We verlaten de Balearen

Ibiza, Baai van Portinatx, 16 juni 2013

Gisteren, zaterdag 15 juni werd een schitterende zeildag. Om 09:00 ging de Gennaker omhoog en die ging niet meer naar beneden voordat we even over 2 uur 's middags voor Portinatx lagen. De windrichting bleef stabiel, het bleef windkracht drie, de zon scheen en we zeilden als in een leunstoel naar Ibiza. We deden over de afstand van bijna 52 mijl, ondanks de lichte wind, maar 8 uren. De baai van Portinatx ligt op het uiterste NW van Ibiza, diep tussen de heuvels en biedt een schitterende omgeving en een perfect beschermde ankerplaats. Azuurblauw water over helder zand. We vonden een mooi plekje voor het anker op zwemafstand van het strand. We zwommen om de boot heen. Het onderwaterschip kreeg een poetsbeurt. De terrasjes bij het strand lokten ons naar de wal. Even tussen de vakantie vierende badgasten op het door manoeuvreren en we keken met een glas koel bier in de hand onder de schaduw van de bomen op het terras naar de spelende badgasten.

Twee kleine jongens trokken onze aandacht, omdat ze met hun ouders op een leuke manier met een bal aan het spelen waren en omdat ze Nederlands spraken. Eerst kregen ze opdracht van hun ouders om ons met rust te laten, maar dat wilden wij helemaal niet, want de jongens, met de namen Morris en Tijn, een tweeling van 4 jaar, hadden ons van alles te vertellen. Een halfuur later, schoven we alle stoelen bij elkaar, zaten de jongens bij ons op schoot en vertelden ons honderduit. Het werd een heel bijzondere avond met deze Hollandse familie. Op het terras eten leek ons een betere optie dan zelf terug naar de boot te gaan. De inhoud van de ijskast blijft nog wel een dagje goed. Morgen koken we weer zelf. Vanavond blijven we met Bianca Maas en John Zwiers, de ouders van Tijn en Morris, op dit terras. Het werd niet heel laat, maar het werd al donker toen we afscheid van elkaar namen en wij terug naar de boot roeiden. Wat een bijzondere avond en wat een leuk gezelschap waarin we die avond verkeerden.

Op zondag ochtend waren we al vroeg onderweg naar Javea op de Costa Blanca en om ca. half negen ''s ochtends varen we langs de baai van San Antonio waar onze nieuwe vrienden van gisteren avond in een vakantie appartement wonen. We sturen, zoals afgesproken, een SMS bericht, als we in zicht zijn op de horizon gezien van uit hun vakantieverblijfplaats. Het antwoord komt prompt. "Jaaaa, we zien 2 boten, waarschijnlijk zijn jullie de boot die het verst weg is. De kids roepen naar jullie (iedereen is hier direct wakker -;) Goede vaart". Als wij de baai van San Antonio voorbij zijn en we voor hen weer uit zicht zijn, volgt nog een bericht. "Ze hebben net nog staan schreeuwen naar jullie en wij zitten nu aan het ontbijt, de jongens zitten vol met spannende verhalen over lava, de Etna, , boor, mast, vlaggetje, zee, water, kapitein, en jullie natuurlijk, Freek en Michiel. Thanks again!".  Wij antwoordden: "Mooi! Jullie met zn 4-en ook bedankt. Voor ons was het net zo leuk als voor hen. Tot ergens een keer ziens".

Als dolende zeilers maakten we weer iets bijzonders mee.

Michiel en Freek

Helaas, helaas, is de SD kaart van mijn camera gecrashed, waardoor de foto's van onze gedenkwaardige belevenissen in de baai vaan Portinatx allemaal verloren zijn gegaan. We maakte wel veel foto's met onze ogen, maar die laten zich niet vermenigvuldigen voor deze website. John Zwiers en Bianca Maas maakten ook  foto's die avond. Hopelijk sturen ze die nog aan ons door op michiel@pddeux.nl  Bij voorbaat dank.