Nederland - Orkneys

Westray, Orkneys

 do, 28 jun 07 12:06

27 juni 2007, Pas de Deux is in Pierowall op Westray, Orkney Islands
59º 19' Noorderbreedte & 002º 59' Westerlengte

Deze dag begon troosteloos met kou 9º C in de ochtend en regen. Het weerbericht was v.w.b. de wind goed en we wilden nu wel eens een keertje iets anders zien dan Kirkwall e.o. 

Eerst goedkope (rode!) diesel getankt in de pisregen, daarna de stad in voor de laatste boodschappen, nu in de gietregen. We keken elkaar aan en zeiden we gaan toch en daar hebben we geen spijt van gekregen. Om 11.00 uur lokale tijd stond het tij de goede kant op en zijn we maar vertrokken (in de regen). Het was nog steeds koud, maar zoals de havenmeester ons 's ochtends al zei, het kon toch niet slechter worden dan het al was.

Onze bestemming was het eiland Westray, een van de Noordelijke eilanden van de Orkneys. Vandaar is het maar 82 NM naar Lerwick op de Shetlands. Onderweg klaarde het weer op. We hadden een schitterende zeiltocht met veel zon, grotendeels bezeild. Dankzij de getijstroom maakten we af en toe snelheden over de grond van meer dan 10 knopen. Vrijwel geen swell en een fascinerend mooi landschap om ons heen. Ondanks dat we laatste 7 mijl moesten kruisen, legden we de 24 NM af in minder dan 4 uur. Pierowall is nog kleiner dan een muggenpoep op een tafelkleed, maar met een geweldige havenmeester die klaar stond om onze lijnen aan te nemen, omdat hij uit Kirkwall een bericht had gekregen dat wij evenals een Finse en een Engelse boot naar hem onderweg waren. De man is vervolgens drie keer langs geweest voor een praatje en alle vormen van goede raad die je kunt bedenken.

We maakten een inspirerende wandeltocht door de baai van Pierowall, die ons o.a. langs de plaatselijke Waterschapsheuvel bracht. Veel foto's gemaakt. Op het keerpunt van onze tocht lag gelukkig het "wereldberoemde" Pierowall Hotel met een fully licensed bar.

 

Daar maakten wij vrienden met Thomas, een lokale crab fisher. Die ons onderhield over het eiland Westray in het algemeen en de visserij op krabben in het bijzonder. We besloten de dag met een praatje met Risto, onze buurman in de jachthaven van Pierowall, die uit één drijvende steiger bestaat.  Kortom een dag die we niet hadden willen missen, behalve het begin er van. Morgen naar Lerwick,
.yes!

Michiel & Robert

26 juni 2007, koelwaterpomp doet het weer

 di, 26 jun 07 16:49

Vanmiddag kwam Keith, de plaatselijke monteur Van Craigie Engineering, met een nieuwe lagerafsluiting voor de koelwaterpomp. Het hele zaakje zit weer op z’n plaats, het werkt weer en het lekt niet meer. Dat is een hele zorg minder. Een andere zorg is het weer. Het is hier op de Orkneys weliswaar niet zo slecht als elders in West Europa, maar dat neemt niet weg dat we hier vandaag nog niet weg kunnen. De stront waait hier nog steeds van de dijken. De wind komt uit het Noorden en het is koud. Als de verwachtingen kloppen dan begint de wind morgen middag af te nemen en gaan we proberen om naar Westray te komen een van de Noordelijke eilanden van de Orkneys. Op Westray zitten veel Puffins, die we ook kennen van de Isles of Scilly. Van Westray gaan we proberen om de volgende dag de 82 mijl naar Lerwick op de Shetlands te overbruggen. We zullen blij zijn als we weer een stukje kunnen varen.

 

Michiel

Kirkwall, 24 juni 2007

ma, 25 jun 07 14:21
We zijn er nog niet aan gewend dat het daglicht hier pas na 11 uur ’s avonds verdwijnt. Daardoor gaan we veel te laat slapen, drinken we te lang veel bier en blijven we te lang slapen. Dat gebeurde gisteren morgen ook. Daardoor zaten we pas om half twaalf in het internet café, want een mens wil toch wel ordentelijk douchen en ontbijten, voordat de dag echt kan beginnen. We krijgen het beheer van de website toch geleidelijk onder de knie. Uploaden van foto´s; nieuwe tekst er bij; fotootjes in de tekst plaatsen, het lukt zowaar. Robert, uitgebreid aan het Skype telefoneren met zijn familie, ikzelf als winnaar uit het gevecht met het internet.
 
