St. Mary's, Isles of Scilly

Zondag, 4 augustus 2013

Vandaag hadden we naar Penzance zullen zeilen, maar het werd anders. We hadden gisteren avond al afgesproken dat we het weer eerst zouden aanzien (wat we altijd doen), maar dit keer waren de voorspellingen, op zijn zachts gezegd, twijfelachtig. Vanochtend om 7 uur hoefden we niet eens wakker te worden van de wekker, want de regen kletterde naar beneden en de wind loeide door de wanten. Geen zeilweer, met nog meer narigheid in petto later op deze dag. Wat ook is uitgekomen. Het weerbericht voor maandag is een stuk vriendelijker. De zee zal nog wel ruw zijn en in het begin van de dag nog wat regen, maar geen windkracht 7 Bf meer en nog steeds van de goede kant. De boosdoener is een depressie ten ZW van Ierland die over het ZW van Engeland allerlei narigheid met zich mee sleept. Voor de lezers van deze website in Nederland is dat bijna niet voor te stellen, want daar is het al vele dagen vrijwel windstil en heet zomerweer.

We draaiden ons vanochtend nog maar eens om en sliepen heel lang uit van onze fiets-, wandel-, en kroegentochten over St. Mary's sinds onze aankomst hier aan het einde van jl. donderdag. Te veel om op te noemen. Kijk maar naar de foto's die inmiddels in het album "IOS - Muiden" staan op de website van de PdD. Plaatjes vertellen immers meer dan 1000 woorden. Ook zorgden we er voor dat we bij de zeilmaker van Rat Island, Keith Buchanan, een nieuwe baan aan de onderkant van het Grootzeil hebben laten maken. In Tunesië hadden we al een noodeparatie gemaakt in de gescheurde baan, maar die was tijdens de oversteek van La Coruna naar hier opnieuw gescheurd. Keith is een goede vriend van Joost Bicker Kaarten, ook een regelmatige opstapper aan boord van de Pas de Deux. Als "islander" is Keith ppk zeer goed thuis in het wereldje van het gig roeien. We hadden elkaar veel te vertellen. Dankzij hem kunnen we onze thuisreis voortzetten met een grootzeil, dat weer helemaal "fit voor de job" is

Morgen is ons plan om in een keer naar Falmouth te gaan, een afstand van iets meer dan 60 zeemijlen. Daar stapt Wouter weer van boord. Hij was 5 weken aan boord en het was als voorheen heel fijn om iemand die de boot zo goed kent als hij, er bij te hebben. Bovendien kun je altijd op hem vertrouwen en in sommige van de etappes die we volbrachten in die vijf weken gaf dat veel rust aan boord. Freek stapt a.s. maandag weer terug aan boord voor de laatste ca. 600 mijlen naar Nederland. En dat is ook weer een vertrouwd idee.

Michiel en Wouter