Balearen

Onder zeil tussen Giraglia en Cap Corse

 ma, 01 aug 11 12:36
31 juli 2011

Vandaag deden we iets dat niet zo vaak mogelijk is. We gingen zeilend rond Cap Corse, de meest Noordelijk punt van Corsica. Het weer is hier onbetrouwbaar, doordat de meteorologische omstandigheden in de Tyrreense Zee, ten Oosten van Corsica, en in de Golf van Liguria, ten NW van Corsica, vaak heel verschillend zijn. Daardoor kan het hier tot windkracht 10 waaien (ook in de zomer) en de, vaak wilde, kruiselingse golfslag vormt ook een heel aparte uitdaging. Niets van dat al vandaag.
We vertrokken om 08:00 uur met een heel licht windje mee op de motor uit Calvi. Cap Corse ligt op ca 35 mijl van Calvi en bij de nadering nam de wind toe, draaide naar het NO en konden we gaan zeilen. Weliswaar kruisend tegen de wind in, maar we hadden tijd zat. Het was prachig. Cap Corse aan stuurboord, hoog, ruig en indrukwekkend. Het eiland Giraglia, een steil uit zee oprijzend groot stuk steen, onbewoond, met een ruïne van een oude toren en een vuurtoren die 85 meter boven de zeespiegel uitsteekt, aan bakboord. De passage is maar 0,8 mijl breed. Aan de andere kant viel de wind weer weg en de laatste paar mijl naar Macinaggio deden we op de motor. We ankerden in de baai voor de ingang van de grote jachthaven en bespaarden ons daarmee een schreeuwend hoog liggeld voor een nachtje aan de kade. Om voor anker te komen, werd nog een aparte inspanning, op een bodem van hard zand met stenen. We vingen een ronde steen in het anker, waardoor dat niet wilde pakken in de bodem. Te diep om er naar toe te duiken en het anker met de hand te klaren. Anker met steen en al omhoog. Steen zit klem tussen de vloeien van het anker. Val aan het neuringoog vastgemaakt , anker ondersteboven getrokken, plons, en de steen lag weer op de bodem. Veel bekijks en bijval van de boten om ons heen.
Daarna, zwemmen, duiken, biertje, pasta maaltijd met corsicaanse rode wijn, zachte jazz uit de luidsprekers en uitleg van Wouter over wat we zoal aan sterren boven ons konden vinden. Hij studeerde immers ooit een tijdje sterrekunde. Wat een topdag.

Tijdens het lange stuk motorzeilen waren we nuttig bezig. Wouter had immers een tas vol spullen voor de boot meegenomen en dat deed hij niet zonder reden. We installeerden het modem van de HF radio, waarvan in Nederland de BIOS was gerepareed, en sloten alles weer aan. Daarna, "doet ie 't, of doet ie 't niet?". Eureka!, we kunnen weer mailen via de kortegolfradio, we kunnen weer weerkaarten ophalen en voor de weerberichten zijn we niet meer alleen afhankelijk van de Navtex en de VHF. Daarna de volgende grote uitdaging. Nieuwe drukmeter op de watermaker. Kajuittafel werd werkbank. Het hele ding moest uit elkaar om de kapotte meter er af te halen en de nieuwe erop te zetten. Na twee uurtjes sleutelen zat alles weer op zijn  plaats. De eerste grote vraag was "lekt ie nog, of lekt ie niet meer?". Eureka encore! Geen druppel lekkage meer. De volgende vraag wordt of hij het ook blijft doen. De eerste test was veelbelovend, maar we hebben bijna volle tanks en konden dus geen lange test doen. In de korte test stoorde de waterpomp één keer. De tijd zal het verder leren. Hoe het ook zij, vandaag konden we na het zwemmen, het zout weer van ons lijf af douchen!

Morgen naar Elba.