Veel, d.w.z. 120, leuke e-mails opgehaald. Ik hoop dat jullie accepteren dat ik we die niet allemaal kunnen beantwoorden, maar blijf alsjeblieft sturen. Het is erg leuk om te merken en te voelen hoe onze achterban met ons meeleeft.
 
´s middags weer in ons huurautootje gestapt, dit maal naar het Oosten om daar de kust te verkennen. Indrukwekkende kloven en hoge kliffen, schitterende fauna, flora en vergezichten over zee en land. Het land is hier zo uitgestrekt en ruim, dat het niet in de zoeker van een camera past. We probeerden met veel foto´s er toch iets van vast te leggen. We liepen in een uur naar Mull Head, het landhoofd waarop we de Orkneys zijn aangelopen en ook in een uur weer terug . Op de terugweg waren we alleen met de natuur en met een wel zeer agressieve meeuw die ons bleef aanvallen om ons als indringers uit zijn gebied te verdrijven. Voor de aanvallen moesten we soms echt plat op de grond om zijn op ons gerichte, krijsende duikvluchten, te ontwijken.
 
Er is iets bijzonders met de gebouwen en huizen hier in Orkney. Er zijn maar drie kleuren, waarin alles wordt gebouwd, namelijk de kleuren grijs, grijs en ook nog grijs. Schijnbaar kun je na verkregen toestemming ook nog een gebouw neerzetten in de kleur grijs. Samen met de vele kleurschakeringen die de natuur hier heeft en het bijzondere licht dat over het landschap hangt, ontstaat er een mystieke indruk, zoals het in Schotland zou moeten zijn. Ten slotte zijn de Orkneys een deel van Schotland en daar komen ze graag voor uit.
 
We hebben het ´s avonds in "onze kroeg" aan de haven, maar afgedronken met een biertje. Gelukkig werd Foppe de Haan, met "zijn" jong oranje in diezelfde kroeg Europees kampioen voetballen onder de 21 jaar. Hoewel Robert en ik allebei niets met voetballen hebben, zaten we deze avond toch opeens op voetballen. Vandaag, zondag 24 juni 2007, is dat gelukkig weer over.
 
Vandaag moesten we onze auto om half twee weer inleveren, dus vroeg op pad. Dit maal naar de heuvels in het midden van het eiland. Er was minder mist en zowaar enige tekening in de wolken. ´s Middags zelfs zon, maar het blijft hier veel te koud voor de tijd van het jaar. We liepen naar de top van een van de hoogste heuvels. Het uitzicht daar prikkelde weer onze fantasie. Dat gebeurde vooral nadat we eerst in een prehistorische nederzetting van 4000 BC (da's echt oud) waren geweest en we ook meerdere mysterieuze cirkels van grote rechtopstaande stenen, net zo als bij Stonehenge in Zuid Engeland, hadden bezocht.
 
We vonden in een muziekschool in het centrum van Kirkwall een soort tearoom, waar we lunchten met de lekkerste panini’s die je je kunt voorstellen. Terug aan boord bleek de multimeter voor ons energiebeheer te zijn uitgevallen. Dat is het instrument waar ik het meest op kijk van alle instrumenten aan boord. Kortom een echt probleem. Na lang speurwerk, meten, analyseren en deduceren, vonden we dat een van de twee zekeringen van het instrument gecorrodeerd was en, waarschijnlijk daardoor, kapot gegaan. Robert is daar niet alleen veel geduldiger, maar ook veel handiger in dan ik. Een grote opluchting toen het ding het na anderhalf uur weer deed! Toen we toch de boot vol met metertjes en gereedschap hadden liggen hebben we ook maar de aansluiting van de i-Pods op de CD speler ingang van de radio weer in orde gemaakt. Wat daar precies aan de hand was, weten we nog steeds niet, maar nadat we alles hadden gedemonteerd weer opnieuw hadden aangesloten en geïnstalleerd werkte alles weer. We hebben weer muziek uit alle speakers.
 
Morgen is Fleur jarig en hebben wij een klusdag. Als jullie blijven lezen, blijven wij schrijven. Tot dan!
 

