St. George's, 25 mei 2008
Jl. vrijdag om 21:45 lokale tijd zijn we op Bermuda aangekomen. De laatste dag zat het ons nog flink tegen. 's Nachts ging het hard waaien, maar dat was niet zo erg als de plensregen die mee kwam. De wind kwam van achteren, de deuren, moesten dicht en er was niets aan. 's Ochtends ging de wind gelukkig liggen, maar draaide naar het NW, recht op de neus. Daar kwam een stroom, van 1,5 knoop tegen, bovenop. Het werd toch nog laat. De keukens op de wal waren allemaal al dicht, maar een biertje in "The White Horse" ging gelukkig nog net. Het inklaren was, net als twee jaar geleden, heel uitgebreid, maar super efficiënt en snel. De dienstdoende mevrouw was ook weer heel aardig en behulpzaam. We mochten die nacht lekker aan het dock van de douane blijven liggen.
Dat kwam goed uit want zo kon Ken Levinson ons de volgende morgen goed vinden. Ken is een studiemaat van mij uit Amerika. In 1971 studeerden we tegelijk af aan de Columbia Business School in New York. Ik had hem negen jaar niet gezien. De laatste keer was in 1999, toen we de NY Marathon liepen en in zijn huis op de East Side mochten slapen.
Vrijdag trokken we de hele dag met Ken op. eerst door St. Georges, daarna met de bus naar Hamilton. 's Avonds aten we uitstekend met zijn vieren. Een vriendin van Ken, Marilynn, voegde zich bij ons. Zij is counselor voor de schoolsystemen in Bermuda en kende Ken van congressen waar Ken regelmatig optreedt als spreker over de het integreren in de maatschappij, van slechthorende kinderen. Ken is zelf al sinds zijn geboorte doof.
Hem hier weer te zien, was bijzonder. We hebben er beide van genoten.
posted @ zondag 25 mei 2008 21:43