18 oktober 2011
Het bleef maar waaien en later ook weer regenen gisteren, in Finikas op Syros. Gelukkig zijn er hoge heuvels, die je kunt beklimmen. Ook dit keer werd de aandrang te groot. We wilden naar boven. Met enige moeite wisten we een landkaart te bemachtigen, waarop we een pad
vonden, aansluitend aan het strand langs de Baai van Finikas, dat ons naar boven bracht tot vlak voor de vuurtoren op de uiterste Zuid West punt van Syros, Ák Velostási (Ák = Kaap). Het was een dag van overgang van het heel slechte weer van de twee dagen hiervoor en de weersverbetering die er aan zit te komen. De wolkenformaties die daar mee gepaard gaan zijn spectaculair. Als je om je heen keek, dan kon je soms wel drie of vier verschillende meteorologische fenomenen tegelijk zien. We hebben geprobeerd om iets daarvan op foto vast te leggen. Maar ook nu weer gold dat het oog meer kan vast leggen dan een camera. De foto's staan in het album van de Cycladen op deze website.
Onze wandeltocht ging eerst langs het strand en daarna steil omhoog. We passeerden de ruïnes van twee verlaten mijnen, die wel op de kaart stonden aangegeven, maar waarvan onbekend is wat er ooit werd gedolven. We vermoeden
marmer dat we op veel plekken in de bodem aantroffen en ook koper dat de rotsachtige bodem op veel plaatsen groen kleurt. Op het hoogste punt van de kaap, voegden wij ons eigen stukje rots toe
aan de stapel die eerdere bezoekers daar al waren begonnen om te bouwen. Daarna daalden we af via een andere route waarop het zoeken werd naar een begaanbaar pad een uitdaging werd. Maar uiteindelijk kwamen we keurig terecht in Possidonia, het dorp naast Finikas waar veel grote luxe villa's staan van rijke Grieken. De ene villa nog groter en luxueuzer dan de andere. Er is kennelijk toch nog veel geld in Griekenland. Of zouden ze dat ook allemaal geleend hebben?
Terug op de haven smaakte het biertje meer dan voortreffelijk en we bekeken op de TV in de kroeg, de
volleybal wedstrijd van het het plaatselijk team uit Finikas dat in Athene tegen Panathinaikos speelde in de hoofdklasse van de nationale competitie. Waar een klein dorp kennelijk toch groot in kan zijn. Zoiets als de Harkemase Boys in de hoofdklasse van het voetballen in Nederland. Maar het waren wel allemaal profs dit keer. Bij de stand van 2-1 voor de Finikassers wilden we gaan eten en we zullen nooit weten wie er heeft gewonnen. Aan de plaatselijke supporters voor de buis zal het niet hebben gelegen.
Vandaag maken we een lange etappe naar het eiland Ios. Daar slapen we vannacht in de baai voor het stadje en morgen willen we naar Santorini, de geklapte vulkaan in de Cycladen, die nu Thíra wordt genoemd. Door veel archeologen wordt de theorie aan gehangen dat de asregen en de Tsunami die gepaard werden door de uitbarsting van ca. 1400 jaar BC de oorzaak was van het verdwijnen van de Minoïsche beschavingen op Thíra en Kreta. De klap moet 5 keer zo groot geweest zijn als die van d
e Krakatau in 1883. Vermoedelijk heeft Plato met zijn beschrijving van Atlantis, daarmee Thíra bedoeld. De naam Santorini stamt uit de latere tijd toen de Venetianen het eiland in bezit hadden.
We varen (klotsen is een betere omschrijving) nu door een woelige zee, met een naar alle kanten draaiende wind op onze volgende bestemming af. We moeten een beetje vaart maken, want het is nu bijna 12:00 uur locale tijd. Het is nog 34 mijl en we willen voor donker om 19:00 uur op Ios zijn.
Jan en Michiel
posted @ zondag 23 oktober 2011 09:42