12 oktober 2011
We zijn begonnen aan onze tocht door de archipel van de Cycladen, de Griekse eilanden ten Zuiden van de Saronische golf. Onze eers
te etappe voerde ons naar Kaap Soúnion, de meest Zuidelijke punt van Attika, het schiereiland van Athene. Soúnion is door alle tijden heen een markant punt geweest en gebleven.
Letterlijk een baken in zee voor zeevaarders in de oudheid en in het heden. Op de hoge punt van de kaap staat, hoe kan het anders, de tempel ter ere van Poseidon, de Griekse god van de zee. Het was heel stil weer en ondanks dat de baai, direct naast de kaap, een lager wal vormde bij de heel zwakke ZW wind, besloten we toch om hier een ankerplaats te kiezen.
Op de kaap zagen we aan de ene kant de zon, tegen het silhouet van de tempel, ondergaan. Aan de andere kant kwam de
volle maan op boven Makronisos, het eiland aan de Zuid Oostkant van Attika. Tegelijk maakten we ook kennis met de economische onrust in Griekenland. De toegang tot de tempel, die voor de bezoekers altijd open is tot en met de zonsondergang, bleek gesloten. Staking van de ambtenaren, die je toegang verschaffen. De Grieken zijn niet alleen, economisch gezien, ernstig onbetrouwbaar, maar schuwen er niet van om hun belangrijkste inkomstenbron, het toerisme, in de waagschaal te gooien. Hoe gek kun je het maken. Dom!, dom!, dom!
Ons deerde het niet echt, want aan de andere kant van het hek kun je een heuvel oplopen, vanwaaruit je een nog veel mooier uitz
icht hebt op de tempel, de kaap en de zon die rood sissend in de zee zakte. Een deel van de prachtige foto's die we maakten staan in het, nieuwe, fotoalbum "Cycladen" op deze website. Terug aan boord dreigde het nog even mis te gaan. De wind stak, tegen alle verwachtingen in, toch op en we lagen een tijd flink aan het anker te rukken in de deining die de baai in rolde. Maar na anderhalf uur knikkebollen tijdens de ankerwacht, ruimde wind naar het NW en lagen we weer beschut. Uit voorzorg hadden we het anker zorgvuldig en diep in het zand gelegd en die moeite werd beloond.
Vanochtend kregen we eerst nog bezoek van de Griekse dealer van onze watermaker. Hij installeerde een nieuw omgekeerde-osmose filter in de watermaker. Die produceert nu weer water van mineraal water kwaliteit en we zijn niet
meer afhankelijk van de, niet overal betrouwbare, waterslang op de kant .
We namen vanochtend ook afscheid van Renée en Martin Timmermans. Hun boot, de "Farside XL", is klaar voor de winter en vanavond vliegen zij terug naar Nederland. Aan hen hebben wij, nadat we elkaar op het eiland Porós weer ontmoeten, in deze episode van onze reis, een stel hele fijne vrienden gehad. Martin en Renée hadden ons, voordat we uit Nederland vertrokken, al voorzien van heel veel adviezen en goede raad. Het was geweldig om een deel van onze belevenissen juist met hen te kunnen delen.
Jan en Michiel
posted @ vrijdag 14 oktober 2011 08:47