Frouk, Wouter en Michiel

Mahón op Menorca

 vr, 29 jul 11 22:44
27 juli 2011, 17:00 uur

We staan op het punt om uit te varen voor onze oversteek van 260 mijl naar Calvi op Corsica. Vandaag zijn we in Mahón gebleven, omdat het vannacht is gaan regenen en dat heeft het vrijwel onophoudelijk gedaan tot vanmiddag. Middels de weerberichten waren we daar op voorbereid, dus vanochtend was het uitslapen geblazen met het geluid van de kletterend regen op het dek.

Weer eens een totale weersomslag, na een prachtige zeildag gisteren van Ciutadella naar Mahón. Aanvankelijk leek de wind zich te gaan zetten in het ZO, met als gevolg dat we weer zouden moeten kruisen tegen de wind op, maar onder de nadering van het front dat ons vandaag zoveel regen zou brengen, ruimde (!) de wind en met een knik in de schoot denderden we langs de Zuidkust (die heel erg mooi is) van Menorca.

Was Ciutadella al aansprekend, Mahón spreekt nog meer tot de verbeelding. Ook aan een diepe fjord die in het eiland snijdt, maar veel groter. We meerden af in de Marina Deportiva de Menorca, die ruim drie mijl diep het land in ligt. Door onze snelle tocht, lagen we om 17:00 uur afgemeerd, ingeklaard (dat moet in iedere haven steeds opnieuw) en met opgeruimde boot. We hadden weliswaar onderweg twee forse regenbuien met een onweersklappen te verwerken gekregen, maar de avond zag er rustig uit en de havenmeester informeerde ons dat die avond alle winkels in de stad tot 11:00 uur open zouden blijven ter gelegenheid van het muziekfestival dat overal in de straten en op de pleinen van Mahón wordt gehouden.

We liepen weer door een inspirerend mooie oude stad, hoog bovenop de oevers van de fjord gebouwd met prachtige vergezichten door de baai. Bij donker worden vonden we een, door een engelsman gerunde, tapas bar. Hij had de uitstraling van een oud geworden hippie. Hij was bezeten van sociaal maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheid. Klaagde dat het tegenwoordige toeristenvolk daar kennelijk geen boodschap aan heeft, maar kon wel heel goed koken. Op het terras van de deze tapas bar, troffen we nog een Nederlander die er zijn beroep van heeft gemaakt, om de catering en buttlerdiensten voor de super jachten van de rijken van deze wereld, te verzorgen. Menorca is een eiland met veel bijzondere, soms eigenzinnige, maar ook gezellige mensen.

Na onze tapas maaltijd liepen we terug naar hoog in de stad waar we hadden gezien dat er een podium werd opgebouwd voor de muziekvoorstelling later die avond. Ondanks dat het inmiddels al 11:00 uur was liep de voorstelling nog volop door. We maakten het optreden mee van het Spaanse evenbeeld van Caro Emerald, met hetzelfde repertoir. Ze kreeg het publiek op de banken en swingend voor het podium. Frouk maakte er een filmpje van.

We zijn nu klaar voor ons vertrek. We denken er 48 uur over te gaan doen. Daarna melden we ons weer.

Michiel en Frouk

NB. De foto's van onze belevenissen in Ciutadella en Mahón staan ook al op de website. Klik daarvoor op de button van het foto album "Balearen" aan de linkerkant van het beeldscherm onderaan.

Ciutadella op Menorca

 vr, 29 jul 11 22:43
25 juli 2011

Eindelijk eens een dag met normaal zeilweer.
Om 08:00 anker op in Porto Colom, want we willen vandaag 44 mijl naar Menorca varen en op tijd aan komen om Ciutadella te verkennen. Allen die we gesproken hebben, geven hoog op van Menorca. Weliswaar een van de eilanden van de Balearen, maar met een  geheel eigen stijl, cultuur en geschiedenis. We hebben wind mee. Yankee op de boom en met een snelheid die regelmatig boven de 7 knopen komt varen we op Menorca af. De swell van de harde NW winden ten Noorden van ons, staat er weliswaar nog, maar deert ons niet meer. Gisteren hadden we die swell ook van voren, maar tevens de wind tegen, met de regen erbij, was gisteren een totaal andere dag dan vandaag.

