Golf van Biskaje

Op weg naar Cabo Finisterre

 di, 10 mei 11 12:52
9 mei 2011, 18:10 UTC, 10 mijl ten O van Cabo Ortegal

Gisteren om 10 voor half zes lagen we in een box van de Marina Deportivo van Viveiro. Onze eerste bezigheden waren: Dumpen van het afval van 5 dagen op zee, melden bij de havenmeester, douchen, een biertje drinken (twee dus) en om 10:00 uur (de klok moest weer een uur vooruit) zaten we gekapt, geschoren en tevreden aan tafel in het Meson A Fonte, aangeraden door de havenmeester. Als iemand ooit in Viveiro komt, ga dan eten in dat restaurant. Het is klein, maar ze kunnen er peppersteaks en varkens carbonades koken , zoals wij ze nog nooit hadden gegeten. Aan een vijf sterren keuken gelijk. Wat een pracht avond na 100 uren op z'n kant in een klotsbak met zout water overal. Aan de tafel naast ons, hoe groot kan toeval zijn, een Engelsman en twee Ieren, waarvan de Engelsman van 1977 - 1992 vrijwillig het kustwacht station op St. Agnes, IOS, bemande. In zijn tijd waren daar nog geen water en elektriciteit. Hij was de initiatief nemer voor de eerste veerdiensten tussen St. Mary's en St. Agnes en had een opvallend grote kennis over de geschiedenis van de IOS. Hij wist bijv. dat Nederland en de IOS formeel nog steeds in staat van oorlog waren. Wij konden hem vertellen dat kort na zijn vertrek van de IOS, die staat van oorlog formeel beëindigd is, maar dat daar een strijd in rowing gigs voor in de plaats is gekomen. Kortom entertainment van het hoogste niveau. Ons slaapje, na een slaapmuts in de kuip van de PdD, mocht er zijn. Vooral diep en lang.


Een dagje aan de wal heeft zo zijn eigen agenda:
- Duo-Gen gerepareerd. Die doet het weer.
- Spaanse gasten vlag gekocht. We konden de oude niet meer vinden aan boord.
- Supermarkt beroofd. Gelukt. Het wegstouwen van de buit was het meeste werk.
- Lampje boven het kombuis kan weer aan/uit. Electrotechnisch verhaal, opgelost door Joost.
- Diesel olie getankt in twee flights naar het pompstation met de havenmeester's auto
- Daarna alle troep die het tanken uit Jerrycans veroorzaakt weer opgruimd.
- Onze wasjes afgeleverd bij het havenkantoor en weer schoon en opgevouwen terug gekregen.
- Oh ja, je zou het bijna vergeten, ook de muesli uit alle hoeken en gaten van de bilge gekrabd.
- Mooi ontbeten, in de zon.
- Mooi geluncht, in de zon.
- Dagafsluiting in Meson A Fonte met een cafe con leche.
- 18:10 uur(klok weer een uur terug) zwaaien naar de Engelse en Ierse boten. We zijn weer op zee.

Het leven is gelijk een pijp kaneel, elk zuigt er aan en krijgt zijn deel!

Michiel en Joost

Bij de Spaanse kust

 zo, 08 mei 11 19:37
8 mei 2011, voor de baai van Vivero, Baskenland

We hebben besloten om een nacht aan de wal door te brengen, met fijne vooruitzichten zoals een nacht achtereen te kunnen slapen, om met mes en vork te eten in een restaurant met servetten, om te douchen en zo nog een paar dingen. We gaan naar Vivero in het Westen van Baskenland, net achter Cabo Ortegal, waar de Spaanse kust naar het ZW gaat lopen en waar de Golf van Biskaye in de Atlantische Oceaan overgaat. De belangrijkste drijfveer voor dit beluit, is het weer. We zijn wel klaar met de tegenwind, het gehak, gestamp en geslinger in een wilde zee, waarbij Michiel zojuist zijn door Joost gebakken ei eerst uit de kuipvloer kon krabben voor het op te eten. Vannacht blijft het nog wild met veel buien (incl. grote winddraaiingen), maar morgen treedt er hopelijk een weersverbetering in, waarbij ook een andere windrichting dan alleen maar ZW wordt voorspeld.

