Taganga en Santa Marta

Santa Marta, Colombia, 08 januari 2014

Huishoudelijk werk in de Marina. Lida en Mieke doen boodschappen, Fred
wast de boot schoon, Michiel doet de was en werkt de website bij.
Vanmiddag willen we proberen om met de bus naar de Haciënda van Simon
Bolivar te gaan. Hij verbleef hier de laatste jaren van zijn leven en werd
hier ook begraven. Zijn stoffelijk overschot werd later verplaatst naar
Caracas in Venezuela, waar hij eervol werd bijgezet als de bevrijder van
zes Latijns Amerikaanse landen.

Op de avond van 5 januari lieten we in het donker het anker vallen voor
het dorp Taganga. Later leerden we dat het dit weekend het einde is van de
vakantie periode in Colombia. De nacht van onze aankomst werd dat al
luidruchtig gevierd met Disco muziek vanaf het strand die tot 05:00 uur in
de ochtend duurde. Gelukkig lagen we er ver genoeg vanaf om er niet erg
veel last van te hebben.
Maandag 6 januari, drie koningen, is in Colombia een nationale feestdag,
dus weer iedereen vrij. Die ochtend kwam ook Dino Alfonso aan boord, een
uiterst vrolijke en ook behulpzame scheepsagent die de enorme papierwinkel
van onze inklaring in Colombia verzorgt. Vrijwel niemand spreekt hier
Engels, maar hij wel. Zijn foto staat in het fotoalbum. Daar is hij een
hele dag mee bezig. Na de koffie met Dino, met de dinghy nar het strand.
Het is er een drukte van belang met 100-en vakantie vierende Colombianen.
We zien wel een paar buitenlanders maar het is vnml. autochtone bevolking
wat hier vakantie viert.

We blijven de hele dag in Taganga en concluderen dat het besluit om hier
ons anker neer te laten, een goed besluit was. 's Avonds is het feest op
straat met veel muziek, dansen en artiesten. We eten vorstelijk in een
klein restaurant aan een tafel die half op de boulevard staat. Eerste rang
om alles wat er op straat gebeurt te kunnen zien en beleven. Lida maakt
een filmpje van de vuurdansers, die dat bij ons aan tafel komen bekijken.
Het filmpje staat op deze website. We zullen het ook aan hen toe sturen.
Colombia is ook voor ons een groot feest.

De volgende dag gaan we anker op varen in een klein uurtje om de hoek naar
de gloednieuwe Marina van Santa Marta. Santa Marta is de oudste stad van
heel Zuid Amerika en heeft ook een Commerciële haven. De nieuwe jachthaven
ligt daar ten Zuiden van voor de lange promenade (Malecón) langs het druk
bezochte strand. In de stad kijken we onze ogen uit. Alles is anders.
Mensen, verkeer, het leven op straat. Het is een nieuwe en heel intensieve
belevenis. Het oude centrum is mooi gerestaureerd, ook al zijn ze daar nog
lang niet mee klaar. Iedereen hier is aardig nieuwsgierig en velen
proberen met ons te praten, maar alleen Mieke spreekt een beetje Spaans en
ik ken ook een paar woorden. Het is allemaal heel grappig. Dit avontuur
mag nog weel een poosje zo doorgaan.

Lida, Mieke, Fred en Michiel