Langs de Noordkant van Lesbos.

3 mei 2012.

Aan het einde van de dag meer ik af in Mythemna

39ᵒ 22,1’ Noord en 026ᵒ 10,1’ Noord

 

Mijn havenpolitie vriend in Sigri vertelde mij dat ik eigenlijk op 1 mei in Mythemna had moeten zijn. Op die dag is het daar niet alleen de Dag van de Arbeid, maar ook de opening van het zomerseizoen. Het hele eiland Lesbos trekt die dag naar Mythemna en vanaf 1 mei zijn alle restaurants open, varen de charters weer, zijn de souvenirshops open en de rondvaart boten weer bemand. Aan het weer is het zeker te merken. De relatieve vochtigheid is omlaag, het wordt al warmer, de zon staat hoger en schijnt met meer kracht. Kortom het wordt weer warm overdag en de wind is op. Motorzeilen dus. Om Sigri uit te komen kan ik door een 80 meter smalle opening tussen de riffen ten Noorden van Sigri, met een minimale diepte van 4,50 m. De golven van de afgelopen dagen uit het Noorden staan er nog en breken aan BB en SB op de riffen. Ik vind het niks en kies voor de Zuidelijke uitgang. Daar ligt ook een wrak van een stalen zeiljacht op het rif, maar daar heb ik tenminste de ruimte. Daardoor wel een uur langer tegen de golven in bonken. Safety first.

 

De deining blijft staan tot vlak voor de pier waar de haven van Mythemna achter ligt, maar eenmaal binnen is het heel kalm achter de pier. Ondanks dat het seizoen daar op 1 mei werd geopend is het aan de pier erg rustig en ik permitteer me een plaatsje langszij, in plaats van met de kont naar de wal en een anker voor. Gaat toch heel wat gemakkelijker. Vier andere zeiljachten liggen ook zo. Een medezeiler neemt mijn lijntjes aan. Ik bedank hem netjes in het Engels en krijg in het Nederlands antwoord. Het blijkt Hans Kleinberger te zijn. Hij ligt vlak achter mij met zijn partner Annelise Visser op de Princess. Hans woonde voorheen in de Pijlstraat in Naarden kent enige leden van de KNZ&RV goed. Hij was ooit de overbuurman van Bob Caron. Ik weet niet of Bob de website van de PdD ook volgt, maar hij krijgt hierbij de groeten van Hans. Als ik alles heb opgeruimd en de grootste warmte een beetje weg is drink ik een biertje bij Hans en Annelise aan boord en vertellen we elkaar over onze wederzijdse ervaringen als trekkende zeilers. Het leven op deze manier is zo slecht nog niet. Mythemna is een ervaring op zich. Een (heel) oud stadje tegen de rots geplakt onder een immens groot kasteel, meer dan 1000 jaar oud, op de top van de rots en de zowel het achterland als de baai beheersend. Ik klim naar boven en loop tijdens de zonsondergang een rondje om het kasteel. Terug naar beneden door smalle steile straatjes waar van het wegdek uit stenen kinderhoofdjes bestaat. Heel smal omhoog, omlaag, naar links, naar rechts kronkelend. Er is ook een soort route waar alle winkeltjes aanliggen. Met alles wat je maar wilt. Eerst de ATM, die ik nodig had gevonden, voorts kunst winkels, galeries, cafés, Taveernes, de supermarkt, bijouterieën, de kapper, schoonheidssalons en zo meer en zo verder. De straatjes zijn overgroeid met groen struikgewas. Het is eigenlijk één grote shopping mall, maar dan een paar eeuwen oud.

 

Morgen naar Mytilini, waar ik de Pas de Deux ga inrichten als internet-radio-studio om de WPGC 2012 roeikampioenschappen op de Isles of Scilly op 4, 5 en 6 mei te gaan volgen. Het Dames Amazones Team van de SRV, dat ik drie jaar heb mogen coachen, gaat daar proberen om een van de ereplaatsen te behalen.

 

Michiel