18 augustus 2012
Van Port Lakki op Léros naar Kymolos
Het weerbericht klopte weer. 's Ochtends matige wind en in de tweede helft van de middag vlagen van 30+ knopen wind. De werkelijkheid was anders. Om 09:00 het anker er uit getrokken en vlot vertrokken. Bij het zetten van het Grootzeil, met voor de zekerheid toch maar weer een rif er in, meteen zo veel vlagen en winddraai-ingen dat het moeite kost om de boot op de wind te houden. Meteen 26 knopen wind met een bakstag wind de baai uit. kotterfok er bij. Yankee blijft nog maar even opgerold. het is geen wedstrijd en ik ben solo. Buiten de baai gegijpt tussen twee vlagen door. Voor me zie ik een swell met golven van anderhalve meter staan. Dat is op zich niet zo erg, maar er staat ook een kruislingse deining doorheen, waarvan de oorsprong onduidelijk is (reflectie van de steile kust zou kunnen). Het gaat wel lekker hard, maar om te blijven staan aan op je benen is een uitdaging. Het gaat steeds harder waaien en de zee volgt in wildheid. Het blijft goed gaan, maar als de wind toeneemt tot 30+ knopen wind ga ik toch maar een lifeline ophalen, waarmee ik aan de boot vast zit, als ik toch over dek naar voren wil.
Van de andere kant komt een catamaran onder zeil motorend tegen de golfslag in, maar die geeft het op en keert terug. Ik dender nog steeds over een was bord van brekende en tuimelende golven. Kort, hoog, steil, dwars, rollend, brekend, maar het dek blijft droog. Vervolgens als ik de zuidkant van het eiland Kymolos begin te naderen draait ook de wind. Ik moet om die Zuidkant heen en ik heb er niet op gerekend dat ik zou moeten gijpen. Voor de zekerheid het bakstag los. De grootschoot half aan gehaald en ja hoor, als bij toverslag draait de wind 45 graden. Ik heb de grootschoot in mijn hand waarmee ik de kracht van klapgijp die onvermijdelijk is, kan opvangen. Het lijkt wel laser zeilen. Dan 5 minuten later, opeens geen wind meer. De golven blijven hetzelfde. Ik geef het op. Kotterfok naar beneden. Grootzeil in het midden van de boot geschoot. Bakstagen los en op de motor. Dit is geen doen. De catamaran die ik inmiddels heb ingehaald, zet de pogingen nog voort met een bulletalie aan zijn giek. Mijn grootzeil slaat heen en weer van BB naar SB, maar het kan nergens heen want het staat vast in het midden van de boot. Zo kan het dus ook zijn in de Meltemi. Eigenlijk ging alles goed. Er is niks kapot. Het werd niet gevaarlijk, maar wel blijven OPLETTEN!!!
Van Kymolos staat in de pilot dat de vlagen van de Meltemi recht door de baai staan en ook het dock, waaraan je ligt vastgemaakt, niet ontziet. Dat klopt, want als ik de haven, inmiddels helemaal zonder zeilen, binnen loop, staat daar 26 knopen wind. Dan is Solo varen opeens weer een uitdaging, want je anker moet wel tussen die van de andere boten komen en niet er over heen. Ik heb veel bekijks en krijg van een Amerikaan waar ik naast wil liggen de aanwijzing dat ik mijn anker over dat van hem heb gelegd. Een windvlaag kreeg met pakken op het moment dat ik naar voren liep om het anker te laten vallen. Dus anker weer omhoog. En nu maar eerst een anker op ongeveer de juiste afstand gelegd met de neus in de wind. Vervolgens achteruit tegen de wind in manoeuvreren. En dat gaat prima. De Amerikaan naast mij is een geweldig aardige kerel, die al jaren met zijn vrouw samen alle zeeën van de wereld heeft bevaren.
Ik ben uitgenodigd voor cocktails bij hen aan boord. Daar ga ik nu naar toe. Eerst even douchen, want de modder strepen van het ankeren zitten nog op mijn benen. Zij willen mij uithoren over de Zwarte Zee, want daar zijn zij nog niet geweest en wij wel!!
Positie in Kymolos
36 graden 57,1 Noord en 026 graden 59,2' Oost
Michiel
posted @ zondag 19 augustus 2012 10:32