17 mei 2012
39 gr 50,1 min Noord en 026 gr 04,6 min Oost
Vanochtend, met goed gevolg, de mallemolen van de inklaring in Turkije
doorlopen. Om 09:00 moesten we met z'n drieën klaar staan om naar de
paspoortcontrole, die een paar km naar het Noorden ligt, te gaan. Maar dat
bleek niet nodig, want het was toch genoeg als de captain alleen met alle
paspoorten, weliswaar samen met de inklaringsagent, meeging. Ik weet de
volgorde der dingen niet meer, maar dat was ook niet te volgen. Je
verstaat nergens iets van. Je kunt de teksten niet lezen. Niemand, behalve
de agent spreekt Engels. Maar de rit in de openbare taxi en de voettochten
door Ayvalik waren leuk. Eigenlijk ging alles heel vlot. Althans zo leek
het. Totdat een van ambtenaren, ik begreep de Health Officer, niet op het
afgesproken tijdstip in zijn bureau was. Agent getrakteerd op een kop
koffie. Terug naar de Health Officer. Die was er nog steeds niet.
Wandeling door de Bazaar gemaakt. Balen dat Nel en Harmen op de haven
waren gebleven, want die Bazaar was leuk en ook heel groot. Daarna was de
Health Officer er nog steeds niet. Weer bellen. Op de stoep gaan zitten en
ja hoor, daar kwam hij aan slenteren. Je hebt nog nooit iemand zo lanzaam
op een toetsenbord zien werken en vervolgens 18 stempels met zes keer zijn
handtekening zien maken. Om 11:30 waren we terug. Afrekenen met de Marina,
diesel olie getankt en eindelijk, om 13:20 waren we los van de wal.
Inmiddels was het flink gaan waaien, maar gelukkig wel van de goede kant.
We begonnen met twee reven en de kleine fok en liepen 7 knopen over de
grond. Dat was nodig ook want we wilden die dag nog naar Bozcaada, ruim 54
mijl verder. Tussen Lesbos en Turkije ging het (voorspelbaar) mis met de
wind. Draaiingen van 90 graden. Vlagen van 25 knopen, afgewisseld met
windstiltes. Dreigende buien in het Zuiden. Het was duidelijk dat we te
maken kregen met een naderend front. Weliswaar met veel regen, maar niet
met veel wind. Er waren een paar alternatieven. Methemna, op de Noordpunt
van Lesbos, was er zo een, maar dan gingen we terug naar Griekenland. Een
kleine haven aan de Turkse kust, maar daar stond de swell van de Z-wind
recht naar binnen en we zouden daar op ons eigen anker liggen. Het werd
toch doorvaren naar Bozcaada en de regen voor lief nemen. Het viel best
mee. Motor er bij om voldende snelheid te behouden en om 22.20 lagen we
met de spiegel aan de kade. Het laaste uurtje werd spannend omdat heel
veel kleine beroeps vaart (een stuk of acht) besloten om tegelijk met ons
tussen Bozcaada en de vaste wal door te varen. De AIS maakte overuren.
Door alle lichten om ons heen en alle verlichting van de Taveernes op de
wal, was de haven ingang moeilijk te verkennen. Maar we liepen keurig naar
binnen en op de kade kwam de havenmeester op zijn scooter aanrijden om ons
de mooring lijn aan te geven. 5 minuten later lagen we vast onder
kletterende regen. Nel kookte nog een prachtige maaltijd voor ons en na
een glaasje wijn bij het eten maakten we een weddenschap wie er de
volgende ochtend het laatste wakker zou worden. Harmen heeft gewonnen.
Michiel
posted @ dinsdag 22 mei 2012 10:11