Kirkwall, Orkneys, 23 juni 2007

 za, 23 jun 07 13:41
Kirkwall, Orkney Islands, vrijdag 22 juni 2007
 
We zijn hier op 21 juni, 4 dagen na ons vertrek uit Muiden, in de Marina afgemeerd. De Marina is pas een paar jaar oud en van alle faciliteiten voorzien. De havenmeester is een man zoals die alleen in Engeland kan bestaan, met een zwarte attaché koffer, uiterst beleefd, zeer behulpzaam en een bekakt loopje. Bij de aanloop zagen we al een Nederlandse vlag aan een van de masten hangen. Maar eenmaal binnen bevonden we ons tussen een hele Nederlandse vloot van 36 deelnemers aan de Driehoek Noordzee van de NVvK. Onder de deelnemers de “Annies”, onder de vlag van de KNZ&RV, van Aitsjke en Pieter de Jong. Het weerzien met hen was hartelijk en het was leuk om hen juist hier weer te treffen.
 
Kirkwall heeft een indrukwekkende, zeer oude kathedraal, genoemd naar St. Magnus. Hij was de pacifist die met zijn oorlogszuchtige neef Haakon, in de 12e eeuw na Christus, als erfgenamen de heerschappij over de Orkneys verworven hadden. In de bloedvete liet Haakon zijn neef Magnus op lafhartige wijze vermoorden. De geest van Magnus als martelaar bleef echter rondwaren. De zoon van Haakon, Reginold, liet de Kathedraal, als een teken van eerherstel voor Magnus, in het jaar 1120 bouwen. Zowel Magnus als Reginold werden heilig verklaard. Beide werden begraven in de Kathedraal die nog steeds in het centrum van Kirkwall staat.
 
We hebben weliswaar wat klusjes te doen, waaronder de reparatie van een lekkende waterpomp op de motor, maar we gingen toch op pad om een autootje te huren, want in het weekend komt er toch geen monteur. We wisten de laatste beschikbare huurauto te vinden, en gingen meteen op pad. We waren nog niet geheel hersteld van de overtocht, maar geen auto was geen alternatief. Dus rijden met het stuur aan de verkeerde kant, aan de verkeerde kant van de weg. Eerst naar de Churchill Barriers, uit de 2e WO, Met inzet van Italiaanse krijgsgevangenen aangelegd om de Engelse oorlogsvloot in Scapa Flow te beschermen. Een overblijfsel is de Italian Chapel, die werd gemaakt uit twee oude Nissenhutten en van binnen prachtig werd gedecoreerd (door de krijgsgevangenen zelf) met ornamenten en tegelwerk. Pas als je goed kijkt zie je dat het allemaal "trompe l´œil" schilderwerk is. Het ding staat er nog in volle glorie, alleen de kerkklok die oorspronkelijk van karton was (voor de foto) bij de inzegening is nu vervangen door een bronzen exemplaar.
 
’s Avonds waren we op bezoek bij Pieter en Aitsjke. Daarna stortten we beide door onze hoeven en vielen vroeg in een tomeloos diepe slaap die pas de volgende dag om een uur of 10 eindigde. Met hulp van de havenmeester maakten we een afspraak met de Volvo Penta monteur die, hopelijk maandag, nieuwe onderdelen voor de waterpomp heeft en die komt installeren. Daarmee wordt maandag de klusdag in onze agenda. Vandaag zijn we weer toeristen, die de dag begonnen met anderhalf uur internet oefeningen om deze nieuwe website onder de knie te krijgen. Op zich een oefening vol met verrassingen. Maar we kregen 20 nieuw foto´s in het fotoalbum, en zowaar ook een paar plaatjes in de tekst. Nieuwe tekst lukte niet omdat onze tijd op de computer van de Public Library op was. Daarna in de auto gestapt voor een tocht door het landschap van Orkney Mainland naar Stromness. We wisten niet dat er zoveel verschillende schakeringen van de kleur groen bestaan als er hier in het landschap voorkomen. Onder een dicht wolkendek en een dunne nevel wekt dit land een mysterieuze sfeer op. Behalve de kleuren groen is grijs de enige andere kleur die alles overheerst. De uitzichten zijn fenomenaal en alles is zeer inspirerend. Kijk in het album naar een paar van de foto´s die we op deze dag maakten. De tijd is hier in alle opzichten stil blijven staan. In Stromness werd de bron waaruit de schepen van de Hudson Bay Company, waaronder die onder het commando van Capt. Cook en van Sir John Franklin, drinkwater innamen, pas in 1931 gesloten. Het land staat hier vol met monumentale mansions en castles, sommige als ruïne, sommige nog in volle glorie. We eindigden onze rondtour met een biertje in de Kirkwall Sailing Club, waar we in het gasten boek een aantekening maakten dat we hier met de PdD zijn geweest.
Michiel & Robert
 
 
 
 
 
 

