Cartagena op zondag 12 januari 2014
Deze dag werd onze toeristische dag in Cartagena. De sfeer van de stad kregen we al binnen bij onze aankomst in de prachtige baai waar deze zeer oude stad aan ligt. Enerzijds is er de Oude stad (Vieja Ciudad), prachtige gerestaureerd en no steeds volledig ommuurd, zoals de Spanjaarden na de plundering door Sin Francis Drake de stad beschermd hebben tegen vijandelijke acties. Anderzijds is er de wijk Boca Grande gelegen met het strand aan drie zijden, van ver af herkenbaar aan de hoge (tot 40 verdiepingen hoog) woontorens. Cartagena is vol leven. Het is een vakantie stad in optima forma, maar tegelijkertijd is de rijke historie overal aanwezig.
Voor de grote hitte met de dinghy naar het dock van de Club Nautico (CNC). Daar staan permanent taxis te wachten om je voor 5 à 6.000 COP$ naar de poort van de oude stad te brengen. Het ritje van 5 minuten langs de baai is al boeiend. We wandelden en paar uur door de oude stad n keken onze ogen uit. Vervolgens lieten we ons overhalen om in een open dubbeldeks autobus een toeristische route t rijden. Op zich wel aardig, maar erg standaard en bovendien duur. We hadden beter met z'n vieren een taxi kunnen nemen. Lekker airconditioned en de taxi chauffeurs weten net zo veel, zo niet meer (als ze al Engels spreken?). Bij het Hilton Hotel op de uiterste punt van Boca Grande sprongen we van de bus en dwaalden door het lux resort van het hotel. Lunch in een eenvoudige Hamburgeresia is een kleine belevenis op zich. Daarna verder per bus en verkoeling zoeken in het Hard Rock Café met ai conditioning midden in de oude stad. Verder lopend door de oude stad komen we langs het Teatro Adolfo Mejía , waar die avond, als afsluiting van het Muziek Festival vn Cartagena een Opera wordt uitgevoerd. Soms moet je het geluk aan je kant houden want Lida zag kans om vier van de laatste, nog niet verkochte, kaartjes te bemachtigen. Het stuk dat we gaan zin is de Ópera en dos actos La Cenicienta van Gioacchino Rossini (1792 - 1868) , oftewel het gezongen sprookje van Assepoester!
Het werd een onvergetelijke avond. We gingen snel nog even aan boord om lange broeken en overhemden aan te trekken. Daarna konden we genieten van een schitterend zangspel, waarvan we de Italiaanse woorden niet konden verstaan en de meelopende ondertiteling in het Spaans niet konden lezen. Maar het sprookje kenden we natuurlijk allemaal (ook al was het een noga vrije interpretatie ervan, zonder glazen schoentje en ook geen pompoen die in koets veranderd). De hoofdrollen waren voor DANIELA PINI, mezzosoprano als Angeline (Assepoester) en JAVIER CAMARENA, tenor als Don Ramiro (de Prins). Pas tijdens het langdurige applaus ontdekten we dat het orkest voor het overgrote deel uit zeer jonge musici bestond. De fagot was hoger dan het meisje at het instrument bespeelde en ook een aantal jongens sleepten hun, voor hen grote, instrumenten het toneel op. Het publiek juichte. En terecht. We wandelden terug naar ht Hard Rock café, aar we uitstekende fles rode Merlot ons geluk completeerde. De avond werd afgerond met een Colombiaans biertje op het plein van de oude stad onder luide Salsa muziek.
Terug aan boord was er veel van deze dag om op terug te kunnen blikken.
Mieke, Lida, Fred en Michiel
posted @ maandag 13 januari 2014 19:07