29 februari 2008
French Cay is een klein Koraaleiland aan de Zuidkant van de Caicos Bank, tussen de Turks en Caicos eilanden. Ongeveer op de zelfde manier zoals de Grand Bahama Bank in de Bahamas ligt.
Vanochtend vertrokken we vanuit de Sopadilla Bay van het eiland Provodençiales (kortweg Provo) om van Noord West naar Zuid Oost de Caicos Bank over te steken. Dat ging halverwege mis, want de wind kwam niet, zoals voorspeld, met <15 knopen uit het NNO, waar woei met 20 knopen bijna recht van voren. Daardoor liepen we het risico om met te weinig licht op onze ankerplaats aan te komen. Dat risico kun je hier niet nemen, want bij weinig licht zie je de koraal hoofden niet en die steken wel degelijk op een gevaarlijke manier omhoog. Overdag zie je ze als een zwarte vlek in het water en zijn ze gemakkelijk te ontwijken, vooral als de zon hoog staat. Maar 's avonds en 's nachts zie je niks en als de diepte meter reageert, is het al te laat. Die koppen zijn scherp en keihard en bovendien is het een ernstige overtreding als je koraal beschadigd. We weken uit naar het Zuiden en liggen nu goed beschermd achter het eiland dat het beste valt te beschrijven als het decor voor een Bounty commercial.
We verlieten Rum Cay in de ochtend van 26 februari voor een oversteek van 120 NM, in 24 uur, naar Mayaguana, een van de out-islands van de Bahamas. Het was een prachtige zeiltocht met heel licht weer, waarin we, zoals voorspeld, een winddraaiing van 180º, het z.g. "klokken" van de wind) meemaakten. Mayaguana is echt een out-island. Er is niks. Alleen vriendelijke mensen, die, behalve af en toe een beetje vissen, niks te doen hebben. Er was wel een winkel en drie bars, maar die waren alle drie dicht. De winkel was wel open en verkocht zo waar eieren, brood en verse groenten en fruit. Precies wat we nodig hadden. We ankerden in de Abrahams Bay. Een ruime baai die van de oceaan wordt afgeschermd door een rif. Het grote voordeel is dat je ook vlak bij de uitgang kunt ankeren, waardoor je 's nachts weg kunt. Dat kwam goed uit want we wilden 's nachts weg om vroeg in de ochtend van 28 februari via het Sandbore Channel, de Turks & Caicos Eilanden in varen. Later op de dag staat de passaat daar naar buiten te toeteren en 's ochtends is het door de warmte die de Caicos bank 's nachts vast houdt nog rustig.
De nachtelijke tocht was prachtig, doordat de hemel regelmatig fel werd verlicht door het weerlichten van de onweersbuien in het koufront ten Noorden van ons. De wind die langzaam zou draaien, maakt de klok beweging echter binnen 5 minuten. Daardoor motor zeilden we het ene moment hoog aan de (lichte) wind en een paar minuten later liepen we 7 knopen door het water met een windkracht 5 Bf recht van achteren.
Om 9 uur 's ochtends lag ons anker op de bodem van de Sopadilla Bay en gingen we inklaren bij een brommerige mevrouw die het Customs office bestierde. Ze deed alsof het allemaal te veel werk was en het spreken viel haar zo vroeg in de ochtend kennelijk nog moeilijk, maar een uur later stonden we weer buiten. We namen afscheid van Dick, de opstapper bij de Mystique van Carl en Cheryl, die een lift kreeg van een lokale held, naar het vliegveld. Hij is terug naar Philadelphia, maar volgende maand klimt hij al weer in de Himalaya. We geloven dat dit keer de top van de Mount Everest zijn doel is.
Provo is een belangrijk eiland, hoofdstad van de Turks & Caicos eilanden, veel auto's, goede wegen, shopping malls en schuw dure taxi's. We deelden de kosten van $50 (sic) voor een ritje heen en weer naar de Supermarkt, maar we hadden nieuwe voorraden nodig en die zijn hier heel duur te krijgen.
Morgen willen we opnieuw proberen om, de onverwachte wendingen van de wind ten spijt, toch de Caicos Bank in ZO richting over te steken. We willen proberen om, als zon nog hoog staat, tussen de koraal hoofden bij Ambergris Cay, door te laveren en daar een ankerplaats vinden.
Wordt vervolgd.
Michiel en Robert
posted @ zaterdag 1 maart 2008 15:04