12 juli 2012, in de ochtend
op onze eerste ankerplaats bij Dajrilgan Island
46 graden 02,8' Noord en 032 graden 55.9' Oost
4 dagen geleden op 8 juli 2012 kwamen we keurig op tijd voor de haven van Yevpatoria, waar we totaal niet werden begrepen door de Havendienst. De man aan de microfoon keek niet uit het raam en bleef ons aanzien voor een zeeschip, ondanks dat we in vele talen riepen dat we een "yacht/yat/jat/segelboot" waren. Als je elkaar helemaal niet verstaat, in welke taal dan ook, dan geeft dat aanleiding tot vele misverstanden. Op enig moment vraagt de man ons naar onze nationaliteit, waarop ik antwoordde dat wij onder de vlag van "The Netherlands" varen. Ook dat begreep of verstond hij niet. Vervolgens geprobeerd als "HOLLANDIA"! Dat werd een echt probleem, want hij begreep "India". Zijn stem sloeg helemaal over van schrik. We werden verwezen naar een ankerplaats met een nummer, die ik na veel moeite vond op de kaart ongeveer 5 mijl buiten de haven, waar het 30 meter diep is. We hebben het zwijgen er maar toe gedaan en voeren gewoon naar binnen naar de kade waar we de jachtclub vermoedden. Onze marifoonheld aan de andere kant begreep plotseling dat we niet een boot vol met illegale gastarbeiders of contrabande uit India waren, maar gewoon een zeilboot. We kregen het telefoon nummer van de jachtclub (nu opeens wel in het Engels) van hem. Dat hielp niet, want hoewel de telefoon wel werd aangenomen, ook daar alleen maar Russisch antwoord. De kade was een wanhoop. Te hoog, kapot, vol met zware autobanden, vies, half tussen de zeeschepen, veel volk dat op ons neer keek. We zijn uiteindelijk voor anker gegaan tussen de moorings van de jachtclub, althans dat denken we, want de jachtclub zelf hebben we nooit kunnen vinden. Positie: 45 graden 11,5 minuten Noord en 033 graden 22,6 minuten Oost.
We hebben de dinghy opgeblazen en zijn naar de kant gegaan. Yevpatoria zelf is wel aardig, maar maakt geen diepe indruk. Een heel lang strand, helemaal van beton, net een soort tribune, met heel veel mensen er op. Waarom alle stranden in Rusland van beton zijn en allemaal "City Beach" heten, weten alleen de Russen, die waarschijnlijk betonnen stranden veiliger vonden om de vijand buiten te houden dan zandstranden. Die zijn er wel en ook veel, maar allemaal verlaten en ook met een betonnen borstwering er achter.
Tussen het strand en de boulevard is ook in Yevpatoria een hoge betonnen balustrade. Daar achter kan de Russische militair kennelijk schuilen en op de vijand schieten, zo die vijand er ooit zou komen en zou besluiten om op zo'n city beach te willen landen. Gekkigheid kent geen tijd en heeft kennelijk ook geen grenzen.
Op de boulevard was een kilometers lange kermis met 1000-en mensen. Yevpatoria is een geliefde vakantie en weekend verblijfplaats. Wij liepen daar op een zondag avond. We keken onze ogen uit. De Krim is kennelijk toch ook een multicultureel gebied, want we zagen ook weer moslims en een grote moskee, compleet met jammerende luidsprekers op de minaretten. Grappige combi met de muziek uit alle kermistenten op de boulevard direct voor de moskee. Door al het leeswerk, weten we inmiddels dat Ukraina, inclusief de Krim, nooit een autochtone bevolking heeft gehad. Door de eeuwen heen zijn hier nomadische volkeren binnen getrokken, weer verjaagd of uitgemoord, weer terug gekomen en vervolgens gedeporteerd. Ingewikkelde, morbide geschiedenissen, waar o.a. Catharina de Grote, Stalin en Hitler kwalijke rollen in speelden. Yevpatoria ziet er leuk uit, maar het heeft geen karakter. Nog een versnapering gedronken op een lommerrijk terras in het dorp daarna gingen we vroeg slapen onder de tonen van de muziek van de kermis.
Onze laatste haven op de Krim werd Chronomorskoe, een door de Russen verlaten marine basis, 62 mijl verderop. We ankerden voor de vervallen kazernes, in elkaar gezakte, verroeste, haven pieren en naast de gezonken wrakken, van schepen die ooit tot de Russische oorlogsvloot behoorden? Er lagen nog drie als voormalige marine schepen herkenbare boten, die tot visboten waren getransformeerd. Onze ankerplaats was echter prima beschut. Positie 45 gr. 30,9' Noord & 032 gr41,7' Oost.
De enige last die we hadden, kwam van speedboten en waterscooters die met hoge snelheid kinderen op allerlei drijvende en soms ook vliegende contrapties rond sleurden en onder meestal luid gegil.
Chronomorskoe is weer een heel populaire vakantie bestemming aan een grote baai, dit keer wel met een prachtig zandstrand er voor. In de baai duizenden zwemmers. De speedboten hebben in het water van de voormalige marine haven, naast de grote baai, volop de ruimte voor hun spectaculaire stunts. Het enige object was de PdD die enigszins aan de zijkant voor anker lag,twee roestige wrakken en de enige zwemmers daar, waren wij zelf en een niet onaanzienlijke hoeveelheid kwallen!
In de verschillende pilots die we van de Zwarte Zee hebben staat dat dit gedeelte bij uitstek geschikt is om goed te zeilen. Wat ons betreft klopt dat helemaal. Zowel naar Yevpatoria als naar Chronomorskoe konden we prachtig zeilen. De zon laadt onze accu's op en we gebruiken de motor nauwelijks. In tegenstelling tot de Noordkust van Turkije waar we veel langdurige windstiltes hadden en vaak de motor niet uitging als we onder weg waren.
Op 10 juli vierden we mijn verjaardag in Chronomorskoe. Via SMS berichten, FaceBook, Linked-In en e-mail kreeg ik veel felicitaties en goede wensen. Te veel om allemaal te kunnen beantwoorden, maar ik wil iedereen via deze website er graag voor bedanken. Het is leuk als je op je verjaardag, via een Russisch toetsenbord in het internet café, je mailbox opent en er blijken 75 bericht in te zitten, waarvan de meeste voor mijn verjaardag.
We liepen die dag over het strand, slierden door het dorp en bezochten de plaatselijke supermarkt. Het zou kunnen zijn dat onze volgende inkoop mogelijkheid pas weer in Odessa is en daar zijn we pas over een dag of vijf. Aan de baai waar de PdD voor anker lag is een uitstekend restaurant met uitzicht op de boot, waar we een verjaardagsmaaltijd aten. Overgoten met Ukrainse droge witte wijn (Uit het wijngebied van Inkerman) en geholpen door een uitstekende bediening, die erg hun best deden om ons in het Engels te woord te staan wat zowel zij als wij leuk vonden. Op het terras een podium met twee muzikanten die er voor ons een mooie avond van maakten.
Morgen verlaten we de wateren rond de Krim en gaan naar het NO richting de haf kust bij Skadovsk.
Michiel en Frouk
posted @ zondag 15 juli 2012 21:41