Ciutadella stelt ons niet teleur. Eigenlijk is het een heel diepe fjord met aan de oevers mogelijkheden om gebruik te maken van de afmeermogelijkheden en de faciliteiten van de Club Nautico. Ook op het water is veel te doen. Kano's, Optimisten. zeilscholen, duikexpedities en rondvaartboten geven de fjord, die op de meeste plaatsen minder dan 100 m breed is, een levendig aanzien.
De stad is een verademing, alles is gebleven, of ten minste in stand gehouden, zoals het er 100-en jaren geleden al moet hebben uitgezien. Tijdens wandeling naar het uiteinde van de gedempte vissershaven, kijken we omhoog naar de forticicaties en gebouwen die hoog boven ons uitsteken. Via een trap aan het einde van de gedempte haven, inmiddels gepromoveerd tot P-terrein, lopen we rond een indrukwekkend grote kerk, het stadje in. Er is veel leven en vertier. Menorca is zeker een vakantie eiland, maar de stijl is geheel anders dan aan de Spaanse Costas, of elders op de Balearen. Geen hoogbouw, geen schreeuwende reclames, geen straatverkopers, die je ongevraagd proberen om toch een nep Rolex of een zonnebril die je niet wilt hebben, te verkopen.

We vinden een klein pleintje waar alle winkelstraatjes op lijken uit te komen en kijken naar een show die een klein meisje en haar nog kleinere broertje voor ons opvoeren, met een speelgoed telefoon en plastic fototoestel. Na ons eerste boca de vino blanco, opgeluisterd met croquettas iberico, gaan we verder en komen op een groot plein, met allerlei stalletjes waar nu eens niet alleen maar goedbedoelde rommel wordt verkocht.

Kortom, Ciutadella, is de moeite waard, Menorca is leuk en wij zijn tevreden, nadat we een lekker potje gekookt hebben in het kombuis van de Pas de Deux.


Frouk en Michiel



Het lijkt wel herfst op Mallorca

 ma, 25 jul 11 22:56

24 juli 12011

We schreven al een paar maal dat het weer van de Middellandse Zee voor ons een paar verrassingen in petto had, maar vandaag slaat alles. We willen naar Porto Colom ruim 42 mijl van Palma aan de ZO kant van Mallorca. Het begint goed. Half bewolkt, niet meer zo stervens heet en een mooi lopende wind, die ons onder grootzeil en met een uitgeboomde Yanke de baai uitbrengt. Boven de bergen aan de NW kant van Mallorca beginnen donkere wolken zich samen te pakken, maar we maken ons niet al te veel zorgen, want dat is geen abnormaal verschijnsel.. Maar om 10.00 uur 's ochtends is dat wel abnormaal. Dat blijkt een uurtje later als we net ten Noorden van de Islas Cabreras voor de haven van La Rapita langs varen. Een enorme stortbui ontlaadt zich. Het regent zo hard dat we geen 50 m meer kunnen kijken. Er is hier allerlei kleine en grote scheepvaart, dus radar en AIS aan en onze blik gefixeerd op de schermen. Buiten kun je niets zien. De zware regen duurt bijna drie kwartier en gaat daarna over in lichte regen. We kunnen weer een horizon zien en uit de nevel zien we ook Punta Salinas, de zuidelijkste punt van Mallorca, tevoorschijn komen. De wind is gedraaid naar het NO en de laatste 14 mijl zijn pal in de wind. Dat is niet zo erg, want het is mooi zeilweer, weliswaar regenachtig en koud (het is buiten nog geen 20 graden en we zitten in onze regenpakken), maar de wind is voorspeld gaan te draaien naar het ZO en dan wordt het bezeild. Dat doet die wind echter pas als we om 17:30 Porto Colom binnen varen. Toch nog snel gedaan, ondanks een lang kruisrak, waardoor we 48,4 mijl hebben afgelegd.

