14 - 17 oktober 2011
We zagen het al dagen lang aan komen. Een lang front had zich los gemaakt van een enorme storm
depressie op de Atlantische Oceaan ten NW van Schotland. De trog die met dit front samenhing ontwikkelde zich boven Sicilië tot een geniepig lagedruk gebied met veel onstabiele lucht en veel wind. Op de dag dat wij van Tinós naar Syros voeren, woei het in de Ionische zee al windkracht negen, maar bij ons bleef het beperkt tot een dikke 6 uit het NO, die ons plat voor het laken op een uitgeboomde yankee en met een rif in het grootzeil naar Syros voerde. Syros heeft een ruime baai, die goede bescherming biedt voor alle windrichtingen en de haven van Finikas, aan de ZW kant van het eiland, biedt goede mogelijkheden om af te meren met het achterschip aan de kade en een anker voorop in de bodem. De hoofdstad is
Ermopoulis aan de Oostkust en is tevens het administratief centrum van de Cycladen (te vergelijken met een provincie hoofdstad). Ermopoulis heeft een grote haven met een grote werf voor zeeschepen, maar met een jacht lig je er beroerd en er zijn nauwelijks geschikte aanlegplaatsen. Geen lekkere plaats om naar toe te gaan met windracht 8 in het weerbericht.
Gisteren (zondag) kwam het weerbericht volledig tot zijn recht. Windkracht 7 à 8 uit het NNO met een gemene hoge golfslag uit het Noorden. De Pas de Deux ligt echter prima. We trekken het anker nog wat dieper in de bodem en nemen de bus naar Ermopoulis. In onze hand hebben we het lijstje met prioriteiten van Maria Lachanou, dat we op Kithnos hebben gekregen. Hoewel er ook veel regen is voorspeld, blijft die vooralsnog achterwege. Ermopoulis is een grote stad, die als een amfitheater op de heuvels rond de baai is gebouwd. Het is een regionale hoofdstad e
n dat blijkt ook uit de demonstraties en stakingen die een gevolg zijn van de financiële crisis in Griekenland en de daarmee gepaard gaande sociale onrust. Met name het vuilnis,
dat al wekenlang niet wordt opgehaald, is hinderlijk. Het ziet er smerig uit en het stinkt. Ons ontgaat het wat de Grieken hiermee willen bereiken. Ze bevuilen hun eigen nest en op deze manier worden toeristen eerder afgeschrikt dan aangetrokken. Op de eilanden valt op dat er gewoon wordt opgeruimd en schoon gemaakt (heel Tinós en ook Kithnos bijv. zijn opvallend schoon). Zodra je in Ermopoulis de kade waar de ferry's afmeren verlaat loop je recht in de bergen met vuilnis. De prachtige basilieken liggen omzoomd met stapels plastic zakken en aan iedere haak of spijker die ergens uit een muur steekt hangen een paar dicht geknoopte zakken met vuilnis. Aktie voeren kan echter ook op een ludieke manier en dat zagen we bij ons bezoek aan het, overigens prachtige, stadhuis. Het pand was bezet met aktie voerende burgers. Wij kunnen al die spandoeken niet lezen en de teksten uit de
luidsprekers niet verstaan, dus we liepen gewoon naar binnen, waar het een gezellige boel was met veel bezetters en aktievoerders op deze zondag. Binnen worden wij staande gehouden door een van de aktie leiders, die ons in het Engels uitlegt wat er gaande is. Hij legt uit dat de
aktie niet op ons gericht is en omdat hij de sleutels van het pand heeft, biedt hij ons aan om ons rond te leiden. Kijk, dat is een manier om aktie te voeren die indruk maakt en ook uitnodigt om een keer te luisteren naar de problemen die de financiële crisis voor de gewone burger meebrengt. Ondertussen kregen we wel mooi een privé rondleiding door de vergader kamer van de gedeputeerden, door de kantoren van de de burgervaders en over de galerijen in het pand.
Aan Ermopoulis is goed te zien dat het een rijke stad is geweest in de 19e en de 20e eeuw, maar nu zonder enige economische activiteit is, behalve de scheepswerf en het toerisme. Het Archeologisch museum is op zich al een bezoek aan de stad waard. Als je door de rotzooi van het zwerfvuil en het
achterstallig onderhoud heen kijkt, is het ook een mooie stad. Prachtig aangelegd met eindeloze marmeren trappen tussen de huizen op de flanken van de heuvels.
De kerken en de basilieken, zijn schitterend gedecoreerd. In een van de kerken herkenen we een origineel icoon van de schilder El Greco. Met een foto uit een van onze camera's slaagden we er ook in om de handtekening van de schilder die hij heel klein op de voet van een kandelaar heeft geschilderd, te ontcijferen. Toen we klaar waren met onze route van Maria uit Kithnos, barstte de regen los. We dronken nog een Cappuccino Freddo en een glas rode wijn op een overdekt terras aan de haven, met uitzicht op een wit schuimende zee buiten. Wij namen lekker de bus terug naar Finikas. Zo zie je ook nog heel wat van dit Griekse eiland.
Vandaag, maandag, blijven we ook nog verwaaid op Syros liggen. We wijden ons aan de website, de foto's en doen veel kleine klusjes. Er is gelukkig een grote weersverbetering in het verschiet. Ons plan om vandaag voor de wind naar Paros te vliegen laten we maar varen, zo land de
stormwaarschuwing voor windkracht 8 van kracht blijft. Gisteren avond leek het even dat het in de loop van de dag van vandaag al zou verbeteren, maar met een wind die hier in de luwte nog om de mast loeit en een wit schuimende zee in de verte buiten de baai, blijven we toch maar binnen aan de kant liggen.
Jan en Michiel
posted @ maandag 17 oktober 2011 16:36