Toch een motorstoring, maar ook op stap in de omgeving

Sidi Bou Saïd, 26 mei 2013

Toch een motorstoring, maar ook op stap in de omgeving.

Vanochtend pakte het toch anders uit. Mustapha Gharbi, de Volvo Penta monteur, was er 's ochtends om 08:30 uur al. Dat lijkt niet zo vroeg maar er is in Tunesië geen zomertijd en voor hem was het dus pas 07:30. Hij had nieuwe koelvloeistof bij zich en bijvullen was een fluitje van een cent. We hadden in de stress van het moment, de beoordelingsfout gemaakt, dat het alarm van gisteren werd veroorzaakt door te weinig olie. Zo leek dat althans uit het signaal op het motorpaneel. We hadden dus snel olie er bij gekiept omdat het allemaal vlak voor de haveningang gebeurde en het risico van een vastloper wil je dan zeker vermijden. Die extra olie moest er dus weer uit en dat was zo gebeurd. Het schoon maken van de motorruimte was nog het meeste werk. Maar het probleem was helemaal niet over. Er lekte wel degelijk koelvloeistof uit het systeem. Dat kwam vooral uit een van de slangen die naar achteren lopen om via de warmtewisselaar het water in de boiler te verwarmen. Niks plastic tas voor de waterinlaat gehad. Gewoon een mechanisch gebrek aan het circuit van de koelvloeistof, waardoor de motor was warm gelopen en een temperatuur alarm had geactiveerd.

Onze taxichauffeur die we om 10:00 hadden besteld, stond al op ons te wachten, maar we hadden nu eerst een andere prioriteit. Nejah Ben Hamouda, die samen met Mustapha in de reparatie shop op de marina werkt, meende dat hij het probleem wel voor ons in één dag kon oplossen. Hij zou de boiler demonteren, alle slangen vervangen en ook een nieuw elektrisch verwarmingselement, dat al in Malta was stuk gegaan, monteren. We pleegden overleg en concludeerden dat we er nooit slechter  van konden worden, dat het in Tunesië waarschijnlijk stukken goedkoper kon worden gedaan dan in Nederland en we hadden vertrouwen in deze twee mannen.

Om 12:00 stapten we dan toch in de taxi van Kamel, die al die tijd geduldig op ons had staan wachten. Om te blijven toekijken hoe de monteurs met hun hulpjes op de PdD aan de slag gingen, had zowel voor hen als voor onszelf geen toegevoegde waarde. Dat gaf voor iedereen rust en daar waren we best even aan toe.

Kemal was een goede chauffeur in het wild west verkeer van Tunis, een stad met 2 miljoen inwoners. Bovendien sprak hij goed Frans, een beetje Engels en ook Duits. Hij bleek ook een door de wol geverfde gids te zijn. We deden samen met hem in zes uur tijd het programma waar we anders twee uur langer voor zouden hebben gebruikt. Eerst naar het Bardo National Museum in het voormalige Paleis van de Bey's van Tunis. Het huisvest alle nationale antiquiteiten van Tunesië. Vooral indrukwekkend waren de prachtige mozaïeken, de plafond schilderingen en de inrichting van de harem verblijven. Alles bij elkaar biedt het museum een complete indruk van de geschiedenis van dit deel van de wereld, inclusief de invloeden van de Phoenische, Griekse, Romeinse, Berber en andere culturen. Tunesië kent, zoals veel landen in Zuid Europa, geen autochtone bevolkingsgroep. De eigen geschiedenis en de cultuur van het land zijn ontstaan uit vele invloeden uit andere gebiedsdelen van de Middellandse Zee.

Vervolgens naar de Medina, die omdat het zondag was, vrijwel geheel gesloten was. De deuren van de verschillende Soeks waren dicht, maar we dwaalden door de nauwe straatjes en steegjes van dit stadsdeel, dat geheel overdekt is. Een tapijten handel, tevens snuisterijen winkel was wel open en we werden uitgenodigd op het dak terras, van waar we de Medina ook van boven konden bekijken. Terug binnen kregen we een uitgebreide uitleg en demonstratie van alle soorten tapijten die die ze daar te koop hadden. We kochten geen tapijten, maar bij de sieraden vonden we toch een paar mooie aandenkens om als cadeaus mee naar huis te nemen.

Aan het einde van de middag, naar het oude Carthago. Aanvankelijk viel dat tegen, want op de plek waar we eerst naar toe gingen, vonden we wel veel omgevallen stenen en een onoverzichtelijk museum, maar het boeide niet echt. Helemaal op het einde vonden we pas een zaal waar de geschiedenis van Carthago, inclusief de totale verwoesting door de Romeinen, werd getoond. We hadden het niet goed begrepen en waren hier, naar de zin van Kemal, dan ook veel te lang blijven hangen. Spoorslags gingen we door naar nog vijf andere historische plaatsen van Carthago. Hier werden we wel aangenaam verrast, door de oude Romeinse stad, die de Romeinen bouwden na de verwoesting, de prachtige en overdadige Romeinse badhuizen, de zeer indrukwekkende haven van Carthago, waar we een heel leuke uitleg van de plaatselijke toezichthouder kregen over de totaal verschillende wijzen waarop eerst de Phoeniciërs en later de Romeinen deze haven gebruikten. Ondanks dat we vlak voor de sluitingstijd pas naar binnen stapten deed hij het expositie gebouwtje, met daarin de maquettes van deze episodes, nog voor ons open en kregen een privé uitleg en rondleiding.

We besloten de dag met bezoeken aan de arena, het amfitheater, beide ook uit de Romeinse tijd en aan het 132 km lange aquaduct dat het Romeinse Carthago van drinkwater voorzag. Dat moest zo lang zijn omdat het water uit de bergen komt en het helemaal rond de baai van Tunis moest worden geleid. Bij de enorme cisternen kregen we weer een uitleg, demonstratie en rondleiding van een deskundige plaatselijke suppoost.

Om 19:00 tolden onze hoofden, rolden we op de SBS marina weer uit de taxi van Kemal. We hadden nauwelijks gegeten, door de haast van die ochtend. Nejah was bijna klaar met zijn werk aan de boot. Hij toonde een blinkend schoon gepoetste boiler. Alles kon worden gerepareerd. Morgen nog de nieuwe slangen halen en het nieuwe element ophalen en installeren. Daarna proef draaien en overmorgen kunnen we vertrekken met een complete installatie voor warm water en koeling van de motor. Onze wens om toch nog meer van Tunesië te zien wordt desondanks ook vervuld. Morgen middag gaan we nog een halve dag met Kemal mee naar een, voor de meesten een onbekende, historische Romeinse stad 30 km ten Z van Tunis.

We sloten weer af met een mooie maaltijd in de SBS Yacht Club, waar we weer zeer welkom waren en waar je mooi kunt eten voor weinig en met een prachtige wijn.

Michiel en Frouk