Kefken, 2 juni 2012
08:00 uur vetrokken uit Poyrazkoey
log van de dag 51.09 NM in 9 uur en 45 minuten
Naar Kefken op 41 gr 10,1' Noord en 030 graden 13,5' Oost
Aanvankelijk zien we nog de rij vrachtschepen die in en uit de Bosporus varen maar als snel wordt het stil om ons heen. We zien geen andere schepen meer. Dit is toch anders dan het IJsselmeer of de Sneker plas. We kunnen vandaag mooi zeilen met een van ZZW naar WNW ruimende wind. We proberen alle zeilen. Naast Yankee, kotterfok. grootzeil, gaan vandaag ook de spinnaker en de gennaker omhoog. Om half drie is het feestje voorbij. Geen wind meer. Nog een korte opleving waarin we een half uurtje met halve wind 5,5 knopen lopen, maar daarna zijn de muntjes in de windmachine op.
Kefken is een eenvoudige vissershaven, waar we langszij van een locale motorboot aan de kade kunnen afmeren. Kefken is ook een eenvoudig dorp, de straten zijn er maar deels verhard. De winkels bieden een ratjetoe van allerlei handel en wandel. Er zijn meerdere restaurants en theehuizen (waar niet in Turkije), maar er is er maar één open. Heel aardige uitbaters, spreken alleen maar Turks, maar wel een erg mooi terras aan het water. Met handen en voeten leggen we uit dat we graag één biertje en twee glazen wijn willen drinken. Dat kan, maar de wijn wordt eerst bij de buurman in de winkel gekocht. Het is heel gezellig op ons terras en na een half uurtje worden we door een andere gast aan zijn tafel uitgenodigd. De man blijkt Duits vertaler te zijn en dat bevordert het gesprek. Hij is erg nieuwsgierig, maar niet op een opdringerige manier. Hij is tevens tolk tussen ons en de uitbaters van het restaurant en zo worden we overgehaald om ter plaatse ook te blijven eten. We krijgen een enorme schaal met een soort gepaneerde en gefrituuurde visjes. we denken eerst het sardines zijn, maar in het Turks heten ze keris. Het kunnen ook gewoon witvisjes zijn geweest. Het smaakt geweldig en de fles wijn gaat geheel op.
Onze vriend woont in Istanboel, heeft veel in West Europa gereisd en gewerkt, Maar hij is hier in Kefken geboren een keert hier regelmatig, met zijn familie om vacantie te vieren, terug. Het is duidelijk dat de restaurant eigenaar en hij zeer goed bevriend zijn. Van de restaurant uitbater kennen we de naam niet, maar we vinden hem de uitstraling hebben van een "Knopf in Ohr" (ook wel genoemd Steiff) teddybeer. Ook hij is zichtbaar ingenomen met de waardering die we voor zijn kookkunsten hebben.
Onze nadere kennismaking van vandaag met Turkije wordt op deze manier bijzonder aangenaam. Helaas laat ik op het eind van de avond mijn camera op tafel liggen. Daar kom ik pas de volgende dag achter als Kefken ver achter ons ligt, stom. Gelukkig heeft onze Duitstalige Turkse vriend aan ons een papiertje met zijn naam en telefoon nummer gegeven. Voor als we ooit iets in Turkije nodig hebben. Dat helpt, want per telefoon vinden we uit dat hij de camera heeft gevonden. Hij zal hem opsturen naar Nederland. Gelukkig heb ik aan boord nog twee andere fototoestellen. Alleen op de foto's van deze, alweer, gedenkwaardige dag, zullen we even moeten wachten.
Hans, Jan en Michiel
posted @ dinsdag 5 juni 2012 10:12