We verlaten De Krim

12 juli 2012, in de middag
op onze tweede ankerplaats bij Dajrilgan Island
46 graden 01,0 ' Noord en 033 graden 04,1' Oost

Onze zeiltocht naar Skadovsk werd weer een mooie zeilervaring. Een kleine 50 NM naar Skadovsk, waar van een zeer groot deel onder Gennaker. Later kromp de wind en nam net zoveel toe dat we de Gennaker verwisselden voor de Yankee en de kotterfok, wat ons wel enige snelheid koste, maar het comfort aan boord aanmerkelijk verhoogde. Het ging gewoon te hard. Eenmaal bij de Oostelijke kaap van het Dajrilgan Island was het nog 10 mijl hoog aan de wind naar de havenmond van Skadovsk. De wind kromp geleidelijk waardoor we met een lange boogvormige koers precies voor de haven uitkwamen.

Dat viel een beetje tegen. Schijnbaar is Skadovs wel een aardig plaatsje, maar we zullen er weinig van zien. De haven is alleen toegankelijk voor zeeschepen. Jachten zijn niet welkom op straffe van een behandeling als een zeeschip. Dat is iets wat je in de zeer ambtelijke Ukraine voor elke prijs dient te vermijden. Er is een jachtclub met moorings naast de haven, maar dat was lagerwal. Terwijl er aan de andere kant van de lagoon wel een mooie ankerplaats is bij de veersteiger voor de badgasten op het (meer dan 80 mijl lange) Dajrilgan Island. We lagen daar weliswaar vrij van de onaangename "chop" van de ZW wind, maar wel "fully exposed" in de ZW wind. door het ondiepe water liggen we een halve mijl (bijna een km) van de dichtstbijzijnde oever en dat vinden we te ver om met de dinghy comfortabel en droog aan de kant te komen. Gelukkig ging bij zonsondergang de wind liggen en Frouk kookte een mooie maaltijd met verse worst (gekocht in Sevastopol), gebakken Zuchini en macaroni. Alles overgoten met een mooi Cabernet wijn uit Inkerman. We sliepen heel rustig en lekker lang. Skadovsk zijn we al weer vergeten.

's Ochtends waren er veel minder kwallen, waardoor het zeer aanlokkelijk was om na het ontwaken een duik overboord te maken. De hoeveelheid kwallen in de Zwarte Zee is een groot probleem. Kwallen zijn hier niet "indigenous" en hebben hier geen natuurlijke vijanden. Ze komen mee met de zeeschepen uit andere landen en planten zich, als konijnen in Australië, onbeperkt voort. Als het er niet zo veel zijn, dan gaat zwemmen wel en de temperatuur van het water is erg lekker, maar als je bij iedere zwemslag er een stuk of wat op zij moet schuiven en je ook wat lichte jeuk krijgt, dan vergaat de lust snel. We hebben wel onder de waterlijn kunnen poetsen, waardoor het mechanische log nu weer dezelfde uitlezing van de bootsnelheid en afgelegde afstand geeft al de GPS. Niet heel belangrijk, maar wel handig.

Bij de Oostelijke kaap is ook een mooie ankerplaats en daar kunnen we wel ankeren vlak bij de oever, bovendien is die plaats veel beter beschut tegen de de voorlopig nog voortdurende Westen wind. Om 12 uur trokken we het anker omhoog en voeren 9 mijl naar het Oosten, waar we een vrijwel perfecte ankerplaats vonden, vlak achter het eiland, min of meer in de luwte van wat bomen die daar om de vuurtoren staan. Morgen gaan we het eiland verder te voet verkennen. Met de dinghy is het nu een "fluitje van een cent" om naar de kant te komen. Michiel maakte al een korte verkenning.

Vandaag bleef het alsmaar mooi weer, veel gelezen, mooi geluncht. Straks weer een mooi avondmaal koken, waar bij de andere helft van de fles Inkerman Cabernet, wel een plaatsje zal vinden. We rekenen er op dat morgen aan het einde van de dag de wind via het N naar het NO zal gaan ruimen. We gebruiken dan eerst de nacht en een deel van de dag van 15 juli om naar Odessa te komen. 30 mijl voor Odessa is er bij de vuurtoren van Tendrov's kyi weliswaar ook nog een mooie en idyllische ankerplaats, maar die is open naar het N en NO. We zien wel hoe het er uit ziet als we daar eenmaal zijn. Voorlopig is onze koers nu gericht op Odessa, pakweg 120 NM van onze huidige ankerplaats.

Michiel en Frouk