Florida Keys

uitgeklaard uit de USA

 ma, 14 jan 08 19:13

14 januari 2008

We hebben zojuist uitgeklaard bij de US customs. Tot zo ver "piece of cake". We zullen straks op zee wel uitvinden of de US Coast Guard nog verrassingen voor ons heeft als ze merken dat die boot met een nederlandse vlag er op kennelijk op weg is naar een bestemming ten Zuiden van Key West. We hebben inmiddels wel gehoord dat de Amerikanen er niet van houden als zeiljachten dat doen, maar tientallen gingen ons voor. Gisteren spraken we een stel Canadezen die al een paar maal op en neer zijn geweest. Het is wel een avontuur. Beetje zenuwachtig gevoel in de onderbuik.

Het weer laat zich goed aan zien. Noorden wind 15 - 20 knopen, vannacht ruimend naar NO met 15 knopen. Naarmate we zuidelijker komen is de verwachting dat de wind verder afneemt. We hopen morgen aan het einde van de ochtend, waarschijnlijk met regen, aan te komen in de Hemmingway Marina. Dinsdag aan het einde van de dag en woensdag ruimt de wind verder naar het Oosten, maar dan hopen we er al te zijn. Het is maar 90 mijl. Vanmiddag om 14.00 uur EST willen we onderweg zijn. In Nederland begint dan het Journaal van 20.00 uur op de TV. We melden ons weer! Tot dan.

Robert en Michiel

Key West is een aparte belevenis

 ma, 14 jan 08 03:12

13 januari 2008

Vandaag werd een toeristische dag. Eerst netjes opgedroogd van de “Sloppy-Joe-etc.-avond” die voorafging. Daarna per Pasdeautje naar de stad, waar we eerst heel kneuterig anderhalf uur in de Conch Trein zijn gaan zitten. Het is totaal nep want de locomotief is een vermomde jeep en de wagons zijn aanhangwagens op vrachtwagen wielen, maar je krijgt wel een totale indruk van de stad. Zodat we nu weten hoe Key West in elkaar steekt en waar je e.e.a. kunt vinden. Key West mag dan een dorp op een eiland in het uiterste Zuiden van de USA zijn, klein is Key West niet. Het heeft ongeveer de oppervlakte van Bilthoven, schat ik. De trein was ons van vele kanten aangeraden. Er is veel te zien en de uitleg onderweg is het aanhoren alleszins waard. Geheel in de trant van “On the next corner coming up on the right hand side of my truck, you will see…………, enzovoort, anderhalf uur lang met twee tussenstops; heel comfortabel en nog leuk ook.

‘s Middags huurden we twee fietsen waarmee we onze eigen route maakten, langs de klassieke schoeners, een rondleiding in het huis van Hemmingway, de verplichte foto bij “the most southern point of the continental US”, weer Sloppy Joe’s, de supermarkt en tenslotte nog een keer naar de kermis van de sunset celebration aan the waterfront van Key West.

Morgen gaan we uitklaren bij US Customs en onze voorraden aanvullen voor de oversteek naar Cuba. We hebben wel een idee wat we daar zullen aan treffen, maar we zijn er nog niet en je weet maar nooit. Voordat je het weet zit je zonder bacon voor de eggs.

Tot later. Wordt vervolgd.

Aangekomen in Key West

 zo, 13 jan 08 17:18

13 januari 2008

Onze dag begon troosteloos met tropische bakken vol met regen en slecht zich. Gehuld in oliepakken gingen we toch ’s ochtends vroeg door de brug van Boot Key Harbor op weg naar Key West. Doorzetten was weer de goede strategie, want na een uur werd het droog en nog een uur later hingen de zeilpakken in de zon te drogen. Robert oefende met zijn nieuwe vismolen (vooraleerst gelukkig nog zonder haakje) en het werd een prachtige zeiltocht naar Key West. We liggen geankerd recht tegenover het waterfront net buiten de tonnen van het grote scheepvaart kanaal. We hoeven alleen maar over te steken met de dinghy en dan staan we in de stad.

Gisteren avond hebben we dat direct gedaan. We maakten de kermis mee van de zonsondergang bij Mallory Park (the southern most point of the USA). Dat is een vertoning die je gezien moet hebben. Het applaus van duizenden als de zon ondergaat wordt voorafgegaan door een hele kermis van acrobaten, goochelaars, vuurvreters, dansers, zangers, charlatans, bierdrinkers en wij. Iets om mee te maken. Aansluitend kroegen tocht door Key West. Het is hier een groot theater met almaar doorlopende voorstellingen. We waren uiteraard bij Sloppy Joe’s en in nog een paar andere muzikale tenten. Het best beviel het ons het beste bij Captain Tony’s, gevestigd in het pand waar schijnbaar Sloppy Joe ooit begon en waar Hemmingway zijn Daiquiris dronk. Deze Captain Tony is een opvallende figuur op zichzelf. Verdiende ooit zijn geld op illegale wijze bij de paardenrennen in New Jersey; vluchtte naar Key West. Hield zich daar bezig met het redden van gevluchte Cubanen op zee; was visser, rum runner en bar exploitant. Hij werd ooit bijna burgemeester van Key West. Van zijn soort zijn er hier velen en ze gaan ook nooit meer weg.

