Langs de kust van Colombia

Puerto Velero, Vrijdag 10 januari 2014

Vanochtend om 07:00 waren we bij het eerste daglicht onderweg naar onze
nieuwe bestemming naar het Zuiden. We gaan niet in één keer de 100+ mijlen
naar Carthagena zeilen. Zowel de grib files, als de Windfinder en Windguru
websites, hebben ons een matige NO wind voorspelt, met in de middag vlagen
tot max. 27 knopen. Er klopt helemaal niets van. Een uur na ons vertrek
hebben we al vlagen tot 35 knopen wind en en een nare hoge korte rollende
zee recht van achteren. Met twee reven en een half weggerold voorzeil,
gaat het prima en onze snelheid over de grond is regelmatig >9 knopen.

Ongeveer halverwege is een baai achter een natuurlijke zandbank, die ons
een goede bescherming geeft tegen de swell van de Mexicaanse Golf. De
zandbank in de vorm van een grote kromme vinger, is laag en geeft ons maar
weinig bescherming tegen de wind. Om 15:00 uur valt het anker, dat goed
houdt in de bodem van dikke modder. Er wordt hier een nieuwe jachthaven,
annex resort, gebouwd, die nog niet klaar is. Het is de enige beschutting
op deze kust tussen Santa Marta en Carthagena, behalve de riviermonding
bij Baranquilla, maar die plaats is niet geschikt voor jachten.

We vinden een veilige ankerplaats kort onder de hoge wal, waar we prompt
bezoek krijgen van de kustwacht, die hier een station hebben, waar ze
kennelijk niets te doen hebben. De mannen zijn vriendelijk en beleefd. De
commandant trekt zelfs zijn schoenen uit als hij over onze reling stapt en
vraagt daarna toestemming om zijn zwemvest uit te mogen trekken. Hij heeft
kennelijk opdracht om ons schip te visiteren. Hij fotografeert met zijn
mobiele telefoon niet alleen onze paspoorten maar ook het hele interieur
van de Samantha. Daarmee kan hij bewijzen hoe goed hij ons heeft
gecontroleerd. Alles wordt in orde bevonden. Het is weer een grappige
belevenis, want de captain spreekt een paar woorden Engels en Mieke een
klein beetje Spaans. Iedereen moet er om lachen en met een joviaal
handgebaar nemen de heren weer afscheid.

We zwemmen rond de boot en verder is het een relaxte middag. Morgen weer
vroeg op voor nog eens 50+ mijlen naar Carthagena

Mieke, Lida, Fred en Michiel