Costa Blanca, Alicante en Torreviejo

19 juni 2013

Gisteren waren we voorbereid op 28 mijl stevig zeilen tegen de wind in naar Alicante. Het lijkt er steeds weer op, dat het weer in de Med net zo onbetrouwbaar is als de weersvoorspellingen. Niks geen harde wind bij het verlaten van Altea om 10:00 uur in de ochtend. We hesen nog wel het grootzeil, maar er was gewoon geen wind. Om kwart voor drie 's middags kwam er plotseling wind uit het Zuiden en toen ging het ook meteen van dik hout zaagt men planken. We stormden hoog aan de wind op Cabo de Los Huertos af, die we net konden bezeilen. De wind ruimde naar ZZW en na de kaap liepen we weer hoog aan de wind naar de grote haven hoofden van Alicante. De zee begon flink aan te schieten en voor de laatste twee mijlen liepen we verder op alleen de Yankee en de kotterfok. Om voor de laatste twee mijlen te gaan reven vonden we overdreven en we haalden het grootzeil naar beneden. Om half vier vonden we beschutting van de windvlagen tot 25 knopen achter de Oostelijke pier.

Alicante is een grote commerciële haven en de jachthavens liggen helemaal achterin aan de Noordkant van het havengebied, in het zicht van de boulevard met alle terrassen en toeristische attracties aan de waterkant. Twee jaar geleden was de Pas de Deux al eens te gast bij El Real Club de Regates de Alicante en we melden ons daar nu ook weer. Met de harde wind was het even klussen om achteruit onze mooring aan een van de steigers in te varen, maar met de hulp een van de Marineros die ons de lazy lines van de mooring aanreikte ging dat soepel en snel. RCRA is een mooie jachtclub, met klasse. De sportvoorzieningen zijn indrukwekkend. Roeien zeilen, wedstrijdzeilen, trainingslokalen, kleedruimtes, douches, 10-tallen ergometers, een krachthonk, dinghies, jeugdopleidingen voor zowel roeien als zeilen, en een zeilwedstrijdcentrum dat niet onder doet voor het RCM in Medemblik. Inchecken ging efficiënt en snel en voor 30 Euro waren we van harte welkom en voelden we ons op ons gemak. Alicante als stad is niet boeiend, maar de boulevard biedt een keur aan eet en snack gelegenheden. Wij gingen ons 's avonds te buiten aan echt lekker eten in een van de Tapas bars aan de boulevard, met zo waar Engels sprekende bediening en een dito uitleg bij het menu. Bij de vertaling van Pluma de Cerdo faalde de man. "It is not the same as the wings of a chicken, but you should try it, because it is good". Later bedachten we dat we waarschijnlijk geroosterde varkensstaart hebben gegeten, en het was inderdaad goed.

Vandaag (woensdag) begon veelbelovend met een voorspelling van een matige Z wind, met vlagen die niet boven de 16 knopen uit zouden komen. Weliswaar tegenwind, maar dat kan de Pas de Deux wel. Ook dat pakte weer anders uit. Het werd een schitterende zeildag. Recht tegen de wind in, die een mijl of 8 voor Torreviejo aantrok tot  5 à 6 Bf, waardoor we toch een rif in het grootzeil moesten zetten. We worden er handig in, voor zo ver we dat al niet waren. De wind en de zee stonden recht de haven ingang in en we kozen voor dezelfde strategie al bij Alicante. Grootzeil tijdig bergen en alleen op de voorzeilen bovenwinds van de hoge pierhoofden van de haven komen. Dat ging prima en eenmaal tussen de pieren werd het snel rustig.

Ook in Torreviejo meldden we ons weer bij de Real Club Náutico (RCNT), wetende dat we hier twee jaar geleden ook een prettige ligplaats hadden. Alles vergelijkbaar met Alicante, alleen kleiner van opzet. De stad Torreviejo is modern, schoon, opvallend netjes, maar biedt nauwelijks inspiratie. Kortom het is saai in de stad. De voorzieningen op de club zijn echter prima en de mensen erg vriendelijk en gastvrij. Freek kookte vanavond een mooi maal van verse kip aangemaakt met uitjes en in bier gekookte champignons, rijst en courgette. We trokken er een fles Rosso Grotto bij open die we nog over hadden van de wijnproeverij in Carloforte. Morgen gaan we verder naar het Zuiden, langs het grote Mar Menor (binnen zee op de ZW hoek van Spanje) en daarna om de hoek naar Carthagena. Tot dan.

Michiel en Freek