Vandaag blijven we nog hier en maandag proberen we over te steken naar Cuba!

Michiel en Robert

Marathon, 11 januari 2008

 za, 12 jan 08 02:30
Marathon is een van de centra voor boaters in Zuid Florida. Vogels van allerlei pluimage en van allerlei nationaliteiten kom je hier tegen. De meerderheid is weliswaar Amerikaans, maar ook veel Canadezen en allerlei hispanics. Europeanen zijn ver in de minderheid. Behalve die ene Nederlander zijn hier een paar Engelsen en is er schijn baar ook een Duitser, maar die hebben we zelf niet gezien. Maar ja er liggen hier maar 160 jachten aan de moorings van Boot Key harbor. We maakten een praatje met de brugwachter, die een aardig zicht heeft op wat hier zo al binnenkomt en uitvaart. Ook de havenmeester weet een paar aardig verhalen te vertellen, maar voegt daar steevast aan toe dat “we didn’t hear it from him!”
 
Aan de oceanside kom je veel zeilboten tegen, aan de bayside zijn het voornamelijk motorboten (met veel PK’s). Qua volk maakt het niet zo veel uit. Getaande live-aboards, die eenmaal kwamen en nooit meer weg zullen gaan. Veel “oude” hippies die waarschijnlijk nog in Woodstock zijn geweest. Ze zijn alleen een beetje ouder geworden en de meisjes zijn wat meer getekend in lijf en gezicht, maar ach in de bar, die de favoriete hangout is voor velen, is het best gezellig.
 
Wij togen er vandaag weer op uit met onze fietsen. Praatje met de brugwachter. Fietstocht naar het strand. Conch fritters en cooked shrimps in de Keys fisheries. Het is allemaal zeer Amerikaans. Dat betekent dat er ook een bepaalde saaiheid overheen hangt. Alles is een beetje hetzelfde, maar wij kijken wel onze ogen uit.
Morgen hopen we van hier de 45 NM naar Key West te gaan overbruggen. Daar blijven we dan twee dagen. Daarna uitklaren uit de USA en maandag in de loop van de middag de USA territoriale wateren verlaten op weg naar de voor veel Amerikanen “verboden” bestemming: Cuba. Of dat allemaal zonder problemen en gedoe gaat verlopen, weten we nog niet, maar hopen we wel. Blijf lezen. Spannend is het zeker!
 
Michiel en Robert

Hawk Channel (Florida Keys)

 vr, 11 jan 08 03:55
10 januari 2008, 95.30 lokale tijd
 
Vannacht zeilen we langs de buitenkant van de Florida Keys, door het Hawk Channel op een ZW koers. Gisteren voeren we van Key Biscayne naar Key Largo, maar toen we eenmaal voor Key Largo lagen was het er veel te ondiep en wachten op hoog water had geen zin, omdat de vloed misschien niet eens hoog genoeg zou zijn en we in het donker de haven niet mochten invaren. We hadden geen zin in al die tralala. We legden ons anker iets verderop naast Rodriguez Key en zagen een prachtige zonsondergang tijdens ons avondmaal met spaghetti en ham. Na een paar uur slapen hebben we om 1 uur 's nachts het anker weer opgehaald en zijn door gevaren met bestemming Marathon op Vaca Key. Deze Key heeft in Boot Harbor een lagoon met, hopelijk ook voor ons, voldoende diepte. Boot Harbour is een ontmoetingsplaats voor oceaan zeilers en veel boaters uit het noorden gebruiken de lagoon om er te overwinteren.
 
Tussen de Florida Keys door kunnen wij met de Pas de Deux niet varen. De maximale diepgang is 1,50 meter en wij zijn nog 2 voet (totaal 210 cm) dieper. De Keys worden aan de oceaan kant bescherm door een rif. Buiten het rif loopt de Golfstroom met een snelheid van 2,5 tot 3 knopen in NO richting. Tussen het oceaan rif en de Florida Keys staat wel voldoende water in het Hawk Channel dat loopt van Miami tot en met Key West, zonder tegenstroom van de Golfstroom. Goed bebakend en rustig water, maar je kunt bijna nergens ankeren en de havens en passages naar binnen zijn, met een paar uitzonderingen bijna allemaal te ondiep.
 
Ons nachtelijk zeiltochtje is echter prachtig. Windje schuin van achteren en een prachtige sterrenhemel. De hemel begint in het Oosten lichter te worden. Over niet al te lang komt de zon weer op. Zal eens gaan kijken of dat weer een paar mooie plaatjes voor in het fotoalbum kan opleveren. Het ga jullie goed. Met ons gaat het best.
 
Marathon, Boot Key Harbour. 10:00 AM (EST)
 
10 januari 2008
 
om 09.50 uur lokale tijd lagen wij vast aan mooring bal S9 van Boot Key Harbour. We hadden geen problemen met de waterdiepte en de nachtelijke tocht hier naar toe ging vlekkeloos, incl. de prachtige zonsopgang (een explosie van zonlicht). Het is hier weliswaar een beetje vol met andere boten, maar het ziet er leuk uit.
 
