We zijn er

St. Mary's, Isles of Scilly, 10 juli 2008

Gisteren, 12.25 UT lagen we vast aan een mooring in St. Mary's Harbour en plopten de dopjes van onze aankomst biertjes. De welverdiende biertjes sloten een zware etappe van De Azoren naar de Isles of Scilly. Toch ging, achteraf gezien, alles goed, alleen het weer werkte niet echt mee, maar daar weet iedereen in Nederland, en elders in Europa, inmiddels ook over te vertellen. De laatste mijlen waren spectaculair. Met kleine zeiltjes door hoge golven, veel water aan dek en in de kuip en over ons zelf heen. We zagen de eerste rotsen pas op ca. anderhalve mijl afstand door de regen en mist verschijnen. Daarna was het snel gedaan. Om de cardinale boei van Spanish Ledge heen gedraaid, St. Mary's Sound ingedraaid. Penninnis Point, met de vuurtoren en bijzondere rotsen, werd zichtbaar aan de overkant, nog twee brekers van achteren, en we waren in rustig water. Het binnenvaren langs het pierhoofd, waar de vertrouwde verschijning van de Scillonian III (Veerboot Penzance - St. Mary's v.v.) aan lag, voelde als thuis komen in deze voor mij zo bekende plek. Ik weet het niet zeker, maar het zou wel eens de vijftiende keer kunnen zijn dat ik hier ben. Drie maal daarvan met de Pas de Deux.

Robert en Matthijs hebben inmiddels kennis gemaakt met St. Mary's. We waren al in de Atlantic Bar, kochten "Hell Bay" in de bookstore, aten Wolf's burgers in de Bishop & Wolf, keken naar de gig races op Ladies Night (de races van de Ladies gingen niet door, later zagen we wel de mannen), ontdekten een nieuwe kroeg (Doom Bar onder de Mermaid) en besloten de dag in de Mermaid (hoe kan het anders). Niet meer geheel toerekeningsvatbaar, kwamen we terug aan boord, doodmoe, en vielen blij en tevreden in een tomeloos diepe slaap.

Oh ja, voor ik het vergeet, 's middags ging de zon schijnen! Vanochtend aten we, door Matthijs gebakken eieren met spek en tomaat, weer met de zon in de kuip, als ontbijt.