Davis Street

16 augustus 2007, 02:05 uur UT
56° 55' Noord &  051° 59' West

De oversteek van Groenland naar Canada is geen gemakkelijk ritje. We varen bijna onafgebroken in de dikke mist sinds ons vertrek op maandag ochtend de 12e. Uitzondering was de avond en nacht van de 14e naar de 15e, maar toen woei het heel hard met een zeer ruwe zee. Die nacht werd het vooronder geheel opnieuw ingericht, zonder dat we er zelf iets aan hoefden te doen. Het was even zoeken naar onze voorraden toen we de volgende dag gingen koken. We waren er op voor bereid en de harde wind kwam niet als een verrassing. Van de niet aflatende mist worden we wel droevig. Het is om depressief van te worden. Je ziet niks. De radar staat aan, maar die meldt ook niks. Zeilen is er nauwelijks bij, want buiten de periode van harde wind, is er zo weinig wind dat je met de golven en de swell, op de zeilen alleen, geen vaart kunt houden. We zijn dus vrijwel onafgebroken aan het motorzeilen. Dat moet heel voorzichtig, want onze brandstof voorraad is maar 150 liter en als we alles moeten motoren, dan halen we de overkant niet. Daarom hebben we gisteren besloten om toch eerst naar Cartwright te gaan. Dat is iets dichter bij. We kunnen daar tanken en de Lyra vaart daar ook naar toe. Vanavond om 1800 UT voeren Herman en Rian 85 NM achter ons. Zij vertrokken een dag na ons en hebben ook, maar niet heus, genoten van de storm. Zij kregen een wat langere en nog heftiger uitvoering gepresenteerd dan wij, op dat moment 120 NM verder naar het ZW. Als we helemaal zonder gasolie komen te liggen, dan gaan we misschien wel de operatie "dieseloverhevelenopzee" uitvoeren. Ik hoop waarachtig dat het niet nodig is.

Momenteel zeilen we met een dun windje uit het Z met een snelheid van ca. 4 knopen de goede kant op. In het duister en in de mist kunnen we nog geen 50 meter kijken. Het is maar saai zo. Verder gaat met ons alles goed. De groeten,

van Arjen en Michiel