Camarinas en La Coruna

La Coruna, 28 juli 2013, 21:00 uur

Op 25 juli voeren we 23 mijl van Finisterre naar Camarinas. Het was niet ver en dat kwam goed uit, want er was totaal geen wind. Alles op de motor, behalve 10 minuten toen we dachten dat we met 7 knopen wind wel een stukje zonder motor konden. Toen de motor goed en wel uit was zakte de windsnelheid meteen naar <3 knopen. We haalden wel alle zeilen omhoog en ook weer netjes omlaag en dat was onze sportieve inspanning van de dag. De Ria van Camarinas is bekend water. Ik was daar twee keer eerder. Ook hier veel veranderd. Er ligt nu een heuse jachthaven met een actieve Club Náutico. Niet groot, heel functioneel, een heel ontspannen sfeertje. De Capitan van de haven hielp ons met de wasmachine en de droger, want het was tijd om eens een wasje te doen. De huidige visserijhaven, die vroeger bestond uit een in zee uitstekend rechthoekig stuk beton, is gloednieuw, met koelhuizen lange kades en grote terreinen waar de vrachtauto's manoeuvreren. Het stadje heeft dezelfde gemoedelijke, wat ingeslapen sfeer behouden. Kantklossen is er, naast de visserij, nog steeds het belangrijkste ambacht. Bovenal is echter de Ria de Camarinas heel mooi en biedt een prachtig vaarwater. Onze missie om hier onze voorraden eens flink aan te vullen, mislukte. Het bleek de gedenkdag van Santiago te zijn, een nationale feestdag waarop alle winkels dicht zijn. De volgende ochtend konden we dat goed maken met o.a. heerlijk vers brood. Helaas gebeurde er ook een tragisch treinongeluk bij Santiago de Compostella, met heel veel slachtoffers. In Spanje is nationale rouw en op alle officiële gebouwen hangen t/m zondag alle vlaggen halfstok.

Ondanks dat ons probleem voortdurend is, dat we geen of heel weinig wind hebben, houdt het weer ons wel bezig. Op de oceaan ten Westen van ons ligt een actieve depressie met veel fronten er om heen. Die komen onze kant op met veel wind en golven (Ocean swell). We willen dat weersysteem aan ons voorbij laten gaan, voordat we aan onze oversteek naar de Isles of Scilly beginnen. Met een beetje geluk en goede wil, zijn we dan precies in La Coruna, waar we toch ten minste twee dagen willen blijven om, zowel de boot als onszelf, op de oversteek van ruim 400 mijl voor te bereiden. Van Camarinas naar La Coruna is 48 mijl en we dachten daar wel twee dagen over te kunnen doen met een tussenstop in de kleine vissersplaats Laxe, 11 mijl ten ZW van de Islas Sisargas in een baai die goed beschut is tegen alle winden en deining van ZO t/m NW. Het pakte anders uit. Omdat het maar een kort eind varen was vanuit Camarinas naar Laxe en omdat we die ochtend nog inkopen in Camarinas gingen doen, waren we pas laat weg. Eenmaal buiten was er veel meer wind dan voorspeld en in de lucht stonden windveren en hoge stapelwolken, die op een onstabiele weersituatie leken te duiden. We wilden het risico niet lopen dat het slechte weer, dat pas voor een dag later was voorspeld, toch veel sneller zou komen. We besloten Laxe over te slaan en in een keer door te varen naar La Coruna. De wind nam toe, kwam recht van achteren en we vlogen met een gemiddelde SOG van 8 knopen richting La Coruna. Voor de Islas Sisargas zelfs een rif in het grootzeil gezet, want het ging gewoon te hard. Na het ronden van deze archipel kon het rif er weer uit. We waren voor 8 uur, ruim voor etenstijd, al in de, weer een gloednieuwe, knots-grote, marina. We hadden allebei het gevoel dat we een goed besluit hadden genomen. Die nacht werd het weliswaar vrijwel windstil, maar de volgende ochtend nam de wind op onze ligplaats, snel toe tot >33 knopen. Buiten stond een dikke 7 Bf en wij lagen mooi niet voor anker in Laxe en wel lekker safe in La Coruna.  Bij het inchecken vertelden de marineros ons bovendien dat er t/m zondag een groot middeleeuws festival in de oude stad zal zijn. Dus die extra dag die we hier zijn, zullen we goed kunnen besteden.

La Coruna heeft ons niet teleurgesteld. Het festival in de oude stad was een echt volksfeest. Vooral op zaterdag kon je over de hoofden lopen. Honderden stalletjes, eet en drink tentjes, gebraden vlees op enorme BBQ apparaten, muziekgroepen, narren en ander verkleed volk in de straten de pleinen en zo verder en zo meer. We hoefden er alleen maar tussendoor te lopen om te worden opgenomen in de vrolijkheid van dit stadsfeest. Vandaag, zondag, sliepen weer eerst lekker lang uit. Vervolgens werkten we een aantal klussen aan de boot af. Al varend gaan er dingen stuk en soms kun je die zelf wel repareren. Dat lukt wonderwel als je Wouter er bij aan boord hebt. 's middags maakten we een lange wandeling langs de zee aan de noordkant van de stad. Daar ligt een schitterend, heel groot, natuurpark met veel thematische bouwwerken, beelden en andere inspirerende object. Helemaal op het N-lijkste puntje staat de Torre de Hercules. De enige nog werkende vuurtoren uit de Romeinse tijd. De toren werd onlangs door de UNESCO erkend als werelderfgoed. Interessant en indrukwekkend. Terug door de oude stad, waar we een enorme plensbui over ons heen kregen. Gelukkig stonden we net met een glas bier on onze handen onder het tentdoek van een van kramen. in dit geval met een Duits thema, incl. de deerne in kledij die ons te woord stond in perfect Duits. zij kwam dan ook uit Berlijn en woont nu in Valencia. Haar beroep? Zij verkoopt Deutsche Wurst op kermissen, fancy fairs en andere soortgelijke straatfeesten. kun je daar je brood mee verdienen? Geen idee.

Morgen ochtend eerst nog voldoende vers  brood halen, diesel olie tanken en als het niet meer regent gaan we naar de I.O.S.

Michiel en Wouter.