Oude berichten

 vr, 22 jun 07 11:13

20 juni 2007 06:50 uur UTC
56º 55' Noord & 000º 46' West
Bericht van de Pas de Deux

Kort na middernacht zijn we de nul meridiaan van Greenwich gepasseerd en heeft onze positie een Westelijke lengte graad. Sinds gisteren middag hebben we een Oostelijke wind die langzaam in kracht is toe is genomen naar 5 Bft. Onze snelheid is nu steeds 7 knopen of meer. We hebben de motor niet meer nodig en het zeilen is prachtig onder vol grootzeil, Yankee en Kotterfok. Gisteren de hele dag zon en tot de avond kunnen zeilen onder de Genaker. Nu is het bewolkt, grauw en waterkoud. Maar de dag is nog jong. Volgens het weerbericht van de Met Office draait de wind vanmiddag naar het Zuiden en neemt dan af naar 3 à 4 Bft. Dat hebben we ook nodig, want Wick ligt in een trechtervormige fjord, die geheel open is naar het Oosten. Op lagerwal aanlopen is dan erg lastig.

 

We zijn er nu nog 115 NM vanaf. Alles is wel aan boord. We koken en eten prachtig. Gisteren avond dolfijnen rond de boot. We hebben het naar ons zin en groeten jullie vanaf zee.

Robert & Michiel

19 juni 2007, 05.37 uur UTC
54º 51' Noord en 001º39' Oost

Goedemorgen. We hebben nog ruim 260 NM naar Wick te gaan (pakweg 2 dagen). Tot nu toe gaat alles voorspoedig. Weliswaar hebben we bij elkaar al bijna 24 uur op de motor gevaren sinds ons vertrek, maar we hebben ook hele stukken mooi kunnen zeilen. Gisteren de hele middag in de zon onder genaker, vannacht onder spinaker. Nu wisselt de wind weer tussen 1 en 2 Bf uit het Oosten en de de motor loopt weer.
Gisteren middag dook er vlak achter de boot snuivend een pilot whale, van ongeveer 5 meter lengte, op. Iets verder op hielden enige van zijn vriendjes de boel in de gaten. Na een paar minuten ons te hebben geobserveerd, waren ze weer weg. Het zullen vast niet de laatst walvissen zijn die we te zien krijgen. Robert kreeg meteen zin in vissen, maar kon de neiging (gelukkig) weer onderdrukken.

Na de plensbuien in Nederland, is verdere regen ons goeddeels gespaard gebleven. Dat zal waarschijnlijk niet zo blijven, want de regen fronten zitten ons op de hielen. We zien ze aan de horizon. Zo lang we er voor kunnen blijven, varen we, zoals gisteren, in de zon. Volgens mij kunnen jullie dat in Nederland niet zeggen.
We gaan zo maar eens een mooi ontbijt in elkaar klussen. Groet vanaf de Noordzee.

Robert & Michiel

18 juni 2007 09.10 uur UTC
positie 53º 40,7' Noord & 003º 10,8' Oost
ofwel 88 NM te NW van Ijmuiden

Tot nu toe weinig wind. Merendeels op de motor. Da's goed voor een rustige nacht, die we allebei graag wilden genieten. Het is een half uurtje geleden 7 à 8  knopen uit het ZZW gaan waaien en we varen momenteel met een vaart van ruim 4 knopen, onder grootzeil en genaker op de haven van Wick in NE Schotland af. Zojuist met mijn moeder gebeld, die gisteren avond goed is thuisgekomen na haar bootreis langs de Noordkaap in Noorwegen. Da's weer een zorgje minder. Nu klapt hier de wind weer in elkaar. Aandacht aan dek is nodig. Tot het volgend bericht.

17-6
Om 10 uur vandaag werden we uitgezwaaid door familie.
We zijn begonnen aan ons avontuur!
Bekijk de foto's

16-6
Voorbereidingen voor het vertrek

Over drie uurtjes, om 10.00 vanochtend zal ik samen met Robert Lingl gaan vertrekken uit de jachthaven van de KNZ&RV in Muiden, de thuishaven van de Pas de Deux. De afgelopen weken werden beheerst door lijstjes, waar steeds weer nieuwe punten opkwamen, en die maar niet korter wilden worden. Ik heb nu het idee dat we ten minste zo ver zijn dat we kunnen vertrekken. Als we straks aan boord komen is het nog steeds een chaos van niet opgeborgen kleding en de inkopen die Robert en ik jl. vrijdag hebben gedaan staan nog op allerlei plaatsen kris kras door de kajuit. Gelukkig hebben we straks nog het hele Noordzee kanaal om op ruimen.

