Problemen doen zich altijd wel een keer voor, maar deze liet zich van een nare kant zien. In mijn navigatie computer tekende zich al een paar dagen een strijd af tussen de verschillende functies van de PC wie welke COM poort mag gebruiken. COM poorten kun je het beste zien als deurtjes waardoor bepaalde programma's hun data naar binnen halen en daarmee weer andere apparaten kunnen aansturen. Zo versturen wij onze berichten via het Programma Sailmail op de computer en daarmee wordt ook de zend installatie bediend die er voor zorgt dat de berichten ook naar onze thuisfronten en vrienden worden gestuurd. Andere belangrijke programma's en functies op onze boord PC doen een deel van de navigatie (o.a electronische kaarten), halen weerberichten en windkaarten (de z.g. GRIB files) op. En zo nog wat meer tamelijk essentiele functies voor een veilige en comfortabele vaart.
Gisteren, pakweg 2 uur na ons vertrek, was de oorlog tussen de COM poorten totaal. Wie mag welke in en uitgangen op welke momenten gebruiken? Het resultaat was dat we geen weerberichten meer hadden, de elektronische kaarten waren er wel, maar onze positie daarop klopte niet, we konden geen GRIB files meer ophalen. En dat met het vooruitzicht van ten minste twee, misschien meer, dagen en nachten op zee. Geen paniek, maar wel vervelend. We schakelden eerst compleet over over op handnavigatie (papieren kaarten, passer, potlood en lineaal en vuurtorens op de kust visueel herkennen aan hun licht karakter). Daarna de patient eens fors op de pijnbank gelegd (dat hielp niet), Peter Kendjian uit zijn bed gebeld (dat hielp ook niet). Toch hadden we 's nachts om 1 uur één probleem opgelost. De navigatie werkte weer.
De rest was voor de nieuwe dag. Peter belde met een diagnose, die aansloot bij wat we zelf al hadden uitgevonden
(technisch verhaal). Resultaat, alles werkt weer. Patient niet overleden, maar leeft, zij het op een slof en een oude voetbalschoen. Diagnose en therapie gaan de komende dagen verder. We zullen het onder de knie krijgen. Een ding is zeker; computers houden niet van Michiel en Michiel niet van computers, maar ze zijn wel handig.
En nu het echte goede nieuws van de dag. We zijn Cap Finisterre voorbij, we hebben geen tegenwind meer, de zon schijnt, we gaan hard (gemiddeld 7 kts over de grond) en we hebben besloten om in één keer door te varen naar Lagos (niet in Nigeria maar Lagos aan de kust van de Algarve). Nog 360 mijl te gaan. Never a dull moment.
Joost en Michiel
posted @ dinsdag 10 mei 2011 17:57