6 september 2011
Otranto was een belangrijke havenstad in de Romeinse tijd. Het ligt in het Zuiden van Apulia, de Zuid Oostelijke streek van Italië en in het Zuidelijke deel van de Adriatische zee. We vertrekken vandaag op ons gemak uit Sta. Maria de Leuca, op de hak van de laars van Italië, nadat we eerst in de stad de plaatselijke groenteboer hebben leeggehaald, voor lekker voer aan boord. De dag begon slecht met de constatering dat de wal stroom niet had gewerkt en we met halfvolle accu's lagen. Achteraf is er waarschijnlijk op de haven sprake geweest van een bepaalde overload op het net, waardoor bij ons de
hoofdzekering er uit was gesprongen. De "Ormegiattori" (daar gaan we weer) gaven ons meteen de schuld: "It's a problem of the boat". Dat brengt je toch aan het twijfelen en geeft geen lekker gevoel. Eigenlijk wisten we wel dat er bij ons niets aan de hand was, maar ja, hoe bewijs je dat, als je er nog niet achter bent wat de diagnose oplevert. Discussie met ormegiattori heeft toch geen zin, dus laat maar zitten.
Aanvankelijk geen wind, dus op de motor, maar in de verte bouwt zich onweer op dat we duidelijk horen. De wind gaat zich geleidelijk in het Noorden zetten (tegenwind dus) en zal krimpen naar het NW-en (de richting van onze bestemming). Het onweer trekt boven het land ten Westen van ons voorbij, maar de wind draaide en neemt toe tot 5 Bf. De Pas de Deux toont
weer dat het een goede zeilboot is en we hebben een prachtige zeildag, weliswaar alles tegen de wind in. Voor ons ligt de ROSSA! van Diederik Bangert die ons op de motor tijdens de periode zonder wind heeft ingehaald. Wij draaien wat slimmer op de windshifts en onze boot kan aan de wind gewoon goed zeilen (moet niet te lang duren, vraag maar aan Joost Bicker Caarten), waardoor we m.o.m. tegelijk met de ROSSA! in Otranto aan komen. Helaas geen antwoord op ons VHF verzoek om een ligplaats voor de nacht en we gaan voor anker in de baai. Het was "maar" 24 mijl van Leuca naar Otranto, maar het werd wel een intensieve en lange zeildag. Wel leuk.
Diederik
ligt een halve cable schuin voor ons en komt zwemmend naar ons toe voor een praatje. Zij blijven hier een paar dagen en zij hebben per telefoon vanaf morgen een ligplaats hier aan de steiger (beheersing van het Italiaans helpt toch). Over een paar dagen als de wind niet meer uit een N-lijke richting waait, gaan zij door naar Venetië. Wij willen morgen juist gebruik maken van de NW wind om naar Griekenland over te steken. Jammer voor ons van Otranto. We zullen er niet meer van zien dan het silhouet van de stad. Terwijl het juist zo een interessante, historisch betekenisvolle, stad is.
Morgen naar Griekenland
Jan en Michiel
posted @ zaterdag 10 september 2011 19:42