26 oktober 2012
36 graden 00,8' Noord en 014 graden 19,4' Oost
We liggen nu nog in de Blue Lagoon, maar we zullen zo meteen anker op gaan om vandaag naar Ta'Xbiex op Malta te varen. Ta'Xbiex is de thuishaven van Piet Kok met wie we hebben afgesproken dat hij zal inspannen om een ligplaats voor de boot te organiseren, zodat de PdD op Malta kan overwinteren. Ta'Xbiex ligt aan de Marsamxett Harbour. Dit is de zeearm ten noorden van het Schiereiland waarop de Maltezer ridders hun hoofdstad Valetta hebben gesticht.
Gisteren zeilden we naar Comino waar we, na ons vertrek uit Dwejra, al na vier uren varen ons anker lieten vallen op wind zand onder helder blauw water van de Blue Lagoon. Het is nog steeds prachtig weer. Gozo is maar een klein eiland. Eromheen zeilen is spectaculair maar het zijn maar 13,4 zee mijlen om van Dwejra hier te komen. Comino is nog veel kleiner, maar heel populair als bestemming voor dagtoerisme.
Blue Lagoon ligt vol met watertaxi's, charterschepen met veel passagiers en allerlei andere, vaak kleine, dag- en visbootjes. Wij ankeren op 4 meter water met 20 meter ketting. We zwemmen, poetsen het onderwaterschip en we zien, aan het einde van de middag, de dagtoeristen geleidelijk vertrekken naar hun hotels op Gozo en Malta.
Als het rustig in de lagoon is geworden, gaan we aan land en lopen we door het ruwe landschap naar de Santa Marija Tower, die als een voormalige militaire wachttoren vanaf de ZW punt van Comino over de doorvaart tussen Malta en Gozo waakt.
Comino ligt er precies tussenin. Het eiland is onbewoond, behalve enige uitbaters van de mobiele snackbars en de verhuurders van strandstoelen, die kennelijk een onderkomen hebben georganiseerd in de barakken van het garnizoen dat hier vroeger was gelegerd. Er zijn geen wegen, behalve sommige stukken die op een voetpad lijken en een pad waarover de mobiele snackbars zich verplaatsen. Het is hier volkomen ongerept. De kliffen zijn hoog en verticaal en bieden een schitterend uitzicht over zowel land als water. Het is hier in alle opzichten spectaculair mooi. En behalve een Engelstalige toeriste, die in bikini met een snorkel in haar hand over het eiland loopt te dwalen, zien we niemand. Beneden ons liggen in de luwte van de kliffen nog een paar jachten, maar als we terug keren naar de Blue Lagoon, zijn we daar nog alleen over. De rest is naar huis, of in ieder geval verdwenen van hier. Het kan niet beter.
Michiel en Joost
posted @ zondag 28 oktober 2012 16:48