Ik heb meerdere tropische regenbuien mee gemaakt, maar dit was toch weer een aparte ervaring. Zo veel water in een keer naar beneden en zo lang durig had ik nog nooit mee gemaakt. Dat de zee hier snel aanschiet als de wind een beetje begint op te pijpen, daar zijn we nu wel aan gewend, maar we zijn zo langzamerhand wel klaar met de windrichting NO.

Porto Colom is een idylle. Grote baai achter een indrukwekkende vuurtoren. Veel schepen voor anker. Heel goede ankergrond en op de achtegrond langs de oevers van de baai de waterfronten van twee kleine dorpen met oude gevels die deze baai iets gezelligs geven. We liggen prima, we zijn tevreden en gaan vanavond mooi koken aan boord. Het weerbericht voor morgen belooft ons weinig wind, mooi weer en jawel, niet meer zo warm; op weg naar Menorca.

 

Michiel en Frouk

Palma de Mallorca

 ma, 25 jul 11 22:54

22 juli 2011

 

Het blijft hier tobben met het weer. Het begon met een kalme ochtend na een goede nachtrust op onze ankerplaats voor Santa Ponsa. Eerst nog even een frisse duik om het nachtgevoel kwijt te raken. Ontbijt in de kuip en om half elf gaat het anker er uit. Het is maar iets meer dan 20 NM naar Palma. Palma ligt diep in een grote baai (10 mijl breed en 7 mijl diep) aan de zuidkant van Mallorca. Ponsa ligt min of meer om de hoek. voordat we de baai invaren gaan we eerst om een paar eilandjes heen en daarna om twee kapen. Om de laatste kaap (Punta de Cala Figuera) heen is het bal. Steile zee, wind NO, dus recht van voren, windvlagen tot 32 knopen (windkracht 8). De Med  laat vandaag weer een onaardige kant van zichzelf zien. De zee is zo steil dat we met zeilen alleen niet erg opschieten, dus wordt het weer motorzeilen. Twee reven in het grootzeil, voorop alleen de kotterfok, alles stijf dicht getrokken. We hadden ons dit toch anders voorgesteld. Door gebruik te maken van de winddraaiingen zijn  we toch nog om 15:00 uur in Palma aan de steiger waar ook de Anna van André en Anneke Gelderblom ligt. Vorig jaar in mei waren wij hier een week te gast bij hen aan boord en nu met de Pas de Deux hier binnen lopen voelt vertrouwd. De Marineros en Señora Mercedes op het kantoor zijn behulpzaam en erg aardig.

 Later in de middag, na het opruimen van de boot, trekken we de stad in, lopen over het bolwerk van de oude stad met uitzicht op de Real Club Nautico, die vol hangt met vlaggen en posters van de Copa del Rey, een van de bekendste en grote zeil regattas in de Midellandse zee voor kieljachten. Ook in de stad zien we veel publiciteit voor de Copa. Gaastra kleding heeft een aparte stand met Copa del Rey kleding bij de ingang van het warenhuis Corte Inglès. Corte Inglès is in Spanje ongeveer wat Marks & Spencer in Engeland is.  Dat willen we dus niet missen en op de baby afdeling vinden we mooie cadeautjes voor ons, nu bijna 40 dagen geleden geboren, kleinkind Kiki, evenals voor het iets eerder geboren tweede kleinkind van Frouk, Lieke.

De haven ligt aan de Paseo Maritimo, de boulevard die rond de hele baai loopt. Alles ligt hier op spuug afstand. De Pantalan waar aan we liggen is recht tegen over het Ristoranta Italiano Magari. Daar hebben we een goede herinnering aan en wij zijn niet de enigen die de gastvrijheid en de kookkunst van dit restaurant hoog aanprijzen. Magari krijgt dan ook een nominatie in onze lijst van bijzondere en leuke plekjes. Het is de laatste avond voordat Angèle terug vliegt naar Nederland en we sluiten haar verblijf bij ons aan boord dan ook af bij de Italiaan met een meer dan voortreffelijk maal. Tagliatelli con Farma, Carpaccio con Salmon, Frito Mixte, Tournedos au poivre italian style, Tiramisu en zo meer met een heel mooie Pino Grigio om alles af te drinken. Het adres is Paseo Maritimo 35 (T 685 79 31 33).

