Het werd toch weer Ft. Lauderdale

27 januari 2008
 
Ons plan om morgennacht naar de Bahamas over te steken wordt even uitgesteld. Want, geloof het of niet, vanochtend vonden we bij de routine inspectie van de motor weer olie op allerlei plaatsen waar dat niet hoort te zijn. Het was duidelijk olie uit de motor, want daar zat veel te weinig in. We waren behoorlijk uit het veld geslagen. Wat een teleurstelling. Juist nadat we er allebei van overtuigd waren, dat de problemen met de motor nu wel achter de rug waren. Wat er aan de hand is weten we nog niet, maar in overleg met de chef van de monteurs die ons de vorige keer zo goed hebben geholpen, zijn we opnieuw als een kreupele terug gevaren naar Ft. Lauderdale, ondanks dat het zondag is. Daar zitten we in ieder geval dichter bij onze “eigen monteurs” (die voor een deel op vakantie zijn), maar in Ft. Lauderdale zijn de overige mogelijkheden voor technische hulp ook veel beter dan in Miami.
 
We liggen dus nu met een kater gevoel in een dure Marina, in afwachting van de dingen die ons morgen te wachten staan. De tocht hier naar toe was niet eens zo simpel, want er ligt een vast brug in waar we niet onderdoor kunnen, en met een “zieke” motor wilden we niet buiten om varen. Bovendien stond er buiten op zee een wind van 25-30 knopen. Jawel, uit het Noorden, want we waren immers eerst naar Miami gegaan om daar de harde N-wind af te wachten. Die zat ons vandaag nog eens extra in de weg en zeilend terug naar Ft. Lauderdale was geen optie. Dus eerst naar de top van de mast om de daar aanwezige antennes er af te halen en voorzichtig onder de brug door met Michiel in de top van de mast en Robert aan het roer en de motor. We communiceerden via de walkie-talkies. We hadden 30 cm over. Vanuit de top van de mast kon ik met mijn hand de onderkant van de brug raken. Goed dat die antennes er af waren. De 24 mijl naar Ft. Lauderdale verliep verder zonder bijzonderheden. We passeerden veel bruggen, zagen onafzienbare rijen van flatgebouwen en verder was het koud en dat bevorderde ons katterige gevoel van verslagenheid niet.
 
Morgen gaat het verder, we zijn in ieder geval geen “Sitting Duck” in Sunset Lake in Miami meer. Jammer van het veelbelovende window in het weer, maar er komt wel weer een volgende. Ook van Ft. Lauderdale is het maar iets meer dan 50 NM naar Gun Cay, onze eerste geplande ankerplaats op de Grand Bahama Bank. We liggen daar echter liever niet met een motor die nog ziek is. De patient moet eerst echt beter worden. Tot dan!