12 september 2011
Het begint met uitslapen. Vandaag is Jan als eerste wakker en zet thee. Gaios op Paxos bij daglicht is nog veel leuker, en ook mooier, dan gisteren avond in het duister. Of konden we misschien zelf niet meer zo scherp zien gisteren avond. We overleggen wat we vandaag zullen doen. De wind is gunstig om richting Préveza
te varen, maa
r het idee om het vandaag maar eens kalmpjes aan te doen spreekt ons beiden nog steeds aan. Na het ontbijt maken we dus een lange wandeling door Gaios en dat valt niet tegen. We drinken een Caffee Cryo in het dorp en Jan gaat vers brood kopen in een bakkerij die hier op zijn Grieks "fornuis" betekent.
Er is een Wifi netwerk aan de kade dat onze antenne bereikt, dus we kunnen ook weer eens onze foto's uitzoeken, van labels voorzien, en voor het thuisfront, op de website zetten.
Om twee uur 's middags trekken we ons anker omhoog en varen helemaal 2,4 mijl naar de uiterste zuidpunt van Paxos naar Mongonissi. Dit is een nagenoeg aan alle kant beschermde baai, die ook weer hoog scoort op de verschillende lijstjes van favoriete plekjes op de Ionische eilanden. Dat blijkt terecht te zijn. We zijn ruim op tijd om één van de beste plekjes in het midden van de baai te kunnen bezetten. We stemmen nog af met het echtpaar op het Engelse jacht voor ons dat ook zij op 30 meter ketting liggen en Jan trekt, inmiddels daar in zeer handvaardig geworden, het anker vast in de bodem van de baai.
Er rest ons nog wat schoonmaak- en herstelwerk van het ongenode zeewater, dat gisteren door het midden luik naar binnen kwam. Jan gaat daarna vissen (het resultaat laat nog even op zich wachten) en Michiel brengt wat orde terug in de nagenoeg tot papier maché verworden inhoud van zijn portemonnaie. De baai nodigt uit tot veel zwemmen. Een uitnodiging die wij niet afslaan en tegelijkertijd doen we een poetsbeurt aan het onderwaterschip van de Pas de Deux, om daar wat algen te verwijderen.
Om 18.00 is de dinghy weer opgepompt en gaan we naar de enige Taveerne die deze baai kent. Dat valt niet tegen en onze tweede Griekse maaltijd wordt een feit. Begonnen met Tzatziki, wat Jan heerlijk vindt, maar aan Michiel's voorkeur niet beantwoord. Daarna gegrild varkensvlees, Souvlaki, dat Jan maar matig vond, maar weer geheel aansloot bij de smaakvoorkeur van Michiel. Het uitzicht van het terras, bij de langzaam ondergaande zon, was onovertroffen en als je ooit de kans hebt om hier zelf te komen, sla Mongonissi dan niet over.
Morgen willen we 38 mijl varen naar Vonitsa, in de Amfrakikos Golf, varen. Met de wind mee. Dat wel. Tot dan.
Michiel en Jan
posted @ dinsdag 13 september 2011 12:03