Amasra, 5 juni 2012
Vertrek om 08:30 uit Filyos
log 29,18 NM in 5 uren en 15 minuten naar Amasra
ankerpositie 41 gr 54,2' Noord en 032 gr 59,0' Oost
Ruim voordat al onze supporters uit Filyos de weg terug naar de Pas de Deux weer hebben gevonden, zijn we al vertrokken met een gunstige Zuidenwind van 4 bft. We zeilen met een mooie vaart deze leuke plaats uit, maar de zeilpret duurt niet lang want na een uur is de wind op. Dit is een bekend verschijnsel aan de kusten van de Zwarte Zee. 's Ochtends wind van het land naar de zee en aan het einde van de dag andersom. Een gevolg van de relatief hoge kusten die 's nachts sterker afkoelen dan de zee en overdag warmer worden.
Om 14:00 liggen we voor anker in de baai voor Asmara. Het is een, met lange pieren, goed beschermde grote baai, die ook een marine basis huisvest. Dat levert ons een bezoek van een drie man sterke ploeg van de Sahil Güvenlik (Turkse Coast Guard) op, die al bij ons langszij liggen als we nog aan het ankeren zijn. Zij willen alle papieren zien waarvan ze met een digitale camera foto's maken. We worden zelf niet gefotografeerd. Alles is kennelijk in orde, want we krijgen te horen dat we hier goed liggen en dat ons een prettig verblijf in Amasra wordt gewenst. Vaak kun je in de havens hier wel aan wal liggen, maar de kade is hier nog in aanbouw en de kleine stukjes kade die er zijn zijn volbezet met visboten en tripperboats voor de toeristen. We zien een plekje maar merken net op tijd dat daar ook een grote prop touwwerk onder water ligt. De schroef staat net op tijd stil en we drijven weer vrij uit deze prop vol potentiële narigheid.
Eenmaal voor anker komt de dinghy uit het vooronder, BB motor doet het bij de eerste trek en we hebben onze eigen shuttle service naar de wal. Later verzuipt het motortje twee maal in haar eigen benzine, waardoor de terugtocht naar de boot steeds roeiend moet worden afgelegd. Oorzaak onbekend. In de Zee van Marmora deed het ding het zonder mankeren. Amasra is een leuke oude stad. Op een eilandje voor de huidige stad ligt een groot kasteel dat met een brug verbonden is met het schiereiland waar het huidige Amasra op is gebouwd. Een soort citadel in zee voor de stad. Omdat we al vroeg hier waren, kunnen we lunchen op de kant. Dat doen we met Turkse tosti's in een strandtent, waar we lekker met onze voeten in het zand zitten. We bezoeken ook "de vrouwenmarkt", waar inderdaad nagenoeg alleen vrouwen de kramen bestieren. Vooral veel verse groeten en fruit, waar we ruim van inslaan. Terug aan boord aan het einde van de middag houden we ons bezig met de planning en voorbereiding van onze tocht verderop. Rusland binnen komen blijft een doelstelling, ook al weten we dat de kans van slagen op zijn best heel erg klein is. Buiten de laatste KAYRA van 2004, is het na 2001 geen enkel jacht meer gelukt om vanaf de Zwarte Zee een Russische haven aan te lopen. Sochi is de venue voor de de Olympische winterspelen over 2 jaar en dat zou misschien ook een wat liberaler toelaringsbeleid tot deze havenplaats kunnen bevorderen en wel in het bijzonder tot de plaatstelijke jachtclub.
Van Zeki Karadeniz hebben we in Yesilköy het telefoon nummer gekregen van Theoman Arsay. Hij is een begrip in de Turkse watersport en wordt door velen beschouwd als de Godfather van de cruising sailors in Turkije en in het bijzonder op de Zwarte Zee. Theoman Arsay was de drijvende kracht achter de KAYRA zeilrally's in de jaren 1998 - 2004. Valeriy Alexeev, commodore van de Sochi Yacht Club, is een goede vriend van hem. Met de aanbevelingen en groeten van zowel Theoman als van Zeki hebben we zijn telefoonnummer gekregen en vandaag gaan we met hem bellen om uit te vinden wat onze kansen zijn om met de Pas de Deux Sochi in te komen en af te meren bij de marina van de plaatselijke jachtclub. Valeriy Alexeev is heel enthousiast als we hem bellen. Hij gaat ons helpen om ons doel te bereiken. Hij kent onze douane en inklaringsagent persoonlijk. Hij verzoekt ons om een brief aan de agent te schrijven waarin we precies uitleggen wat we willen en waarin we refereren aan het telefoon gesprek met hem. 's Avonds zoeken we een internet café op en gaat de brief naar Rusland er uit. Als we eindelijk weer eens over een snelle internet verbinding kunnen beschikken, zorgen we er ook voor dat we een forse stapel foto's op de PdD website zetten. Ook de Website zelf wordt onderhanden genomen, maar illustraties in de postings zetten gaat te veel tijd kosten. Dat gaan we later wel eens proberen.
Morgen weer een kort traject naar Cide. Het kan haast niet beter worden dan we het nu al hebben. Alleen zou het weer zich eens een keer wat meer aan de klimatologische statistieken moeten gaan houden. Jan heeft ergens gelezen dat het de schuld van de volle maan is, dat het weer niet echt verbeterd. We zien wel.
Michiel, Jan en Hans.
posted @ zondag 10 juni 2012 10:07