Soms zit het mee en soms zit het tegen

Voor anker bij Comino in Blue Lagoon, 17 mei 2013


Vandaag liggen we prinsheerlijk in de zon met een heel licht NW windje op azuur blauw water, voor anker op een van de mooiste plaatsjes van de eilanden Malta en Gozo. Over een uurtje vertrekken we van hier voor onze oversteek naar Lampedusa. Dat ligt ruim 90 mijl ten WZW van hier. We zullen de nacht gebruiken om daar te komen.


Gisteren was een dag van onverwachte gebeurtenissen. 's Nachts had het eerst loeihard gewaaid uit het ZO waardoor er buiten op het open water een enorme deining stond. We wilden die dag eigenlijk in een keer naar Lampedusa varen en alleen een korte pauze nemen in Blue Lagoon om te koken en te eten. Maar dat zou anders lopen.


Nadat we gisteren onze zaken met de marina op Manoel Island hadden geregeld, gingen we als eerste langs de fuel barge om de dieseltanks vol te maken. Dat werd een zeer tijdrovend klusje, want de reserve tank wordt ontlucht via de hoofdtank en die zat nog barstens vol. Geen ontluchting dus. Na een vol uur hadden we 80 liter gasolie in de reserve tank gepeuterd. Het bleef ondertussen veel harder waaien dan was voorspeld en de wind stond precies tegengesteld aan de swell van de nacht er voor.


We besluiten om toch te gaan, maar dat was van korte duur. We hoorden het allebei tegelijk. Geen koelwater uit de uitlaat. Terug naar de marina. Twee uur sleutelen later hadden we geen oorzaak kunnen vinden. Voordat we de warmte wisselaar uit elkaar wilden halen, toch nog eens gekeken of onze eerdere handelingen misschien toch het probleem al hadden verholpen. Eureka, het werkte weer. Waarschijnlijk een luchtslot in het koelwatersysteem waardoor de circulatie niet mogelijk was. Dankzij de intercooling van de motor geen verder schade. Om 16:00 uur waren we eindelijk onderweg, uitgezwaaid door Piet Kok die was komen kijken of hij ons nog kon helpen.


Onze problemen waren echter nog niet over voor deze dag. De zee was erg ruw, hoewel we onder de hoge wal voeren, kwamen er regelmatig heftige vlagen uit de heuvels. We varen met kleine zeiltjes, maar de wind draaide en in plaats van halve wind werd onze koers hoog aan de wind. Motor er bij om voortgang te houden. Dat werd een enorm geschud alsof de motor los van de fundatie wilde komen. Ik had dat een maal eerder mee gemaakt op deze boot en toen bleek er een blad van de schroef af te zijn. Die ervaring spookte onmiddellijk door mijn hoofd. Motor stop en nadenken. Door zeilen onder deze omstandigheden was geen optie. Terug eigenlijk ook niet. Dus toch nog maar eens proberen. Eerst stationair, dat ging goed. Dan zachtjes achteruit. Dat ging ook goed. Toen harder achteruit. Dat werkte ook. Ook voor uit ging weer normaal. Waarschijnlijk een zak of een stuk vissersplastic in de schroef, dat we door de motor achteruit te laten springen weer kwijt waren.


Vandaag onder de boot door gezwommen. Alles normaal. Niks meer te zien.


Aan het einde van de dag gisteren hadden we het eigenlijk wel gehad. We varen die nacht niet naar Lampedusa. Het zicht was ook heel slecht, door een nevel van roodgekleurd woestijn zand in de lucht. Die ook alles aan boord rood maakte. We gingen nog even kijken in Blue Lagoon. Verlaten en ook met swell. Uiteindelijk kozen we voor het comfort van Gozo Marina met aan de haven die fantastische kroeg GlenEagles geheten. Twee biertjes later was ons leed al weer vergeten. Frouk maakte een mooie wok maaltijd en we sliepen een gat in de dag.


Vanochtend om 12:00 uur de marina uit. Nog twee uurtje geankerd in Blue Lagoon. Het weer is goed. We hebben er nu echt zin in. We gaan over 10 minuten anker op. Lampedusa, here we come!