Zoals voorheen hebben we ook weer veel klussen. Voor de giekneerhouder die uit de voet van de mast is losgerukt, maakten we een mooie noodoplossing, die waarschijnlijk ook nog sterker is dan de oude verbinding. De (nieuwe) lamp boven de keuken heeft dezelfde eigenschap als de oude, die niet meer uit wilde, dus die is er weer uit. De kraanlijn was losgewaaid/geslingerd en zit weer netjes op z'n plaats. En zo nog wel een lijstje met andere huishoudelijke klussen, anders dan de dagelijkse afwas, zoals bijv. het schoonmaken van de bilge pomp. Een klus die we nog niet geklaard hebben is de verbinding van de windmolen met de as van de dynamo van de DuoGen. Die heeft waarschijnlijk te veel wind gegeten en is gebroken. Dat wordt nog even puzzelen, want die generator kunnen we node missen.

Tenslotte kregen we steeds een beetje water uit de motorruimte (waarschijnlijk van een van de verbindingen van de warmte wisselaar achterop de motor) dat zich steeds door de hele bilge verspreidt en bij scheef liggend schip ook plaatsen bereikt waar je geen water wil hebben. Dat probleem heeft zich misschien zelf opgelost, want vandaag was dat water uit de motorkast er opeens niet meer of althans veel minder. Ook dat is nog een thema voor nadere analyse.

We zijn nu onder de steile kust van Noord Spanje en negen mijl van de baai van Vivero. We kunnen bijna niet wachten. De golven worden al merkbaar minder, maar de katabic winds (valwinden) niet. Terwijl ik schrijf krijgen we er eentje met een snelheid van 37 knopen over dek, maar we waren middels Reeds Almanak er voor gewaarschuwd. Straks eerst de inhoud van de bus met Muesli opvegen die zich in het vooronder en op de vloer heeft verspreidt.

Joost en Michiel

125 mijl van de Noordkust van Spanje 7 mei 2011, 03:34 UTC

 za, 07 mei 11 11:13
Onze postie is 45 gr 16 min N & 005 gr 40 min W. Dat is 125 mijl van kust van Baskenland. We lopen op een koerslijn naar de baai van Vivero (ca. 50 mijl ten Oosten van La Coruna) We hebben net genoeg wind om de zeilen vol te houden en we varen op de motor. De windstilte vormt een uitstel voorafgaand aan weer een periode van veel ZW (tegen)wind in de weergebieden Cantabrio en Finisterre. Vooral ten het Oosten van onze positie in Cantabrio (ongeveer op de grens van Frankrijk en Spanje) en ten W van ons bij Kaap Finisterre. Door in het midden te blijven hopen we de sterke winden tot 8 bft te ontlopen. Daarna kunnen we onder de betrekkelijke bescherming van de kust van Baskenland een W-lijke koers lopen en na de periode van zwaar weer, de Kaap ronden, om daarna de Portugese Noord op te pikken, verder naar het Zuiden. De meteorologische puzzle blijft een uitdaging. Weerberichten en Grib files zijn regelmatige gespreksonderwerpen aan boord.

Ondertussen gebeuren er ook andere zaken, waaronder de voortreffelijke maaltijden die Joost steeds op het foruis weet te maken. Het foruis dat gisteren, om 08.00 's ochtends, opeens met een klap uit zijn ophanging viel. Rechter ophanging gebroken. Dat was al eens eerder gebeurd aan de linkerkant en dankzij de voorzienigheid Martin Schoen in Nieuwendam (voor al uw RVS werk) hadden we een reserve ophanging aan boord. Met veel kunst en vliegwerk is de reparatie gelukt. Het hele fornuis moest er uit. De klus werd geklaard en om 11:45 dronken we weer thee uit de ketel op het opnieuw cardanisch gemaakte fornuis. De handvaardigheid van Joost aan boord was hierbij erg welkom.

De reis gaat verder. Vooral de tegenwind geeft ons veel vertraging, maar we hebben goede moed en we gaan gestaag voort. In het Noordoosten achter ons gloort alweer het nieuwe daglicht over een windstille en nagenoeg gladde Golf van Biskaya. Je kan het bijna niet geloven na alle waarschuwingen voor sterke ZW wind, die nog steeds van kracht zijn.