De volgende dag maken we nog een praatje met onze medeleden Willem Vermeulen en zijn vrouw, die hier ook een ligplaats hebben met hun Truly Classic Kingfisher, evenals wij, direct herkenbaar aan de KNZ&RV vlag. Ook zij geven ons de tip van restaurant Magari.

 

23 juli 2011

Er gaan wel eens een paar dingen stuk aan boord. Behalve dat we deze dag gebruiken om Angèle naar het vliegveld te brengen, vinden we ook tijd om te klussen. De watermaker wordt buiten gebruik gesteld, in afwachting van de nieuwe drukmeter, die hopelijk niet meer lekt. Door de defecte meter kan de WM valse lucht aan zuigen en houdt daardoor op met drinkwater te maken. In de nacht voor Ponsa merkten we dat zowel ons drie kleuren toplicht, als het Rood/Groene navigatie licht voor op de boot, het niet meer doen.

Dus naar boven de mast in, inclusief de periodieke inspectie van de mast en van alle fittings bovenin. Toplicht doet het weer. Frouk scoort een nieuwe LED lamp die we voorop installeren. Die doet het ook weer. Angèle maakt ondertussen een lunch met vers stokbrood en paté de pato, met een glaasje koele witte wijn er bij. De tijd vliegt voorbij en om 14:00 stappen we in de taxi naar het vliegveld. Alles gaat daar vlot en we hebben nog tijd voor een broodje en een colaatje op de luchthaven. Angèle meldt later dat ze precies op tijd zullen vertrekken en een paar uur later dat ze weer veilig is geland op Schiphol. Michiel en Frouk bestuderen die avond de weerkaarten, GRIB files en weersvoorspellingen voor het vervolg van de reis van de Pas de Deux, via Menorca, naar Corsica.

 

Michiel en Frouk

Oversteek naar Mallorca

 ma, 25 jul 11 00:03

20 juli 2011


Mooi weerbericht met een NW wind 3-4 bf die ons een mooie halve windse koers beloofd naar de ZW kant van Mallorca. Het komt niet helemaal uit, want de wind draait steeds weer terug naar het NO en de verschillende berichten en voorspellingen waren allemaal vergeten om te vermelden dat er ook een 2 meter hoge swell uit het NW in het Canal de Mallorca staat. Die wordt veroorzaakt door de wind die uit het dal van de Ebro waait. Dat fenomeen verschijnt pas om ca. 10:00 uur op de Navtex als we al een uurtje of twee onderweg zijn. Net zo als we eerder in Spanje hebben ondervonden, zijn de Spanjaarden ook heel goed in het voorspellen van het weer dat je al hebt (we kennen dat ook van het BBC shipping forecast, als die imminent voorspellen, dat zit je er meestal al in). De swell waar we in terecht komen is niet eens 'imminent', maar 'immediate'! Zolang de wind maar w-lijk van het Noorden blijft, gaat het allemaal wel, maar omdat de wind halverwege de oversteek toch weer het NO opzoekt, wordt het niet meer zo aangenaam.

