Een snelle en spectaculaire rit

Konakli Liman/Cjatalzeytin, 7 juni 2012

Log 58,70 NM in 9 uur en 40 minuten
vertrek uit Cide om 08:35
positie aan het einde van de dag in de haven van Cjatalzeytin
41 gr 57,9' Noord en 034 gr 10,2' Oost

Het weer werkt niet mee. Veel bewolking, een weerbericht met tamelijk veel wind, die uit het W zal komen en ons dus de golslag zal brengen die over de volle lengte van enige 100-en mijlen van de Zwarte Zee, ontstaat. Als we vertrekken is het nog steeds onweersachtig en we beginnen voorzichtig met twee reven in het grootzeil en alleen de kleine fok voor de mast. De wolken trekken echter achter ons weg, we zien blauwe lucht en het klaart op. De wind is niet meer dan kracht 4, recht van achteren. Yankee naar loef op de boom erbij en uitreven. We willen vandaag bijna 60 mijl varen en een beetje vaart helpt dan wel. Om 12:00 zijn we volledig uitgereefd. De lucht boven zee is schoon, alleen op de kust boven de heuvels zijn nog dikke pakken met wolken. Het waait verder schoon, maar de wind trekt daarbij flink aan. Het gaat hard en op een gegeven moment gaat er toch maar weer een rif in. Yankee half ingerold, maar om half drie 's middags hebben we een dikke 7 bf op onze staart zitten. Rif 2 erbij en een kwartier later rif 3. Yankee wordt weggerold en op 3 riffen en alleen de kotterfok surfen we op golven van gemiddeld 3 meter regelmatig naar snelheden van 9+ knopen. Het wordt lastig om je aan dek staande te houden door de hoge steile zee. Om half vier zijn we het zat en kiezen we voor comfort. Grootzeil wordt gestreken en op alleen de kotterfok lopen we nog steeds af en toe 7 knopen. De omstandigheden herinneren aan de Atlantische Oceaan waar ook de golfslag en de uit een kleine depressie snel opstekende wind, voor gebrek aan een comfortabel gevoel kunnen veroorzaken. Snelheid uit de boot nemen is dan het devies. We zijn ten slotte niet aan het wedstrijdzeilen en zo komen we er ook wel. Dat gaat vandaag ook weer op en om 17:35 vinden we luwte achter de kaap Liman (Liman Burnu), waar ook de prima beschermde haven van Konakli Liman ligt. De pilot waarschuwt voor verzanding in de ingang en dat is maar goed ook. We zitten volgens de aanwijzing precies in het midden, maar raken toch nog even de bodem. De haven wordt alleen door een klein aantal lokale vissers gebruikt. Waatom deze grote haven met ee lange kade hier is gebouwd, is onduidelijk. Wij liggen hier prima en er ligt zowaar nog een zeiljacht. Er staat een Zwitserse vlag op en we maken een praatje. Een vader die met zijn zoons aan het toeren is en voor zijn boot in Slowenië zijn thuishaven heeft. Ze zijn in korte episodes al drie jaar onderweg. Ze gaan tot Sinop (onze volgende bestemming) en daarna gaan ze terug naar Istanboel. Na een Fransman in Poyrazkoey en een Amerikaan in Kefken, is dit al wel de derde zeilboot die we zien. Op open water hebben we één zeil gezien in de Bosporus. Verder niks. Een zeiler vindt hier nog wel wat ruimte voor zichzelf.

De haven zelf blijkt weinig te bieden. Het dorp Cjatalzeytin ligt 4 km verderop. We hebben onszelf uitgenodigd om na het gestuiter van vandaag aan de kant te gaan eten. We spreken een paar lokale mannen aan. Het blijken weer onderwijzers te zijn, die hier een beetje aan het vrije tijd vissen zijn. Ze bieden ons niet alleen een lift aan maar weten ook waar je goed Turks kunt eten, want we willen vanavond Khebab eten. Dat lukt meer dan voortreffelijk, we vragen onze chauffeur en zijn twee vrienden om mee aan te zitten en we krijgen instructie hoe je Khebab moet eten. Niet moeilijk en vooral erg lekker. Onze Turkse chauffeurs/gidsen blijken ook weer heel sociale en gezellige mensen te zijn.

De heren brengen ons ook weer netjes terug aan boord en we geven ze nog een rondleiding aan boord. Eén van de mannen is leraar aardrijkskunde en heeft veel belangstelling voor onze zeekaarten, pilots en navigatie instrumenten. Het werd weer een bijzondere dag, zowel te water als te land.

Morgen krijgen we schijnbaar hetzelfde weer. Het went vast wel. En vandaag hebben we goed geoefend.

Michiel, Jan en Hans.