Joost en Michiel

We duiken de golf van Biskaye in

 do, 05 mei 11 19:52
5 mei 2011, 14:25 uur Nederlandse tijd

We zijn nu in de NW hoek van de Golf van Biskaye. We varen nog steeds hoog aan de wind met een ZZO wind op een OZO koers. We zullen waarschijnlijk de haven van Lorient ten N van ons laten liggen en proberen om zo ver mogelijk weg te komen van de file van depressies die ten W van de Golf naar het N trekken. Daar zit nog steeds veel wind en een ruwe ("very rough seas", volgens de Engelsen en "mer plus agité", volgens de Fransen) zee. We verwachten dat het naar het Oosten wat rustiger zal worden met een naar het O krimpende en afnemende wind. Daarmee willen we dan naar de N kust van Spanje zeilen. Het is een flinke omweg, maar beter dan 40 knopen wind recht van voren met een boot als een wild paard. Als het niet uitkomt hebben we een aantal havens waar we naar kunnen uitwijken zowel aan de Franse als aan de Spaanse kust. Aan het begin van de nieuwe week wordt het ook bij Kaap Finisterre weer wat kalmer en gaat de Portugese Noord weer waaien, die ons hopelijk, op een comfortabeler manier dan we nu doen, verder naar het Z brengt.

We slapen veel om te voorkomen dat we te weinig rust krijgen en dat lukt heel behoorlijk. De stemming is prima, ondanks dat we een rit van een andere soort dan in de folder stond aan het maken zijn.

Michiel en Joost

We wijken uit naar de Z kust van Bretagne

 do, 05 mei 11 11:40
4 mei 2011, ca. 80 mijl ten ZW van Ouessant

Het weer was al niet zo best, maar de weerberichten hebben nog meer narigheid in petto. Die narigheid gaat zich vooral afspelen op en ten W van onze koerslijn naar Kaap Finisterre. Op het menu staan: Tegenwind uit het ZW van 6 toenemend 7 bft, zeer ruwe zee met een kruiselings staande deining uit het W; buiïge wind en regen.

We hebben onze koers verlegd naar het ZO. We lopen nu ongeveer Lorient op de Z kust van Bretagne aan. Of we die haven ook aanlopen om beschutting te zoeken besluiten we morgen pas. Vooralsnog lijkt het wijsheid om een meer Oostelijke koers te kiezen dan de meer W-lijk gelegen rhumbline van St. Mary's naar Finisterre.

Het weer gooit roet in ons eten. Voorlopig ontwijken we de narigheid die uit het Lagedrukgebied (gevolg door een tweede L-gebied) ten Westen van de Golf van Biskaye komt.

Joost en Michiel

3 mei 2011, 20 mijl ten ZZW van Penninis Point, IOS

 wo, 04 mei 11 12:52
Het weer wil niet echt meewerken. Koud, Hoge rel vochtigheid, ruwe zee en een wind uit het OZO die aanvankelijk Bf 6 stond te blazen, maar nu iets is afgenomen. Het blijft een meteo puzzle, maar die zullen we deels onderweg moeten oplossen. Voor de komende nacht en dag is de verwachting dat de wind iets gaat afnemen. Over een paar dagen dan weer harde wind uit het ZW. Tegen dus. Hoe we dat gaan behandelen zien we dan wel. Voorlopig  lopen we lekker onder kleine zeiltjes en het is nog "maar" 410 mijl naar Kaap Finisterre.

De after party van gisteren was van grote klasse. Champagne bij Juliets Garden en een slot diner met veel Nederlandse deelnemers aan één lange tafel in de Mermaid. De traditie van de estafette speech werd hoog gehouden en iedereen kon zijn/haar verhaal kwijt aan tafel. De Scillonian III kon vanwege het lage water en de lage wal in Penzance niet voor de wal komen en kwam ook niet terug naar St. Mary's voor de middag afvaart. Vorig jaar waren het de vliegtuigen die niet vlogen vanwege een aswolk, dit jaar de Scillonian III die het liet afweten. Niemand had stress en een extra nachtje Scilly's is niet weg en alles werd snel en gemakkelijk geregeld.

Vanochtend inkopen gedan, samen met Joost en daarna ontbijt bij Sheila en Chris in Auriga.

Het leven is zo slecht nog niet.

Michiel en Joost