We herzien onze plannen. Aanvankelijk wilden we naar St. Elm om daar te ankeren tussen het plaatsje en Dragonera Island, een van de mooiste anchorages van Mallorca. We hoeven niet te gaan kijken om te kunnen bedenken dat de swell precies door het kanaal tussen het land en het eiland in zal staan en dat die anchorage dus niet houdbaar is. Dat feetje gaat dus niet door. De wind dwingt ons ook meer naar het Zuiden en we kiezen voor de baai van Santa Ponsa met een anchorage voor het strand. De swell is echter onverbiddelijk. Hoewel er een paar schepen voor Santa Ponsa voor anker liggen, kunnen we aan het zwaaien van de masten zien, dat comfort ver de zoeken is. We proberen in dezelfde baai de ankerplaatsen bij Punta Castellot, tegeover Santa Ponsa, en die voor de baai bij Islote Toro, maar het blijft meedogenloos deinen. Pas helemaal in het Noorden achter Punta Cerdana in de Cala Fornells vinden we een mooie ankerplaats. Ook andere schepen zoeken hier hun comfort, terwijl het ook de parkeerplaats is van de rondvaartboten van deze baai. Om 20:15 liggen we rustig en veilig achter ons anker in een cala met prachtig uitzicht op een aantal fraaie rotspartijen die ons tegelijkertijd beschermen tegen wind en swell.

De volgende dag begint met schitterend weer. We besluiten om hier een dag te blijven en morgen naar Palma te gaan, waar Angèle de volgende dag in het vliegtuig naar terug naar Nederland zal stappen.

De dinghy wordt opgeblazen, we zwemmen. Het BB motortje start na een paar pogingen al. Daardoor maken we ook nog een wandeling op de hoge kust. Met een schitterend uitzicht op onze ankerplaats. Het is prachtig weer. Zwemmen, boekje lezen, weer het gevecht met de watermaker aangegaan. Hij doet het nog steeds, maar steeds gebrekkiger. Dit gaat niet lang meer duren. Gelukkig kunnen we, als het puntje bij het paaltje komt en de watermaker geen water meer maakt, overal aan de wal uit een slang tanken. Hier in Spanje is de kwaliteit van het drinkwater wel te vertrouwen, maar of dat verderop nog zo is? Ik heb een nieuwe drukmeter nodig. Proberen om die bij een volgende bemanningswissel uit Nederland te laten komen.

Terug naar vandaag. Aan het einde van de dag is ons mooie plekje opeens niet zo mooi meer. De wind is weer eens 180 graden gedraaid en we liggen op lager wal. Dat is niet zo erg als de wind maar zwak blijft. Niet dus, want tegen de avond steekt de wind op met een fors risico dat er vannacht nog meer wind komt. En de rotsen achter ons zijn meedogenloos. Ondanks dat het al donker is gaan we toch maar anker op en varen anderhalve mijl naar de andere kant van de Ensenada de Ponsa. Daar liggen al veel meer boten, maar wij vinden er ook nog een veilig plekje tussen het rif en het dorp. Niet helemaal tevreden omdat ons mooie ankerplaatsje wreed verstoord werd, gaan we nu toch gerust slapen. De veranderlijkheid en onvoorspelbaarheid van het weer in de Med is iets waar we nog erg aan moeten wennen. Van alle verhalen over onafgebroken mooi weer en prachtige omstandigheden om te kunnen zeilen, klopt tot nu toe niet veel.


Michiel, Angèle en Frouk



Ibiza

 ma, 25 jul 11 00:02

Santa Eulalia, Ibiza, 19 juli 2011


Er staat nog steeds een bak wind, maar wel schuin van achteren en aan de lijzijde van Ibiza liggen een paar aantrekkelijke plekken om naar toe te gaan. We liggen met niet meer dan een meter voor en achter om te manoeuvreren langszij van de steiger, met een groot Engels 'gin palace' vlak voor ons en een Spaanse 50 voeter achter ons. De wind blaast ons tegen de kant. Een van de Marineros helpt ons met een lijntje op de punt van zijn RIB om er schadevrij uit te komen. Lekker gevoel, zo'n haven waar ze weten wat ze moeten doen.


We willen niet naar Ibiza stad, zowel om reden van het extreem hoge liggeld, als om ons te vrijwaren van de ongenoegens van dronken, lawaaimakende (vnml. Engelse) jeugd. Iets Noordelijker ligt de haven van Santa Eulalia, waar de beschaving wel in stand is gebleven. We zeilen via de doorgang in het rif tussen Formentera en Ibiza op alleen de Yankee met een snelheid van 7 à 8 knopen. 

