6 januari 2014, Taganga Baai, Colombia
Gisteren avond om ca. 19:00 uur plaatselijke tijd (GMT - 5) lieten we ons anker zakken voor het vissersdorpje Taganga in de gelijknamige baai in Colombia. Onze tocht van Aruba hiernaar toe was ca. 260 mij lang en we voeren er 38 uur over.
Op 4 januari verlieten we de Renaissance bay Marina en voeren we naar een van de meest troosteloze plekken die ik ooit in de Cariben heb gezien, in het midden van de Oostelijke kant van Aruba, waar de douane en de grenspolitie gevestigd zijn. Wat een godverlaten plek. Vol in de met bijna 30 kopen waaiende passaat, een betonnen kade zonder behoorlijke bolders, veel uitstekend ijzerwerk, roest en afgebrokkeld steen en behangen met zeer zeiljachtonvriendelijke afgedankte autobanden. De sfeer in de twee kantoren, waar we absoluut met zijn vieren naar binnen moesten, was soortgelijk. Met de toevoeging dat de daar aanwezige beamten wellicht zojuist een een fles azijn hadden leeg gedronken en de smaak daarvan met verve aan ons probeerden over te dragen. We hielden ons allemaal in, bleven lachen en bleven ook beleefd. Maar toen we weer los van de wal waren moesten we wel even iets kwijt. Aruba noemt zich "The Friendly Island", maar dat was NOT onze laatste indruk.
Niet getreurd, we vonden een prachtige ankerplaats in de luwte van het flamingo eiland van gisteren, waar we, van de azijnpissers van een uurtje daarvoor, niet mochten gaan liggen, maar wat we lekker toch deden. Mooi avondeten, machtig mooi geslapen en om half zes reveille, zodat om zes uur het anker uit de grond was en we op weg waren naar een nieuw gebied voor ons allemaal. Aanvankelijk bewolkt, zelfs met een spat regen, en met een bak wind van achteren, waarin Samantha zich prima thuis voelde. De wind nam af, we voeren nog een paar uur onder de genaker. Totdat de wind vrijwel geheel weg viel. Eenmaal in de territoriale wateren van Colombia kwamen de bergen van de Sierra Nevada van Santa Marte majestueus op de horizon te staan. We konden Santa Marta net niet meer voor zonsondergang bereiken en Fred besloot om in de duidelijk op de kaart staande Baai van Tananga, de nacht door te brengen. Van de nieuwe jachthaven van Santa Marta hadden we alleen de coördinaten en geen zeekaart.
Het donker was nog even een uitdaging, maar eenmaal binnen verkenden we snel de lampen en de feestmuziek van het dorp.
Vanochtend de scheepsagent aan boord die al onze gegevens opnam. 's middags ons verbaasd in dit backpackers paradise en over de feestelijke stemming die hier overal de boventoon viert. Vanavond feestelijk aankomst diner aan de wal. Morgen verder naar Santa Marta en meer Colombia.
Mede namens Lida, Mieke en Fred
Wordt vervolgd door Michiel
Foto's zijn te vinden in het fotoalbum "Aruba - Panama"
<http://www.pddeux.nl/Admin/EditGalleries.aspx?catid=161>
posted @ dinsdag 7 januari 2014 00:32