, een vis te verschalken, maar behalve enige dolfijnen die hem op afstand aan moedigen, met salto's boven water, zien we niks. Althans niet aan de haak van Jan. Sta. M. de Leuca, blijkt een aardig toeristen oord te zijn. Goed georganiseerd, vrolijk, schoon en nergens schreeuwerig en met lawaai. Haast on-Italiaans, om het zo te zeggen.

Morgen doen we het kalmpjes aan. 24 mijl naar Otranto, om de hoek van de hak van de laars in het Zuidelijke deel van de Adriatische Zee, Het plan is om van daar over te steken naar Griekenland.

Jan en Michiel