Het grootzeil komt vandaag niet onder de huik vandaan. Achter het rif wordt de zee kalm en onder de luwte van de hoge Oostkust van Ibiza, zeilen we naar het aardige dorp, Santa Eulalia.  Ook hier veel Engelsen. De tweede taal in Sta. Eulalia is Engels. Een mooie haven met stijl, geen geschreeuw en gelal. We hadden van te voren gebeld voor een plekje in de haven, want met het onbetrouwbare en onvoorspelbare weer van de laatste weken, geeft het overnachten op een anker alleen maar onzekerheid en onrust. Ondanks dat we op de wachtlijst terecht kwamen, krijgen we bij binnenkomst meteen een plek aangewezen. Tegelijk met ons komt nog een Nederlands zeilschip binnen met de clubwimpel van de YSY onder de bakboord zaling. Het blijkt Peter van der Driessche te zijn, de huidige voorzitter van de YSY uit de Seaport Marina in IJmuiden. Hij komt uit Toulon met zijn zojuist verworven Dehler 39, die zijn oude getrouwe Vagebond gaat vervangen. Terwijl de dames aan het strand gaan zwemmen, maakt Michiel zijn opwachting aan boord bij Peter, waar we bijpraten over de vereniging in IJmuiden, waarvan ik zelf een aantal jaren voorzitter was vanaf de oprichting. Bijzonder om elkaar op een heel andere plaats weer te ontmoeten. Wij varen deze reis weliswaar onder de vlag van de KNZ&RV, maar ik kan Peter verzekeren dat ik mijn YSY erelid wimpel wel aan boord heb. Peter overhandigde mij de wimpel vorig jaar persoonlijk, tijdens de lustrum viering van de YSY.


Ongeveer op dezelfde dagen dat wij van plan zijn om naar Corsica over te steken, gaat Peter terug varen naar Toulon, waar zijn boot door van de Wetering op de trailer zal worden gezet om naar IJmuiden te worden gebracht. Een goede en snelle manier om de Portugese Noord te ontlopen. Wellicht komen wij elkaar nog tegen aan de Oostkant van Mallorca of op Menorca.

Santa Eulalia biedt ons verder veel terrasjes, hamburgers met een Engelse pint of ale, prachtig weer, mooi zwemstrand, supermarkt op de haven, wel winderig, maar we liggen patent.


Angèle, Frouk en Michiel


18 juli, een oncomfortabele etappe naar Formentera

 zo, 24 jul 11 00:31
Vandaag zou een kalme rustige dag voor een, weliswaar lange, maar wel comfortabele tocht naar Ibiza worden. Van de voorspellingen van de vrouw op het havenkantoor in Morayra klopt alleen de richting van de wind min of meer. Alleen hadden de wind niet schuin van voren, maar pal van voren. De windsnelheid was niet max. 6 knopen, maar kwam regelmatig boven de 16 knopen. Voeg daarbij een steile korte zee met daar dwars overheen nog de golfslag van de ZW wind van gisteren en het recept voor een dag beuken en klotsen is helemaal compleet. Spijt achteraf dat we de dag van gisteren niet gebruikten, helpt niet meer. Wel de lering dat je ook de goedbedoelde en welgemeende voorspellingen van de medewerkers van de Club Nautico toch beter zelf op hun waarschijnlijkheid moet checken.

We wilden eigenlijk gaan ankeren vlak voor het strand in de grote baai aan de Zuidkant van Ibiza, net ten ZW van Ibiza stad. De wind staat echter recht in de baai en de voorspellingen voor morgenochtend zijn ook al niet best, dat wordt niks dus. We besluiten wat verder naar het Zuiden te gaan naar het vlakke eiland Formentera, dat ons de luxe biedt van de Marina de Formentera. Eigenlijk een haven voor super yachts, maar er zijn ook enige ligplaatsen voor gewone boten, zoals de Pas de deux. Schreeuwend duur, maar wel lekkere luxe en rust naast deze lange en knobbelige dag.


Michiel, Angèle en Frouk