Lavrion, Maandag 9 april 2012
We liggen nu in Lavrion aan de Oostkant van Attica, net om de Kaap Sounion heen. Lavrion ligt net ten Noorden van Olympic Marina, bekend van de charter vloten. Ik vaar nu samen met Freek Emich, met wie ik in 1984 en 1986 twee Colin Archer races heb gevaren, toen nog op mijn vorige boot de "Marijn". Eind vorig jaar kwamen we weer met elkaar in contact.
Op 4 april vlogen we naar Athene. Freek uit Londen, waar hij woont en ik vanaf Schiphol. Met een huurauto waren we vlot in Kilada, waar we nog bij daglicht de boot inspecteerden. De werf had hun werk voor ons keurig gedaan en alles zag er prima uit. We vonden een nieuwe bewoner aan boord. Onder het zonnepaneel achterop, had een vogel haar nest gebouwd. 
Ondanks dat het bijna Pasen was, waren er nog geen eitjes in het nest. Na twee dagen was de vogel gevlogen. We huurden weer een kamer bij Mme. Zizi en ook in de ons bekende kroeg en het in het niet te versmaden plaatselijke eettentje, dat geen naam heeft, werden we herkend.
Onze tweede dag in Grieken land werd een dag die begon met een lange lijst met klusjes. O.a. de nieuw gekalibreerde schroef weer onder de boot monteren, tent er af, nieuwe lazy jacks in de maast, inkopen doen bij de Lidl in een dorp verder op (handig om een auto te hebben), nieuwe ankertros, nieuwe yankee op rol systeem aanslaan etc., etc. De volgende ochtend om 10:00 uur hingen we in de kraan en voelde de boot weer het zoute water van de Med. Eerst nog een paar likken anti fouling op de onderzijde van de kiel en op de plaatsen waar de boot in de steunen van de bok had gestaan. Motor proefdraaien ging goed, behalve de start accu die niet genoeg prik had. Maar dat werd snel verholpen.
Binnen was het nog een rommeltje, maar we besloten om niet in Kilada te blijven. De werf is weliswaar uitstekend, maar eenmaal te water kun je nergens aan de wal liggen. We motorzeilden op alleen het grootzeil 12 mijl verderop naar Porto Kheli. We 
vonden een heel mooi plekje aan de kade van het dorp, dat in een prachtige rondom beschutte baai ligt. Het was alsmaar prachtig weer met een licht windje, dat van alle kanten tegelijk leek te komen. 
Dat merkten we toen we de volgende dag onder zeil naar Hydra wilden. Weliswaar wind, maar pal tegen. Toch onder zeil, kruisend langs al die mooie plekjes die we vorig jaar ook al bezochten. We voeren o.a. vlak voor Spetsai (Spetses) langs. In de lij van Hydra viel de wind weg, motor aan, watermaker aan, dek opgeruimd en kort voor zonsondergang liepen we de haven van het bijzondere stadje Hydra in. Normaal gesproken is het hier bomvol (met drieën achter elkaar aan de kade), maar nu was het heel rustig. Prima plekje met de achterkant direct aan de kade.
Zondag 8 april 1e Paasdag. Waar kun je het begin van het paasfeest beter herdenken dan in Hydra. 
Freek bezocht eerst nog de Grieks Orthodoxe dienst in de kerk midden in de stad. Een prachtige kerk, die onderdeel van een heel religieus complex (klooster, museum, bibliotheek enz.) vormt, direct achter de taveernes aan de haven. Zelf maakte ik een wandeling door het stadje waar we vorig jaar ook al zoveel plezier hadden (toen samen met Wendelien, Mariska en Ankerjan). Desalniettemin waren we om 09:00 al weer onderweg.
Er zat verandering in het weer en we wilden zo mogelijk vandaag nog de Saronische golf oversteken naar de andere kant van het schiereiland Attica. Het werd een schitterende zeildag. Aanvankelijk plat voor de wind met een oncomfortabele swell schuin van achteren, maar halverwege draaide wind en denderden we onder vol tuig om Kaap Sounion heen. Boven op de kaap keek de tempel van Poseidon op ons neer. Ankeren onder de tempel was er dit keer niet bij, want de baai lag vol op lager wal en de door windkracht 5 à 6 opgedreven golven braken met geweld op de oevers van de baai.
Aan de andere kant in Lavrion was het wel rustig. Afmeren met een stevige wind van opzij, werd een uitdaging, maar alles lukte en om 5 uur 's middags waren we shipshape. Wandelingetje door stad van deze voormalige handels en industrie haven, die veel van zijn allure verloren heeft, maar wel een ontwikkeld toeristen centrum aan het worden is. De pilot spreekt van een "dilapidated industrial complex", maar nu staat de stad barstensvol met kroegen en eettenten. Hoog in de lucht zagen we het front met veel regen, als voorspeld, aankomen. Wij zaten inmiddels droog op het terras tegenover de boot. Potje koken aan boord en toch wel moe in slaap gevallen, terwijl de regen op het dek valt.
Morgen weer verder. maar eerst zorgen dat er weer nieuws te lezen valt op www.pddeux.nl
Michiel en Freek