Mijn gevoel is ambivalent. Enerzijds wil ik erg graag weg. De weken van onrust, zenuwachtig gedoe, dingen die op het laatste moment nog geregeld moeten worden, achter laten; het nieuwe avontuur kan beginnen. Anderzijds komt het moment van afscheid snel dichterbij. Dat is pijnlijk. Familie, vrienden, mensen waar je veel mee opgetrokken bent, die zullen we lange tijd niet zien. Met de nieuwe website kunnen we het thuisfront wel contact onderhouden, maar "partir c'est mourir un peu". Dat laatste gevoel overheerst. Eerlijk gezegd weet ik daar niet zo goed raad mee.

De Kerewin blijft morgen in de haven van Muiden liggen. De Pas de Deux vertrekt dit keer alleen. Ik zal het gezelschap van Peter missen. Anderzijds weet ik dat Peter, over een paar jaar, ook weer wil vertrekken. Dit keer samen met Hellen en misschien wel langer dan een jaar. Hun tijd komt ook nog. Ik weet het zeker.

Vannacht nog gewoon thuis geslapen. Gisteren nog het huwelijk kunnen meemaken van twee andere zeilmaatjes van vorig jaar, Tjalko Reedijk en Paulien Koning van de Doordrijver. Blij dat ik dat feest nog net heb mee gemaakt. We hadden het afgesproken, en afspraak is afspraak. Dus gisteren was ik in Deventer.

Ik stop met schrijven, ga nog de laatste dingen in mijn kamer opruimen, zodat die er niet meer uitziet als het gemiddelde van een pakhuis en een volstrekt chaotische plannen-maak-kamer, compleet met kaarten tafel en computerschermen. Ik stap in de auto en ga naar de haven. De zojuist binnengehaalde GRIB files voor de komende week staan op de memory stick in mijn broekzak. Het kan beginnen.

Ik heb er geen geheim van gemaakt dat vandaag onze vertrekdag is, maar ik heb niet willen zeggen waarvandaan. Ik hoop waarachtig dat het straks rustig op de steiger blijft. Al dat uitgezwaai, ik heb er niks mee.

21 juni 2007, 06:20 uur UTC (08:20 Ned. Zomertijd)

 do, 21 jun 07 11:21
Momenteel lopen wij de tussen de fjorden van de Orkney eilanden binnen. Over een uurtje zijn wij bij de hoofdstad Kirkwall. We zijn van plan om daar een tijdje te blijven. Gisteren middag hebben wij ons plan om eerst naar Wick te gaan, laten varen. Wick lag op lager wal, we zouden daar midden in de nacht aankomen en Kirkwall was maar 4 tot 5 uurtjes verder. Het werd een bewogen nacht met veel mist, een niet gekarteerd booreiland dat zo maar over stak, terwijl wij zaten te eten en de radar nog niet aan stond. Het ging allemaal goed, al was de zee erg onrustig door voortdurende buien en veel getijstromen in dit deel van de Noordzee. Vandaag geen zeehonden en walvissen. We nemen straks eerst maar eens een biertje! Wordt vervolgd.

Michiel & Robert

Kijk waar we zijn

Wind

 wo, 20 jun 07 15:46
20 juni 2007 06:50 uur UTC
56º 55' Noord & 000º 46' West
Bericht van de Pas de Deux

Kort na middernacht zijn we de nul meridiaan van Greenwich gepasseerd en heeft onze positie een Westelijke lengte graad. Sinds gisteren middag hebben we een Oostelijke wind die langzaam in kracht is toe is genomen naar 5 Bft. Onze snelheid is nu steeds 7 knopen of meer. We hebben de motor niet meer nodig en het zeilen is prachtig onder vol grootzeil, Yankee en Kotterfok. Gisteren de hele dag zon en tot de avond kunnen zeilen onder de Genaker. Nu is het bewolkt, grauw en waterkoud. Maar de dag is nog jong. Volgens het weerbericht van de Met Office draait de wind vanmiddag naar het Zuiden en neemt dan af naar 3 à 4 Bft. Dat hebben we ook nodig, want Wick ligt in een trechtervormige fjord, die geheel open is naar het Oosten. Op lagerwal aanlopen is dan erg lastig. We zijn er nu nog 115 NM vanaf. Alles is wel aan boord. We koken en eten prachtig. Gisteren avond dolfijnen rond de boot. We hebben het naar ons zin en groeten jullie vanaf zee.

Robert & Michiel