Istanboel, een avond in Taksim

 

Yesilkoey, 28 mei 2012
40 gr 57,3' Noord en 028 gr 49,5' Oost

Hallo allemaal,

Nadat we 's ochtends na een bakje koffie door Johan en de crew waren uitgezwaaid voeren we wederom de Bosporus op, nu in omgekeerde richting. Gelukkig was het inmiddels weer droog geworden (het had tot dan toe flink geregend). Nu we opnieuw de Golden Hoorn passeerden besloten we van de gelegenheid gebruik te maken deze op te varen om de toeristische hoogtepunten vanaf het water te benaderen. We struikelden bijna over de vele grote ferries/rondvaartboten (maat XXL veerboten Terschelling). Het vergde een en ander van Michiel's alertheid en zeemanskunst ons er veilig doorheen te loodsen en tegelijkertijd ook nog wat foto's te nemen.
Bij de Galatabrug moesten we op onze privé rondvaart 180 graden van koers doen veranderen, konden we niet verder, want wij zijn met mast hoger dan de brug, die een doorvaarthoogte heeft van maar 6 meter. Dus ging het weer richting Aya Sophia en Blue Mosque. Die zijn zeer fotogeniek vanaf de waterkant. We passeerden de wachtende liggende vloot grote zeecontainerschepen nu van de andere kant en inmiddels hadden we veelbelovende zwarte luchten in het vooruitzicht, dus de mannen deden de dikke regenbroeken maar weer aan. Vergezeld van onweer en dikke bui kwamen we in de haven van Yeslikoey aan. Daar werden we heel hartelijk en met veel zorg door Zeki Karadeniz en zijn mannen aan een ligplaats geholpen en in zijn boot met koffie ontvangen kunnen we hem voor allerlei zaken om praktische raad vragen.

Na onze lunch aan boord gingen we ons voorbereiden om te stad te bezoeken. Om half vijf met de Dolmus mini bus uit Yesilkoey op weg naar het Taksim plein. Het was leuk om in de 8 persoons bus door de stad te scheuren. Na een klein half uur stonden we in het grote stadscentrum aan de Aziatische kant van Istanboel. We liepen door de Istiklal Caddesi, een prachtige winkelstraat, overvol met voornamelijk jonge voetgangers. De sfeer leek op die van de Amsterdamse binnenstad, maar dan op zijn Turks. We bezochten restaurant 360, waar men op de bovenste etage buiten iets kan drinken en rondom op de stad neer kan zien. Het is een chique restaurant. Na de liften en de trap naar de bovenste verdieping worden we begroet door een aardige mejuffrouw die de rugzakken voor ons wil bewaren. Maar, als ze Harmen gekleed in een 3/4 broek ziet, laat ze ons vriendelijk en beleefd weten, dat ze hem zo niet naar binnen mag laten. Mijn 3/4 broek is geen bezwaar en mijn sjofele tasje van de Friesland Zorg Verzekering is ook geen punt, want dat kan ik over één schouder dragen, maar de regel is dat Harmen lange broekspijpen tot zijn enkels moet hebben. Harmen en ik danken dan maar weer weg te gaan, maar Michiel weet raad: laat je broek maar op je heupen zakken, dan zijn de pijpen immers wel tot dicht bij je enkels. Halverwege de trap maakt Harmen zijn riem en rits los. Broek daalt 20 centimeter, zijn T-shirt hangt hangt genoeg over, om de losse onderdelen aan het zicht te onttrekken. Daarna melden we ons weer bij de juffrouw, met de mededeling dat Harmen zich heeft omgekleed. Nu is Harmen deftig genoeg bevonden en wat ongemakkelijk lopend en voelend, zoeken we buiten een zitplaats. We sjouwen wat met stoelen om een betere plek te creëren, maar dat wordt niet goed gevonden. Uiteindelijk een zitplaats gevonden. Michiel en ik om Harmen heen, die met zijn toch weer half blote kuiten onder de tafel blijft zitten en wij wachten nogal al langdurig op een ober om onze pils en ananas sap te bestellen. Overigens blijken de 360 graden uitzicht er 240 te zijn. Als we tenslotte gelaafd zijn, verlaten we het pand weer, met een vriendelijke groet aan en van de rugzak bewaakster en trek Harmen zes treden lager op de trap zijn broek weer omhoog.

Nu verder door de winkelstraat en een leuk restaurant binnen genodigd. Om 11:00 's avonds weer met 9 personen in de Dolmus bus gepropt. Het betalen is een kwestie van onderweg, via alle handen van medepassagiers, geld biljetten doorgeven naar de chauffeur, die ondertussen gewoon door telefoneert en daarna het wisselgeld per kerende post terug laat doorgeven. Het systeem verloopt soepel, doelmatig en gemoedelijk. Veel beter dan de Nederlandse OV chip kaart, die je tig keren kunt vergeten om uit te checken, met alle gevolgen van dien.

Het hek van de jachthaven was al dicht toen we terug kwamen, gelukkig vonden we een sluiproute in het donke.

Nel