Capa Canso Marina

1 september 2007
We hadden ons voorgenomen om na schutten in de sluis van het St. Peters canal, nog ongeveer 25 mijl door te varen en dan een mooie cove op te zoeken waar we konden ankeren aan de mooie zuidkust van Nova Scotia. Dat ging echter niet door want om een uur of 1 's middags kregen we een urgente storm waarschuwing voor het hele gebied. Een complex lage druk gebied met onweer, veel regen en harde wind aan de voor en de achterkant komt met hoge snelheid op ons af. Niks ankeren in idyllische coves, maar doorvaren naar Canso waar een veilige marina is met drijfsteigers, douches en (heel belangrijk) een laundry. In die Marina liggen we inmiddels en het is vannacht behoorlijk te keer gegaan. Bakken en bakken water vielen er uit de lucht, onweer om ons heen. Het is vanochtend ook hard gaan waaien. Wij zaten in de kajuit, muziekje aan, wasmachines en drogers op de kant voor ons aan het werk. We balen wel dat we weer stil moeten liggen in verband met het weer. Dat hoort niet in deze tijd van het jaar volgens de gemiddelde Meteo verwachtingen. Maar ja de weg naar de hel ligt bezaaid met gemiddelden. Dit hoort er dus bij. Of we vanmiddag weg kunnen is nog maar de vraag, want de storm waarschuwing duurt in principe t/m vannacht. We liggen op stootgaren"", maar we zijn niet van plan om risico's e nemen. De wind komt straks van de goede kant en dan varen we maar in één keer naar Halifax. We zijn tenslotte een zeilboot en een nachtje doorvaren deert ons niet. We willen (ook weer in verband met de weersverwachting) op 3 september in de loop van de middag in Halifax (120 mijl van hier) zijn. Daarna krijgen we tegenwind er daar hebben we zo langzamerhand genoeg van.
Ons tochtje gisteren van St. Peters naar Canso, was een beetje saai, in die zin, dat we nauwelijks wind hadden en wel veel mistbanken. Grappig genoeg trokken die steeds weer op als we in de buurt van een eiland of land kwamen. Het was een voorbode van het slechte weer dat we nu hebben en ook een gevolg van de omstandigheid dat het zeewater hier erg koud is (Labrador stroom) en het and erg warm (Indian Summer). In de sluis hadden we een leuke ontmoeting met Philip en Linda uit Maine. Zij waren na een paar maanden Newfoundland op weg naar huis. We zijn uitgenodigd om op hun guest mooring te komen liggen als we bij hen in de buurt zijn. We mogen dan bij hen douchen, de was doen en hun auto lenen. Dat lijkt een mooi vooruitzicht. Bovendien lijken het erg aardige mensen. Uiterlijk lijkt Philip precies op Rob Sepers en hij gedraagt zich precies zo als Piet van Buren (Bevernest). Dat was dus lekker vertrouwd.
Ondanks dat we nu misschien niet zo veel van de NS kust zien als we graag zouden willen, hebben we het nog steeds naar onze zin. Wat zoals altijd: "achter de wolken schijnt de zon". We zitten u op de stoep van de Library op straat te internetten. De Library is dicht, maar hun wireless staat aan. En we zitten in de zon!
Arjen en Michiel