Dodenherdenking op St. Eustatius

6 mei 2008
 
Twee dagen geleden maakten we een bijzondere dodenherdenking mee op Fort Oranje op St. Eustatius. We zeilden op 4 mei met een mooie 5bf schuin van achteren van St. Barths naar Statia (de naam die de Amerikanen er aan geven). We waren eigenlijk net goed en wel over het “Slave Path” naar boven gelopen om voor het donker werd het fort te bekijken en in Oranje Stad rond te lopen, toen de eerste gasten verschenen en er een krans werd binnen gedragen. Op onze vraag of we mochten blijven kregen we een hartelijk “alsjeblieft” als antwoord. Zo stonden we daar samen met de gouverneur, de dominee, en andere vertegenwoordigers van het eiland het Wilhelmus te zingen en hielden we een minuut stilte voor de slachtoffers van WO II. Het was een bijzondere gebeurtenis. Bescheiden, stijlvol en heel emotioneel, maar tevens iets waar we trots op waren om bij te kunnen zijn. Er was een heel bijzondere band met Nederland die avond op Fort Oranje.
 
We zijn nu weer terug op St. Maarten, waar Robert en Matthijs hun volgende duik expeditie aan het organiseren zijn. Sinds het Carnavalsfeest zijn we heel ontspannen in prachtig weer aan het “cruisen” geweest. Van Philipsburg gingen we naar Orient Bay aan de westkust, waar het snorkelen bij Isle Pinel prachtig is en waar je heel beschermd achter een rif voor een tropisch strand, ook in de nacht, voor anker ligt. Via Oyster Pond gingen we terug naar Philipsburg. Onze pogingen om daar uit te klaren, om naar St. Barths te gaan, mislukten. Immigration was gewoon dicht, de politie kon het niet voor ons doen en pas op maandag zou immigration er weer zijn. We zijn maar gegaan en op St. Barths werd over het niet kloppen van onze papieren geen enkel probleem gemaakt. Op St. Barths bleven we twee dagen omdat Robert en Matthijs daar hun eerste duik expeditie ondernamen.
 
Morgen gaan we naar Anguilla. Met, uiteraard, een tussenstop op Sandy Island. Tot dan.
 
Michiel, Robert, Emmy en Matthijs