Vanmiddag huurden we twee fietsen om Marathon, dat op Vaca Key ligt, te verkennen. We zagen veel palmbomen. We fietsten op de langste brug ter wereld, de 7 mile bridge en we bezochten een Tiki bar aan een van de privé stranden. De reiger die naast de brug op ons zat te wachten liet zich willig fotograferen.
 
 
 
 
Michiel en Robert

Op zee voor Miami Beach

 vr, 11 jan 08 03:52
8 januari 2008, 12:51 lokale tijd = 17:51 UT
positie 25 gr 48,5 min Noord en 080 gr 05,5 min West
 
We varen voor Miami Beach langs met een uitzicht op de skyline van de stad. We hebben een Oosten wind van ca. 15 kts. De zon schijnt en de hemel is bezaaid met passaat wolkjes. De motor doet het nog steeds, maar staat nu uit, want we zeilen met 7 kts snelheid onder vol grootzeil, yankee en kotterfok. Koers recht op de uiterton van de Government Cut (de haven ingang van Miami) Vanochtend toch weer even malheur, want ondanks alle reparaties van de afgelopen dagen, wilden de accu's niet laden. We ontdekten zelf de oorzaak in een slechte aansluiting van de bedrading op de dynamo. Gelukkig hadden de monteurs gisteren een telefoon nummer achter gelaten waarop we mochten bellen als er toch nog wat was. Ze waren er binnen het uur en na nog een uur was alles weer in orde. Hulde en dank aan Jay, Robert en hun baas Mike (die zelf was meegekomen) Weliswaar met twee uur vertraging maar met opgewekte gezichten en met een hersteld goed gevoel zeilden we naar buiten de oceaan op.
 
We denken ons plan om Miami vandaag te kunnen voorbij varen en om te gaan slapen in No Name Harbour aan de zuidkant van Key Biscayne, toch te kunnen doorzetten. Het weer voor de komende dagen lijkt gunstig, dus we hebben weer goede moed!
 
Michiel en Robert vanaf een zon overgoten Atlantische Oceaan (het is buiten ruim 26 gr. celcius)

We varen weer

 vr, 11 jan 08 03:51
Ft. Lauderdale, Lake Sylvia
7 januari 2008
 
Vandaag om 14.00 uur was de motor weer in orde. De monteurs waren klaar. De bilges van de boot waren schoon. We hebben afscheid van de mensen bij River Bend Marina genomen. Om 14.15 uur voeren we de New River op die zich dwars door Ft.Lauderdale kronkelt. Ruim anderhalf uur en 5 bruggen later, lag ons anker weer op de bodem van Lake Sylvia. Waar we eind november ook al een nacht hebben doorgebracht. De boot moet nog wel opnieuw worden ingericht, maar we zijn weer op pad. Als het weer goed blijft gaan we morgen proberen om naar Key Biskayne, ten Zuiden van Miami en tegenover Coconut Grove, te komen. Gegroet vanaf de Pas de Deux.
 
Robert en Michiel

We zijn weer terug aan boord.

 vr, 04 jan 08 17:53
Ft. Lauderdale, 4 januari 2008
 
Eergisteren zijn we (Robert en Michiel) weer naar Florida terug gevlogen. De volgende ochtend kregen we twee verrassingen waar we niet op hadden gerekend. Het werd de koudste dag in Zuid Florida in de laatste 100 jaar en de boot bleek allerminst klaar om weer te water te worden gelaten.
 
De kou was verbazingwekkend. We hadden gerekend op een temperatuur van ten minste 25ºC. Het was toen we in Miami uit het vliegtuig stapten kouder dan toen we in Amsterdam instapten en het ging die nacht zelfs vriezen. Paniek alom. Fruittelers, milieu fanaten, dieren beschermers, meteorologen, allemaal in de stress. Veel bedrijven bleven op donderdag dicht, geen werknemers die wilden/konden werken en het zou nog gaan regenen ook. Het is (in Florida) gelukkig van korte duur. De temperatuur is nu weer lekker. De zon schijnt weer door de wolken en het heeft maar kort geregend (wel hard). De wind zakt er langzaam uit en ook ons humeur stijgt weer.
 
De andere verassing was onaangenamer. De motor stond nog in onderdelen in de werkplaats. We konden aan boord eigenlijk niets doen. Ook die situatie lijkt nu weer onder controle te komen. Vanochtend verschenen twee monteurs met de motor. Hij staat al in de boot. We monteren straks de schroef er onder en vanmiddag hopen we weer te drijven. De motor is dan waarschijnlijk nog niet helemaal klaar, maar we kunnen dan tenminste de boot weer gaan inrichten en vaarklaar maken. We hebben inmiddels uitgecheckt bij ons hotel en als deze post op de site staat, gaan we naar de Winn-Dixie om nieuwe voorraden voor de boot te kopen.
 
So far so good. Maandag hopen we hier weg te kunnen. Onze eerstvolgende bestemming wordt in de Florida Keys.
 
Michiel en Robert